Eric Roeske

Wat een ongekend oranjefeest in Omnisport Apeldoorn, waarbij op Super Sunday nog eens vijf gouden medailles en één zilveren werden toegevoegd aan de drie die op donderdag, vrijdag en zaterdag al werden gewonnen. TeamNL schrijft historie en verlaat Apeldoorn met een krankzinnig aantal van zeven gouden en twee zilveren medailles. De 5000 toeschouwers waren net als de atleten door het dolle heen en zullen dit EK Indoor evenmin gauw vergeten. Een dikke pluim ook voor de organisatie want zo’n atletiekfeest zo perfect kunnen neerzetten is zeldzaam. 

Luister hier: Nabeschouwing EK Indoor Atletiek (podcast)

Wat een ongekend oranjefeest in Omnisport Apeldoorn, waarbij op Super Sunday nog eens vijf gouden medailles en één zilveren werden toegevoegd aan de drie die op donderdag, vrijdag en zaterdag al werden gewonnen. TeamNL schrijft historie en verlaat Apeldoorn met een krankzinnig aantal van zeven gouden en twee zilveren medailles. De 5000 toeschouwers waren net als de atleten door het dolle heen en zullen dit EK Indoor evenmin gauw vergeten. Een dikke pluim ook voor de organisatie want zo’n atletiekfeest zo perfect kunnen neerzetten is zeldzaam. 

Opvallend is ook dat de behaalde negen medailles zo enorm verspreid over de verschillende disciplines verspreid zijn: sprint, horden, midden-lange afstand, springen, werpen, meerkamp en estafettes. Lieke Klaver op de 400 meter, Nadine Visser op de 60 meter horden, Samuel Chapple op de 800 meter, Menno Vloon bij het polsstokhoogspringen, Jessica Schilder met de kogel en natuurlijk de drie gouden 4×400 meter-medailles. Het maakt dat Nederland als atletiekland echt meetelt. Zeker in Europa, maar ook op mondiaal niveau. Op zondag 9 maart 2025 waren de laatste uurtjes een bijna aaneengesloten rij van successen voor Nederland en onverwacht spannender dan een film van Hitchcock. Daarover later veel meer.

Alles over EK Indoor Atletiek

Samuel Chapple bekroont ongelofelijk jaar

Samuel Chapple was op de 800 meter zeer alert en achterhaalde de Belg Elliott Cristan op de streep. ,,Ik geloof het zelf nog niet”, vertelde hij direct na de finish. Hij verbeterde weer zijn Nederlands record en bracht het op 1.44.88, Cristan had 1.44.92. Chapple verbrak deze winter ook al records op de 1000 en 1500 meter. Mede-finalist Ryan Clarke streed lang voorin mee maar moest zijn snelle opening in 51.90 seconden halverwege bekopen met uiteindelijk een zesde plaats (1.46.47).

Menno Vloon maakt het helemaal waar

Op de NK indoor beloofde Menno Vloon vuurwerk tijdens de EK en dat kwam helemaal uit. Een razend spannende finale met veel poker spelende springers die te bedwingen hoogtes oversloegen. Vloon ging ook door het oog van de naald door in zijn derde poging pas over 5,70 meter te springen. Vervolgens gingen zijn eerste sprongen op 5,80, 5,85 en 5,90 meter steeds in één keer goed. Het leverde hem samen met de Griek Emmanouil Karalis uiteindelijk de gouden medaille op. Het was nog wel even billenknijpen omdat de Noor Sondre Guttormsen niet over 6,00 meter moest gaan springen. Toen die ermee ophield na twee mislukte pogingen mochten Vloon en Karalis op de hoogste trede  van het podium ieder een gouden plak in ontvangst nemen dankzij minder foutpogingen dan de Noor. Voor Vloon is het een beloning voor zijn zeer constante goede indoorseizoen.

Jessica Schilder moet wel van indoor zijn gaan houden

Daags voorafgaand aan de EK vertelde Jessica Schilder niet zo heel erg van indooratletiek te houden. Met haar bizar verre Nederlandse record van 20,69 meter zondagmiddag moet ze haar standpunt toch hoognodig gaan herzien. Ze imponeerde de gehele kogelstootfinale met zes geldige pogingen van 19,97, 19,97, 20,24, 19,64, 20,69 en 20,37 meter. Iedere stoot was beter dan de nummer 2, olympisch kampioene Yemisi Ogunleye, die 19,56 meter als beste had. Schilder had al twee EK outdoortitels op zak, nu komt daar indoorgoud bij. Jorinde van Klinken werd achtste met 18,41 meter.

Vijfkampster Sofie Dokter vliegt naar meerkampzilver

In alle vroegte startten zondagochtend de drie Nederlandse vrouwen Sofie Dokter, Emma Oosterwegel en Marije Esselink met hun vijfkamp, en hoe. Dokter en Oosterwegel liepen om 9 uur op de 60 meter horden meteen een persoonlijk record: 8.26 en 8.27. Bij het hoogspringen was Dokter goed op dreef met 1,84 meter, Oosterwegel kwam tot 1,72 meter en Esselink tot 1,69. Bij het kogelstoten kwamen Esselink en Oosterwegel moeizaam op gang, maar in hun derde poging zetten ze dan toch 13,46 en 13,22 meter. Voor Dokter was 13,86 meter in haar eerste stoot meteen de beste. Na een korte middagpauze excelleerde Sofie Dokter als nooit tevoren. Na een persoonlijk record van 6,35 meter vloog ze naar 6,61 meter en kandideerde zich meteen voor het podium. Alleen Pauline Hondema (6,70 meter) en Edine van Heezik (6,63 meter) sprongen ooit verder.

Op de afsluitende 800 meter met maar liefst dertien atletes op de baan kwam ze tot 2.14.53. De race verliep door de drukte chaotisch. Misschien miste ze daardoor uiteindelijk op een haar na het Nederlands record van Nadine Broersen uit 2014 (4830 punten) met vier punten (4826). Wel won ze er zilver mee. De medaille werd uitgereikt door Broersen. Goud ging naar de Finse Saga Vanninen met 4922 punten. Emma Oosterwegel revancheerde zich voor haar mindere vertesprongen door een persoonlijk record te lopen (2.14.24). Zij werd met 4400 punten achtste. Marije Esselink werd twaalfde met 4181 punten.

Ongekend oranje estafettegeweld 4×400 meter

Je hoefde geen helderziende te zijn om vooraf in te schatten dat Nederland op alle drie estafettes 4×400 meter mee ging doen voor goud. De individuele tijden van dit seizoen waren immers indrukwekkend, en met een inzetbare Femke Bol op de gemengde estafette en die van de vrouwen had oranje een extra troef in handen. Nadat donderdag al goud was behaald met een gemengde ploeg van Nick Smidt, Eveline Saalberg, Tony van Diepen en Bol mochten zondag beide mannen weer aantreden in het mannenteam samen met Eugene Omalla en Isaya Klein Ikkink. Het werd een waanzinnige wedstrijd met startloper Omalla die het stokje als tweede doorgaf aan Smidt, die met een superslimme move een gaatje zag waardoor hij als eerste wisselde op Klein Ikkink. Ook die hield stand waarna de meest ervaren kracht Van Diepen het professioneel afmaakte. Goud in 3.04.95, net iets langzamer dan het Nederlands record van de WK indoor vorig jaar in Glasgow. ,,Teamwork is the dreamwork”, aldus Smidt.

Bij de vrouwen waren vaste krachten Bol, Lieke Klaver en Cathelijn Peeters present maar was Nina Franke debutant. Van start tot finish leidden Klaver, Franke, Peeters en Bol. Goud dus. Totdat opeens in de uitslag ‘gediskwalificeerd’ stond. En daar begint de thriller à la Hitchcock. Een protest van de Britten, die tweede werden, was dat derde loopster Peeters na het wisselen met Bol de Britse slotloopster gehinderd zou hebben. Een protest van Nederland tegen deze diskwalificatie werd gehonoreerd dus eind goed, al goed. Goud dus, in een Nederlands record van 3.24.34. Debutante Franke na afloop: ,,Het is nog steeds heel onrealistisch, alsof het een droom is, maar ik ga er nu van genieten.”

Duidelijk werd dit weekend wel dat een 400 meter en 4×400 meter indoor zo wezenlijk anders is dan outdoor, waar op de individuele discipline helemaal in banen wordt gelopen en bij de 4×400 meter tot 500 meter. Indoor komen atleten al samen na 150 meter waarna het op de veel krappere baan al gauw een gedrang van jewelste wordt, zeker bij de estafettewissels. De tactiek van Nederland was in alle drie estafettes vrijwel perfect. Een koploper inhalen is enorm lastig door de relatief lange bochten vergeleken met de korte rechte stukken. Als de koploper dan bewust versnelt in de bocht wanneer de daarachter lopende tegenstanders proberen in te halen moeten die meters extra lopen. Dat was duidelijk zichtbaar in de 400 meter finale bij de gouden Klaver, maar zondag ook bij beide estafettes, waarbij de Nederlanders tot in perfectie deze tactiek toepasten.

Niels Laros en Stefan Nillessen kunnen geen vuist maken, horrorval Maureen Koster

Jakob Ingebrigtsen is het weer gelukt, de dubbel van 1500 en 3000 meter, voor de derde keer op rij. Hij was ongenaakbaar. Stefan Nillessen noch Niels Laros konden een vuist maken en eindigden als achtste en elfde in 7.55.83 en 7.57.18. Direct na de finale konden ze geen duidelijke verklaring geven. Feit is dat het hun eerste echte indoorjaar is. Maureen Koster was dit indoorseizoen in topvorm. Een medaille leek vooraf haalbaar, precies tien jaar na haar andere indoormedaille op de 3000 meter in Praag. Maar opeens viel ze midden in het strijdgewoel en knalde met haar hoofd op de baan, een vreselijk gezicht waardoor ze enige tijd bewusteloos was. Ze kon door twee toegesnelde hulpverleners snel worden verplaatst en werd op een brancard afgevoerd en bij kennis naar het ziekenhuis gebracht. De Ierse Sarah Healy troefde in de eindsprint de Britse Melissa Courtney-Bryan af.

Lees ook: Maureen Koster, tien jaar na Europees zilver opnieuw op medaillejacht

Minke Bisschops weer sneller op 60 meter

Minke Bisschops kwam met 7.24 een ronde verder op de 60 meter. In de halve finale snoepte ze met 7.17 3/100^e van een seconde van haar persoonlijk record van de NK indoor af. Missie geslaagd lijkt het, want 7.10 was nodig om als tijdsnelste door te gaan naar de finale. Isabel van den Berg (7.32) en Marije van Hunenstijn (7.33) maar kwamen iets tekort voor de halve finale. De hoogstaande finale werd gewonnen door de Italiaanse Zaynab Dosse in een toptijd van 7.01, vlak voor de Zwitserse Mujinga Kambundji (7.02) en de Luxemburgse Patricia van der Weken (7.06).

Andere finales

De 800 meter voor vrouwen werd gewonnen door de 31-jarige Poolse Anna Wielgosz in 2.02.09. De finale van het kogelstoten mannen startte zonder favoriet Leonardo Fabbri die de kwalificatie in de ochtend niet door kwam. De Roemeen Andrei Toader was de beste met 21,27 meter. Het hoogspringen vrouwen werd zoals verwacht een overwinning voor de Oekraïense Yaroslava Mahuchikh met 1,99 meter.

WK Indoor over twee weken

Maandag gaat de technische staf bestuderen welke atleten ook nog naar de WK indoor in het Chinese Nanjing mogen en daadwerkelijk ook willen gaan. Dat zullen er aanzienlijk minder zijn dan de 50 van Apeldoorn. Het is erg laat in het seizoen, de reis is lang en bovendien met jetlag. Ook zijn de limieten een stuk scherper dan voor Apeldoorn. 

Foto’s: Erik van Leeuwen

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Een droom komt uit voor Lieke Klaver: individueel goud op de 400 meter. Het laatste onderdeel van de zaterdagavond werd het gehoopte spektakel, een verrassing was een Nederlands record voor Elvis Afrifa op de 60 meter. Maar naast het sprintgeweld viel er zaterdag nog veel meer te genieten. Zo regende het finaleplaatsen op de midden- en lange afstand met Ryan Clarke, Samuel Chapple, Stefan Nillessen, Niels Laros en Maureen Koster, en ging Jessica Schilder met de kogel als allerbeste naar de finale.

Alles over EK Indoor Atletiek (programma, uitslagen & live updates)

Lieke Klaver maakte het zaterdagavond helemaal waar. In een bruisend Omnisport Apeldoorn kwam haar droom uit om na haar talloze gouden estafettemedailles ook eindelijk het individuele goud mee naar huis te nemen. Het werd een heroïsch gevecht met de Noorse Henriette Jaeger op het scherp van de snede. De Noorse had met 50.44 de snelste seizoenstijd achter haar naam staan en dat bleek ook wel. In de laatste 150 meter kwam ze steeds dichterbij maar om Lieke voorbij te kunnen gaan moest ze uitwijken naar baan 2, en daardoor moest ze meer meters maken. Klaver bleef strijden voor goud en hield stand in een beste Europese jaartijd van 50.38, Jaeger liep 50.45. De Spaanse Paula Sevilla werd derde in 50.99.

,,Oh My God, we hebben ‘em”, vertelde ze direct na haar race, al dan niet bedoeld dankbaar richting de vijfduizend paar ogen die haar live zagen excelleren. Isaya Klein Ikkink wist zich vrijdagavond vanuit de krappe baan 1 razendknap te plaatsen voor de finale 400 meter. Daarin mocht hij starten in baan 2, nog steeds een lastige uitgangspositie. Na de eerste ronde van 200 meter kwam hij als vierde door. In de slotronde vocht hij een robbertje met de Portugees Coelho, die hij afhield wat resulteerde in een vijfde plek in 46.20. De winst ging naar de Hongaar Attila Molnár in 45.25, met vlak erachter de Pool Szwed (45.31).

Elvis Afrifa pakt Nederlands record en mist medaille op een haar

Pieken op het juiste moment is een kunst. Vooral Elvis Afrifa maar ook Taymir Burnet deden dat zaterdag perfect. In de series liep Afrifa 6.63, Burnet 6.62, in de halve finales gingen de mannen los: Afrifa 6.57, de tweede tijd ooit gelopen door een Nederlander, éénhonderdste achter Raphael Bouju die dat eerder dit indoorseizoen liep maar geblesseerd moest afmelden voor dit EK. Burnet verbeterde zich ook. Zijn 6.61 was ook voldoende als tijdsnelste voor een finaleplaats. In de finale ging Afrifa nóg sneller: 6.55, een nieuw Nederlands record. En toch baalde hij, want op 6/1000^e seconde miste hij een bronzen medaille. De gouden medaille ging naar de Brit, maar geboren in Rotterdam Jeremiah Azu (6.49). Burnet werd achtste in 6.66. Nsikak Ekpo werd al uitgeschakeld in de series.

Ryan Clarke en Samuel Chapple razendsnel naar finale 800 meter

Ryan Clarke liep alert voorin en wist zijn halve finale zelfs te winnen, in een dik persoonlijk indoorrecord van 1.45.65. Samuel Chapple moest in de laatste ronde aan de bak en deed dat vol verve met een tweede plaats op de streep in 1.45.86. De finale is een prachtige beloning voor hun uitstekende seizoen, waarin Chapple drie Nederlandse records op zijn naam schreef op de 800, 1000 en 1500 meter. Hij zag Ryan Clarke zich zaterdagavond in de finale lopen en dat gaf hem vleugels, vertelde hij na afloop.

Maureen Koster en duo Laros en Nillessen naar finale 3000 meter

Maureen Koster liep een uitstekende serie 3000 meter en lijkt klaar om zondag van voren mee te strijden om de medailles. ,,Het ging prima, ik wilde op het laatste stuk wat meer ruimte hebben”, legde Koster na afloop uit. ,,Mooi dat Omnisport getransformeerd is. Ik heb er heel veel zin in morgen en denk dat Nederland mij dat extra zetje kan geven.” Veerle Bakker en Jennifer Gulikers redden het niet. Bij de mannen stelden Stefan Nillessen en Niels Laros hun finaleplekken zeker. Beiden lijken net als Koster er klaar voor om zondag hoge ogen te gaan gooien. Belangrijkste tegenstander is de Noor Jakob Ingebrigtsen die zijn derde EK-dubbel over 1500 en 3000 meter wil gaan veiligstellen. Mike Foppen, Veerle Bakker en Jennifer Gulikers kwamen te kort vor een finaleplaats.

Lees ook: Maureen Koster, tien jaar na Europees zilver opnieuw op medaillejacht

Jessica Schilder op medaillekoers, Jorinde van Klinken ook door

Jessica Schilder had zaterdagochtend maar één poging nodig voor kwalificatie. Haar 19,92m was meteen de verste afstand. Olympisch kampioene Yemisi Ogunleye had twee pogingen nodig (18,95 meter). ,,Ik was zelf ook verbaasd over die afstand, want de stoot was nog niet optimaal”, aldus  Schilder na afloop. Jorinde van Klinken haalde de rechtstreekse kwalificatie-eis niet maar schaarde zich met 18,33 meter in haar derde poging als zevende bij de beste acht.

Geen droomfinale voor Pauline Hondema

Met slechts twee geldige vertesprongen werd het niet de droomfinale voor Pauline Hondema. In haar eerste poging sprong ze slechts 2 millimeter op de balk. Nauwelijks met het oog zichtbaar. Ze moest het met 6,50 meter doen. Larissa Iapichino was de beste met 6,94 meter. De Italiaanse hield de Zwitserse Annik Kálin (6,90) net achter zich. Iapichino was er trots op dat haar legendarische moeder Fiona May in haar tijd drie centimeter minder ver sprong.

Zevenkamper Jeff Tesselaar

De zevenkamp werd een overwinning in een Europees record voor Sander Skotheim uit Noorwegen met 6558 punten.  Jeff Tesselaar legde beslag op de achtste plaats; hij verbeterde zich enorm van 5786 naar 5948 punten, goed voor een negende plek op de Nederlandse aller tijden lijst. Hij scoorde PR’s op de 60 meter en 60 meter horden.

Andere finales

Het hoogspringen mannen, zonder titelverdediger Douwe Amels, is gewonnen door de Oekraïner Oleh Doroshchuk met 2,34 meter. Andy Diaz Hernandez werd Europees kampioen hinkstapspringen. Max Hess uit Duitsland imponeerde met een eerste sprong van 17,43, maar de vijfde van de Italiaan Diaz ging daar ruim overheen: 17,71 meter. Het polsstokhoogspringen werd een prooi voor de Zwitserse Angelica met 4,80 meter. 

Foto’s: Erik van Leeuwen

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Nadine Visser heeft in een kolkend Omnisport een zilveren medaille veroverd op de 60 meter horden in een fenomenaal Nederlands record van 7.72. Haar oude tijd van 7.77 uit 2021 liep ze destijds in de EK Indoorfinale in Torún die ze won. Nu, vier jaar later had iedereen gedacht inclusief zijzelf dat ze met deze nieuwe toptijd zou winnen. Niets was minder waar, de Zwitserse Ditaji Kambundji was met 7.67 nog sneller, goed voor een nieuw Europees record dat sinds 2008 met 7.68 op naam stond van Susanna Kallur.

Alles over EK Indoor Atletiek

Visser was heel erg blij met haar nieuwe tijd. Haar vriendin Pia Skrzyszowska uit Polen werd derde. Sinds 2019 heerst Visser in Europese indoorkampioenschappen. In 2019 en 2021 won ze, in 2023 en nu ook 2025 veroverde ze zilver. Over twee weken neemt ze deel aan de wereldindoorkampioenschappen in het Chinese Nanjing. In 2018 werd op zo’n WK indoor al eens derde.

Nadine Visser heeft in een kolkend Omnisport een zilveren medaille veroverd op de 60 meter horden in een fenomenaal Nederlands record van 7.72. Haar oude tijd van 7.77 uit 2021 liep ze destijds in de EK Indoorfinale in Torún die ze won. Nu, vier jaar later had iedereen gedacht inclusief zijzelf dat ze met deze nieuwe toptijd zou winnen. Niets was minder waar, de Zwitserse Ditaji Kambundji was met 7.67 nog sneller, goed voor een nieuw Europees record dat sinds 2008 met 7.68 op naam stond van Susanna Kallur. Visser was heel erg blij met haar nieuwe tijd. Visser’s vriendin Pia Skrzyszowska uit Polen werd derde. Sinds 2019 heerst Visser in Europese kampioenschappen. In 2019 en 2021 won ze, in 2023 en nu ook 2025 veroverde ze zilver. Over twee weken neemt ze deel aan de wereldindoorkampioenschappen in het Chinese Nanjing. In 2018 werd op zo’n WK indoor al eens derde.

Ook Job Geerds in hordenfinale

In een sensationele halve finale liep Job Geerds 7.54, goed voor een persoonlijk record, wat stond op 7.57 uit 2024. Hij liep zich ermee naar de finale en zijn tijd was bovendien maar tweehonderdste van een seconde boven het Nederlands record van Gregory Sedoc uit 2009. Ook Geerds zien we terug in Nanjing nu hij de vereiste internationale limiet heeft gelopen. In de finale in Omnisport werd Geerds vijfde in 7.61.

Lieke Klaver soeverein naar finale 400 meter

Lieke Klaver won vrijdag in het ochtendprogramma eenvoudig haar serie in 51.52. In de halve finale vrijdagavond ging het ogenschijnlijk nog veel makkelijker. Haar voorsprong (met 51.15) was gigantisch. Met de snelste tijd overall krijgt ze sowieso baan 5 of 6 in de finale. ,,De race ging volgens plan, beetje langzaam. In de finale gaat het harder”, liet ze na afloop weten, waarbij ‘een tijd rond de 50 seconden’ haar doel is. Cathelijn Peeters moest in de serie alle zeilen bijzetten om als tweede over de streep te gaan. Dat resulteerde in een tijd van 52.38 en baan 2 in de halve finale. In de series sneuvelde de Britse podiumkandidate Amber Anning vanwege het lopen op of over de lijn aan de binnenzijde. Eveline Saalberg redde het evenmin in de series. Zij mocht na haar gouden gemengde estafettemedaille gisteravond ook individueel starten omdat Myrte van der Schoot donderdag al geblesseerd moest afhaken.

Lees ook: Maureen Koster, tien jaar na Europees zilver opnieuw op medaillejacht

Isaya Klein Ikkink vanuit krappe baan 1 naar finale

Snelste Nederlander dit jaar, Jonas Phijffers, liep in de serie een bekeken race en wist zich direct te kwalificeren. Dat hij uiteindelijk met 46.49 de langzaamste tijd van allemaal had deerde niet direct. Isaya Klein Ikkink liet zich in de serie verschalken door de Spanjaard Hernandez, waardoor hij met 46.20 als derde finisher lang moest wachten of hij als een van de twee tijdsnelsten door zou gaan. Dat lukte.  Eugene Omalla had geen eenvoudige serie, werd door een Italiaan twee keer van achteren aangetikt en finishte uiteindelijk als derde in 46.62, onvoldoende voor een plek in de halve finale. De lastige kwalificaties voor Phijffers en Klein Ikkink betekenden ongunstige baanindelingen in de halve finales, respectievelijk in de krappe banen 2 en 1.  Niet verbazingwekkend dat Phijffers daarom uitgeschakeld werd met een tijd van 46.89 (5^e). Klein Ikkink stuntte echter door in 46.33 als derde te finishen en staat zaterdagavond in de finale.

Internationale doorbraak Pauline Hondema

Pauline Hondema wist zich vrijdagochtend betrekkelijk eenvoudig te kwalificeren voor de verspringfinale van zaterdagavond. In haar tweede sprong vloog ze naar 6,70 meter, een evenaring van haar Nederlands indoorrecord van eerder dit seizoen. Hoe anders was dat vorig jaar zomer toen ze zowel tijdens de EK in Rome als de Olympische Spelen telkens net de finale miste. Niet zo gek dat ze na afloop van oor tot oor straalde. ,,Morgenavond wil ik mijn beste sprong ooit maken.”

Menno Vloon eenvoudig naar finale

Polsstokhoogspringer Menno Vloon staat zondag met tien andere springers in de finale. Vloon vloog steeds in zijn eerste poging over 5,45, 5,65 en 5,75 meter. Uiteindelijk werden er ook nog vier springers met 5,65 meter opgevist voor de finale.

Jeff Tesselaar op dreef op dag 1 zevenkamp

Jeff Tesselaar heeft een uitstekende eerste dag van zijn zevenkamp beleefd. Meteen een persoonlijk record van 6,98 meter op de 60 meter, een knappe 7,56 meter bij het verspringen en 13,95 meter met de kogel. Bij het hoogspringen kwam hij tot 1,89 meter. Zaterdagochtend start hij om 10 uur met de 60 meter horden, kort daarop gevolgd door het polsstokhoogspringen. ’s Avonds sluit hij zijn meerkamp af met de 1000 meter. ,,De sfeer is echt ongelofelijk, heel erg bedankt iedereen”, liet hij weten. ,,Ook mooi dat jullie de andere meerkampers een geweldige ervaring geven.” Na dag 1 leidt de Noor Sander Skotheim (3689 punten), kort voor Simon Ehammer (3647). Tesselaar staat negende (van 12) met 3269 punten. Skotheim sprong 2,19 meter hoog.

Ryan Clarke en Samuel Chapple naar halve finale 800 meter

De twee mannen van de 800 meter, Ryan Clarke en Nederlands recordhouder Samuel Chapple, hebben zich zonder grote problemen weten te kwalificeren voor de halve finale van zaterdagavond. Clarke wist zijn race te winnen (1.48.11), Chapple moest als derde in zijn serie even wachten of hij met zijn snelle tijd als tijdsnelste door ging, maar dat lukte met een derde tijd overall (1.46.15) uiteindelijk makkelijk. Priscilla van Oorschot kwam er niet aan te pas in haar serie 800 meter.

Britt Weerman redt het niet

Geen plek bij de beste acht hoogspringers voor Britt Weerman, die twee jaar terug met zilver verraste. Het lukte haar niet de cruciale 1,89 meter, minimaal nodig voor de finale, te bedwingen, daarvoor ging alles nog goed.

Andere finales

De finales 1500 meter werden vrijdagavond afgewerkt. Jakob Ingebrigtsen won de 1500 meter eenvoudig (3.36.56). ,,Ik ben pas halverwege”, vertelde hij, duidend op de 3000 meter die zaterdag en zondag op het programma staat. Daarin komen ook Niels Laros, Stefan Nillessen en Mike Foppen in actie. Bij de vrouwen won niet de favoriete Britse Georgia Hunter Bell goud, zij viel sterk terug op de laatste 100 meter en werd vierde. Zeer verrassend werd de Française Agathe Guillemot (4.07.23) eerste. Het verspringen mannen werd een overwinning voor de Bulgaar Bozhidar Saraboyukov, die als een duveltje uit een doos in zijn zesde poging naar 8,13 meter sprong. Favoriet Mattia Furlani had met 8,12 meter het nakijken. De Spanjaard Lester Lescay had deze afstand ook gehaald en won brons. Het hinkstapspringen vrouwen werd gewonnen door de Spaanse Ana Peleteiro met 14,37 meter. 

Foto’s: Erik van Leeuwen

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

In een oranje gekleurd Omnisport is donderdagavond de 38^e editie van de EK Indoor gestart. Met 607 atleten uit 46 landen en iedere avond een uitverkocht huis met 5000 toeschouwers worden over vier dagen de medailles voor de 27 onderdelen verdeeld. De eerste avond werd aan het eind één finale gehouden, de nieuwe 4×400 meter Mixed Relay, en laat dat nu net de discipline zijn waarop Nederland vorige zomer olympisch kampioen werd.

Alles over EK Indoor Atletiek

Vanwege het individuele programma van Lieke Klaver, Isaya Klein Ikkink en Eugene Omalla traden naast Femke Bol, die dit EK alleen de estafettes doet, maar liefst drie andere lopers aan in de arena: Nick Smidt, Eveline Saalberg en Tony van Diepen. Het tekent de kracht van Nederland op de 400 meter dat ook met dit kwartet gewonnen werd, vanzelfsprekend in een nieuw kampioenschapsrecord van 3.15.63. Nick Smidt opende razendsnel (46.30) en gaf als eerste het stokje over aan Eveline Saalberg, die lang stand hield (split 53.00). Tony van Diepen hield de koplopers in de smiezen (46.00) en Femke was ongenaakbaar (50.33).

Na afloop vertelden de atleten dat ze alle scenario’s vooraf doorgesproken hadden met de bondscoach. Niet te hard starten om energie over te houden tot de tweede ronde van 200 meter was het belangrijkste advies. Ze moesten zich vooral ook niet gek laten maken door een uitzinnig Omnisport wat vanzelfsprekend het geval was.

Hordeloopster Nadine Visser met tweede overalltijd naar halve finale

Nadine Visser won haar race over 60 meter horden in 7.89. Ze vond het prima, maar niet makkelijk vertelde ze na afloop in de mixed zone. Alleen de Poolse Pia Skrzyszowska was éénhonderdste seconde sneller. ,,Zoveel lawaai als je wordt voorgesteld is echt mooi, bedankt daarvoor”, bedankte ze iedereen na haar race. Morgen is de halve finale en de finale. Daarin wil ze haar derde Europese indoortitel veroveren op deze discipline. Eerder pakte ze die in 2019 en 2021; in 2023 werd ze tweede. Voor goud moet ze wellicht sneller lopen dan 7.77, een tijd die ze in haar winnende finale van 2021 liep. Bij de mannen liep Job Geerds een uitstekende serie in 7.60, zijn beste seizoenstijd. Ook hij bedankte de supporters met ‘geweldig dat klappende publiek’. De andere Nederlanders op de horden haalden de halve finale niet: Maayke Tjin A-Lim, Joas van Hellemondt en Timme Koster.

Douwe Amels gaat nadenken over een vervolg van zijn carrière.

Met 50 geselecteerde Nederlandse atleten zijn er altijd atleten die niet de kwalificatieronden doorkomen. Omdat de Atletiekunie vanwege de thuiswedstrijd eenmalig geen strenge limieten hanteerde zijn dat er dit EK meer dan anders. Regerend kampioen hoogspringen (2,31 meter in 2023) vloog in de kwalificatie niet over 2,18 meter en werd daarmee overall 15^e. Het zou zijn beste seizoensprestatie zijn geweest, want die stond op 2,17 meter. Hij vertelde woensdag op het EK te willen gaan pieken maar kon niet verrassen zoals twee jaar terug wel lukte in Istanbul. Na zijn wedstrijd hoopte hij dat hij de 2,18 meter in één keer gehaald zou hebben, wat goed geweest zou zijn voor een finaleplek bij de laatste acht. Dat leek er even op, maar de lat viel er toen uiteindelijk toch af. ,,Wel vet om met een gouden startnummer te starten als kampioen.” Hij liet ook weten dat hij de komende tijd na gaat denken over een vervolg van zijn imposante carrière, met twee EK-titels als hoogtepunten: goud in 2013 bij de onder 23 jaar groep in Tampere en de EK Indoor twee jaar terug.

In de series de 1500 meter wisten Marissa Damink en Suus Altorf zich niet bij de beste drie te scharen, wat nodig was voor een finaleplaats. Damink was er dicht bij maar moest zich in de laatste ronde gewonnen geven en werd vierde. Ook de mannen konden geen potten breken. Mahadi Abdi Ali had weliswaar overall de vijfde tijd (3.39.31) maar werd in zijn serie vijfde. Robin van Riel en Noah Baltus kwamen er niet aan te pas. 

Foto’s: Erik van Leeuwen

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Van donderdag tot en met zondag wordt de 38^e editie van de EK Indoor gehouden in ons eigen Omnisport Apeldoorn. De Atletiekunie heeft maar liefst 50 atleten geselecteerd voor deze ‘thuiswedstrijd’ waarbij eenmalig de doorgaans strengere Nederlandse selectiecriteria niet zijn toegepast. Verwacht daarom niet van iedere TeamNL-atleet een finaleplaats of medaille op de 27 onderdelen die een EK Indoor rijk is. Toch denkt optimist Eric Roeske dat er twee keer zoveel medailles worden behaald als in Istanbul, waar de topscore al zeven was met drie keer goud. Sterker nog, de atletiekjournalist denkt dat zeven gouden medailles haalbaar zijn. Hieronder legt hij uit waarom.

‘Bizarre oogst van zeven keer goud zou zomaar kunnen’ Hoeveel medailles denk jij dat de Nederlandse ploeg wint? Laat je voorspelling hier achter en wie weet win je een paar hardloopschoenen naar keuze!

Bekijk hier: Dagprogramma (met Nederlanders) EK Indoor Atletiek Apeldoorn

60 meter: Jacht op PR’s voor de vijf Nederlanders (0 – 0 – 0)

Eeuwig zonde dat Raphael Bouju er niet bij is vanwege een blessure. Eén wedstrijd deed hij dit indoorseizoen wat meteen resulteerde in een flitsend Nederlands record van 6.56. Mannen Elvis Afrifa, Taymir Burnett en Nsikak Ekpo en vrouwen Marije van Hunenstijn, Minke Bisschops en Isabel van den Berg zullen er alles aan doen hun persoonlijke besttijden te benaderen of zelfs te verbreken. Een finaleplaats lijkt echter net iets te hoog gegrepen, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit vanzelfsprekend.   

400 meter: Lieke Klaver favoriet voor goud (1 – 0 – 1)

Met drie Nederlandse mannen onder de 46 seconden dit indoorseizoen zijn er volop finalekansen, omdat er dit seizoen slechts zeven Europeanen deze barrière slechtten. De Hongaar Attila Molnár is favoriet, maar daarachter zullen Jonas Phijffers, Isaya Klein Ikkink en Eugene Omalla gaan strijden om een finaleplaats, en eenmaal in de finale is alles mogelijk. Een medaille zou een verrassing zijn, maar één van de drie gaat het lukken. Routinier en smaakmaker Liemarvin Bonevacia, die in 2017 en 2021 op de 400 meter indoor al eens een bronzen medaille veroverde, staat na een lichte blessure in aanloop naar Apeldoorn alleen op de lijst van deelnemers voor de 4×400 meter. 

Lieke Klaver werd tijdens de laatste twee Indoortoernooien (EK Istanbul, WK Glasgow) tweede achter een ongenaakbare Femke Bol. Nu Bol zich focust op de 4×400 meter estafettes is Klaver favoriet, ondanks dat de Noorse Jaeger en Britse Anning dit seizoen iets sneller waren. Lieke opent standaard razendsnel en pakt na de eerste ronde van 200 meter hoogstwaarschijnlijk de leiding. Voordeel daarbij is dat inhalen op een indoorbaan veel lastiger is dan op de outdoor accommodatie, waar bovendien de hele ronde van 400 meter in banen wordt gelopen. Indoor komen de atleten na 150 meter bijeen. Wat ook meetelt is dat Klaver meer ervaring heeft op topwedstrijden dan de jongere Jaeger en Anning. Cathelijn Peeters en Myrte van der Schoot zullen er op gebrand zijn in de series hun persoonlijke records van dit seizoen nog verder aan te scherpen. Daarmee komen ze een ronde verder en wie weet verrassen ze dan in de halve finale. 

Lees ook: De leukste baanwedstrijden in 2025

800 meter: Recordbreker Samuel Chapple gaat verrassen (0 – 0 – 1)

Met drie Nederlandse records op zak dit seizoen op de 800, 1000 en 1500 meter lijkt er geen maat te staan op Samuel Chapple. Hij liep al eens een WK Indoor in 2022 en miste toen nipt de finale. Na veel blessures overwonnen te hebben is hij klaar voor Apeldoorn. Een finaleplaats moet mogelijk zijn. De Spanjaard Canales en Belg Cristan zijn dit seizoen wel heel rap dus brons zou een overweldigend resultaat zijn. Als Ryan Clarke door de series komt moet hij alle zeilen bijzetten om te verrassen in de halve finale. 

Priscilla van Oorschot was op reis naar Kazachstan voor een indoorwedstrijd toen ze hoorde dat ze alsnog geselecteerd was voor de EK. Het zal meteen snel moeten gaan in de series. Met haar persoonlijk record van 2.04.58 is ze op papier de minst snelle. 

1500 meter: Finaleplek lijkt onwaarschijnlijk, maar niets is onmogelijk (0 – 0 – 0)

Mahadi Abdi Ali, Robin van Riel en Noah Baltus zijn niet persé favoriet om donderdagavond de finale op de 1500 meter op vrijdag te halen. Dat betekent niet dat dat ze kansloos zijn in hun serie. Er komt immers naast snelheid ook veel tactiek bij kijken. Marissa Damink en Suus Altorf krijgen een mooie kans alles uit de kast te halen voor een persoonlijk record en wie weet zit er nog meer in tijdens de series 1500 meter op zaterdagochtend. 

3000 meter: Olympisch finalisten Niels Laros en Stefan Nillessen schitteren, Maureen Koster andermaal in de prijzen (0 – 1 – 2)

Sinds de Olympische Spelen van Parijs zijn Niels Laros en Stefan Nillessen onherroepelijke wereldtoppers op de 1500 meter. Dat ze meer kunnen gaan ze dit EK in Omnisport bewijzen met beiden een medaille op de dubbele afstand. Okay, Jakob Ingebrigtsen is nog even een klein maatje te groot. Mike Foppen heeft al dikwijls laten zien op alle middellange afstanden goed uit de voeten te kunnen. De onttroonde Nederlands recordhouder gaat meestrijden voor een finaleplek. 

Tien jaar geleden veroverde Maureen Koster tijdens de EK Indoor in Praag al brons op de 3000 meter. Vorig jaar werd die kleur zelfs opgewaardeerd tot zilver wegens bewezen dopinggebruik van een Russische. Nu verkeert ze in de vorm van haar leven en maakt ze aanspraak op een medaille. Veerle Bakker en Jennifer Gulikers werden net als Van Oorschot op de 800 meter te elfder ure opgevist om in Omnisport te shinen. 

Voor in je agenda: Zaterdag 24 mei Next Generation Athletics in Nijmegen

60 meter horden: Unieke trilogie Nadine Visser kansrijk (1 – 0 – 0)

Maar liefst drie jonge hordelopers staan aan de start in Apeldoorn: Job Geerds (22), Timme Koster (22) en Joas van Hellemondt (20) mogen hun kunsten etaleren voor het stadion vol Oranjefans. Op papier is Geerds de snelste.  

Nadine Visser is weer toe aan een hoofdprijs. Het moet wel gek lopen wil haar enorme progressie van vorig jaar zomer zich niet gaan uitbetalen in Apeldoorn. Na twee Europese indoortitels in 2019 en 2021 en zilver in 2023 is de kans groot op eremetaal. Waarom? In Parijs en tijdens de Diamond Leaguefinale tegen de absolute wereldtop lag ze op de 100 meter horden na 60 meter op kop. Maar goed, eenvoudig is het hordenlopen natuurlijk niet. Alles moet echt kloppen. Maayke Tjin A-Lim moet zich aanzienlijk verbeteren om verder te komen in het toernooi. 

Verspringen: Pauline Hondema is on fire (0 – 0 – 1)

Pauline Hondema is ‘on fire’ deze winter. In twee wedstrijden sprong ze verder dan ooit iemand uit Nederland indoor voor elkaar kreeg: 6,65 en 6,70 meter. Afgelopen zomer miste ze ternauwernood de EK en olympische finale, nu moet dat in eigen huis gaan lukken. En wie weet zit er wel een hele grote surprise in voor haar. Ik zet alvast in op brons. 

Hinkstapspringen

Dit is de enige discipline dit EK zonder Nederlanders. 

Hoogspringen: Kunnen de prijswinnaars van Istanbul nogmaals stunten? (0 – 0 – 0)

Douwe Amels was twee jaar terug dé sensatie van het Nederlandse team. Tien jaar na zijn belangrijkste overwinning in de buitenlucht tijdens de EK U23 in Tampere stuntte hij met goud indoor in Istanbul (2,31 meter). De 33-jarige hoogspringer kwam dit seizoen nog niet hoger dan 2,17 meter, toch is het mooi dat hij zijn titel komt verdedigen. Britt Weerman was met zilver in Istanbul ook geweldig, maar blessures speelden haar vervolgens ruim een jaar lang parten. Ze is inmiddels op de weg terug en mag hopen op sprongen boven de 1,90 meter. 

Lees ook: 11 prachtige plekken voor een trainingsstage

Polsstokhoogspringen: Menno Vloon maakt belofte waar (1 – 0 – 0)

Afgelopen NK Indoor verkeerde Menno Vloon in topvorm. Drie pogingen over zes meter lukten nog niet, maar na afloop beloofde hij ‘sowieso’ die barrière te gaan slechten tijdens de EK. Van de deelnemers lukte die hoogte dit jaar alleen de Griek Emmanouil Karalis (6,01 meter). Zou de 30-jarige Vloon het dit keer gaan lukken? 

Kogelstoten: Jessica Schilder is altijd goed in Omnisport (1 – 0 – 0)

Over topvorm gesproken. Jessica Schilder heeft dit indoorseizoen al vaak over de twintig meter gestoten en heeft als grote tegenstander met name te maken met olympisch kampioene Yemisi Ogunleye uit Duitsland. Outdoor werd ze al twee keer Europees kampioene, indoor nog niet. Jorinde van Klinken kon dit seizoen nog geen potten breken, maar een podiumplek is gezien haar persoonlijk record van 19,57 meter niet uit te sluiten.   

Meerkamp: Sofie Dokter verovert andermaal brons (0 – 0 – 1)

Mooi dat Jeff Tesselaar meedoet dit EK. De extraverte atleet staat garant voor spektakel en hij gaat er gegarandeerd alles aan doen een persoonlijk record aan punten in de wacht te slepen. 

Sofie Dokter (22) deed indoor dit seizoen nog geen complete vijfkamp maar mag gerekend worden tot de podiumkandidaten, zeker gezien haar bronzen medaille tijdens de WK Indoor van vorig jaar. In Apeldoorn moet ze daarbij vooral strijd leveren met de Finse Saga Vanninen en de Ierse Kate O’Connor. Marijke Esselink en Emma Oosterwegel staan zondag ook aan de start voor de vijf onderdelen. 

Lees ook: Acht effectieve thuisoefeningen voor lopers

4×400 meter estafettes: Alles is goud wat er blinkt (3 – 0 – 0)

Nieuw in theater Omnisport is de gemengde estafette 4×400 meter. Het is de enige finale op donderdagavond, de eerste dag van de EK Indoor, maar vuurwerk lijkt meteen verzekerd. Een erg zwaar tijdschema, met op vrijdagochtend meteen de series 400 meter en diezelfde avond de halve finales, maakt het lastig vooraf te voorspellen welke Nederlanders er aan de start komen. Eén ding lijkt zeker: Femke Bol zal als slotloper in actie komen. Na vier jaar alles te winnen wat er te winnen valt doet ze het dit indoorseizoen iets rustiger aan en beperkt ze zich tot de 4×400 meter estafettes. Lieke Klaver en Jonas Phijffers gaan primair voor individueel en de 4×400 meter aan het eind, maar de andere individuele lopers zullen hun knopen tellen en gevraagd worden te overwegen deel te nemen aan de gemengde estafette. En zelfs als ze daar niet voor kiezen kan Nederland putten uit een ongekend arsenaal van toplopers die daar weinig voor onderdoen. Andere landen hebben hetzelfde ‘probleem’ dus denk ik dat de olympisch kampioenen ook nu goud gaan winnen. 

De mannen 4×400 meter op zondagavond is met Phijffers, Klein Ikkink, Omalla en op papier nummer vier Nick Smidt al supersnel. Coach Laurent Meuwly kan ook nog putten uit toplopers Bonevacia, Tony van Diepen, Keenan Blake en Ramsey Angela. Komt goed dus: goud. 

Last but not least de 4×400 meter vrouwen. Femke Bol, Lieke Klaver, Cathelijn Peeters en Myrte van der Schoot vormen een dreamteam. Eveline Saalberg, Madelief van Leur en Nina Franke zijn ook supersnel. Wederom goud dus. 

Conclusie

Nederland gaat meer medailles dan ooit veroveren op een EK Indoor, 14 stuks! Met zeven keer goud, één keer zilver en zes keer brons wordt een onvoorstelbare stunt bewerkstelligd. Mede mogelijk gemaakt dankzij een kolkend Oranjefeest in Omnisport. 

Disclaimer: deze prognose is natuurlijk gewaagd, hyperpositief maar echt niet helemaal uit de lucht gegrepen. Als alles klopt kan het zomaar gebeuren. Hardloopnetwerk volgt dit EK op de voet, van minuut tot minuut. 

Foto’s: Erik van Leeuwen

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

View this post on Instagram

A post shared by Naar de Vaantjes! (@naardevaantjes_podcast)

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Bij de NK indoor dit weekend in Omnisport Apeldoorn kwamen vrijwel alle Nederlandse topatleten aan de start die over twee weken in actie komen voor de Europese kampioenschappen in het zelfde Omnisport. Smaakmakers Maureen Koster, Jessica Schilder, Menno Vloon en Samuel Chapple lieten zien in topvorm te zijn en naast hun NK-titel helemaal klaar te zijn voor het Europese toernooi. Hieronder het verslag van twee dagen topatletiek door de ogen van Eric Roeske.

60 meter: Minke Bisschops in topvorm naar EK 60 meter

Drie keer de 60 meter lopen op een dag, dat deed Minke Bisschops als allerbeste, met als bonus precies de EK-limiet van 7.20 seconden op het moment dat het moest, in de finale. Isabel van den Berg verraste eveneens met 7.24, goed voor een dik persoonlijk record. Op éénhonderdste seconde miste Elvis Afrifa de EK-limiet van 6.60, maar hij won wel en vertelde dat hij via de ranking sowieso mee mag doen over twee weken in Omnisport Apeldoorn. Hetzelfde geldt voor Taymir Burnet die 6.63 liet noteren in de halve finale.

400 meter: Isaya Klein Ikkink en Lieke Klaver ongenaakbaar naar titels

Lieke Klaver pakte zoals verwacht de NK-titel in 51.11. Van kop af aan naar de winst. Erachter werd een prachtige strijd uitgevochten met Cathelijn Peeters weer sneller dan ooit (51.56), en wat te denken van de 20-jarige Myrte van der Schoot die zich weer verbeterde, ditmaal naar 52.02, zesde aller tijden. Of Nina Franke: 52.38. Juniore Madelief van Leur scherpte zaterdag in de series haar Nederlands juniorenrecord aanzienlijk aan naar 52.82. (Video-interview Madelief van Leur)

Alle Nederlandse kampioenen op een rij

Vanuit de krappe baan 3 deed de snelste man van dit seizoen Jonas Phijffers er alles aan om na één ronde op kop te komen. Dat lukte maar na 300 meter leek de koek op en kwam Isaya Klein Ikkink eroverheen. Uiteindelijk deden al zijn vijf tegenstanders dat. Klein Ikkink won afgetekend in 46.23. ,,Een goede tijd in zo’n kampioenschapsrace bleek lastig.” Nick Smidt werd tweede in 46.88, hij liep zaterdag in de series met 46.17 al de EK-Indoorlimiet (en met hem eerder Phijffers, Klein Ikkink en Eugene Omalla). Derde werd verrassend Keenan Blake. Recordhouder Liemarvin Bonevacia was afgelopen weken onvoldoende fit om aan dit NK deel te nemen, maar hoopt vrijdag aanstaande in Madrid alsnog te kunnen bewijzen voldoende vorm te hebben om aan de EK mee te doen.

Nederland verkeert in een luxepositie in aanloop naar de EK-estafettes 4×400 meter. Er zijn immers handenvol topatleten bij de mannen en vrouwen op de 400 meter. Toch is het niet eenvoudig een goede opstelling voor de Mixed Relay te vinden, omdat deze op donderdagavond 6 maart is en de individuele starts op de 400 meter al op vrijdagochtend. Femke Bol heeft dat probleem niet: zij heeft aangekondigd alleen aan de estafettes te willen deelnemen en skipt de individuele 400 meter, waarop ze wereldkampioene en wereldrecordhoudster is. Lieke Klaver kondigde eerder aan de Mixed Relay te gaan skippen vanwege haar gouden kansen op de 400. ,,We gaan met iedere atleet die individueel mag starten op de 400 meter het gesprek aan of hij of zij wil starten op de Mixed Relay”, vertelt technisch directeur Vincent Kortbeek.

Programma EK Indoor Atletiek Apeldoorn (6 – 9 maart 2025)

800 meter: Recordhouder Samuel Chapple met overmacht kampioen

Met grote overmacht won Samuel Chapple de 800 meter. ,,Vertrouwen op mijn intuïtie en op den duur er voorbij”, liet hij achteraf weten. ,,Ik heb overtuigend de winst gepakt, ’t was niet mijn plan om helemaal achteraan te starten. Dit was een perfecte tactische prikkel voor de EK met een goede laatste ronde. Dat ga ik daar ook proberen.” De kersverse Nederlands recordhouder op de 800 (was van Bram Som), 1000 (was van Rob Druppers) én 1500 meter (was van Robin van Riel) weet nog niet of hij op de EK start op de 800 of 1500 meter. Ryan Clarke werd tweede en Dion Eissen derde. Priscilla van Oorschot was tijdens een echte kampioenschapsrace met een langzame start veruit de beste (2.07.89). Talent Maud de Jong (geboren in 2008) werd tweede, Bregje Sloot derde.

1500 meter: Stefan Nillessen in luxepositie naar EK

Het waren drie toptijden in de 3.37 voor Stefan Nillessen, Rick van Riel en Noah Baltus. ,,Ik wilde de race hard maken en de andere jongens aan een EK-limiet helpen”, aldus Nillessen. ,,Dat lukte niet maar het is toch fijn om hier te winnen. Ik loop de 1500 of 3000 meter op de EK, welke ik kies weet ik nu nog niet.” Hij liep dit seizoen al een Nederlands record op de mijl en de 3000 meter. Niels Laros (redactie: op NK afwezig door ziekte) verbrak zijn record op de 3000 meter kort daarna. Jetske van Kampen was overduidelijk de beste bij de vrouwen en pakte haar eerste NK-titel. Dagmar Smid en juniore Laila Yahyaoui (2e AT) namen de andere twee medailles naar huis.

3000 meter: Maureen Koster aast weer op medaille bij EK Indoor

Maureen Koster liet er geen misverstand over bestaan na haar overwinning in een kampioenschapsrecord van 8.50.74 op de 3000 meter in Apeldoorn wat haar doel is voor de EK Indoor. ,,Ik sta vierde op de ranglijst en ga voor een medaille.” In Praag 2015 won ze al eens een bronzen medaille, die vorig jaar vanwege dopinggebruik van de Russische winnares Jelena Korobkina omgezet werd naar zilver. Duidelijk is dat de 32-jarige in de vorm van haar leven verkeert. Marissa Damink werd tweede, Veerle Bakker derde. Bij de mannen zonder Niels Laros en Mike Foppen ontspon zich een prachtige wedstrijd tussen Mahadi Abdi Ali en Tim Verbaandert. Laatstgenoemde moest er 250 meter voor sprinten om Abdi Ali uiteindelijk de baas te zijn. Het wordt nog spannend wie er uiteindelijk aan de start staan bij de EK. Laros verpulverde onlangs het Nederlands record maar kan kiezen tussen de 1500 en 3000 meter. (Video-interview Tim Verbaandert)

60 meter horden: Nadine Visser op jacht naar goud bij EK

Nadine Visser won zoals verwacht de 60 meter horden. In de series een supersnelle 7.84, in de finale 7.90. ,,Ik baal van deze laatste race voor de EK, ik ben nog niet constant genoeg, maar dat moet ik dan maar tijdens de EK doen. Daar loop ik voor de winst.” Visser heeft al twee EK Indoortitels op zak (2019 en 2021, zilver in 2023). ,,Ik heb best veel wedstrijden gelopen dit indoorseizoen dus even rustig aan doen is denk ik goed.” Mira Groot (bijna 30) verraste met een dik persoonlijk record van 8.08 in de series, in de finale moest ze alleen Maayke Tjin A-Lim (8.09) voor laten gaan. Job Geerds werd kampioen bij de mannen. Hij wil tijdens de EK zijn PR van 7.57 aanscherpen. ,,Ik had vandaag vooraf krampen maar ben er doorheen gekomen. Nu een SB van 7.71 is goed, we pieken bewust laat.” Opvallend: Jamie Sesay (zilver) en Joas van Hellemondt (brons) liepen beiden een persoonlijk record van 7.79.

Verspringen: Pauline Hondema kijkt uit naar oranje Omnisport

Pauline Hondema is in topvorm. Met twee Nederlandse indoorrecords van 6,65 en 6,70 meter onlangs hoopt ze tijdens de EK Indoor optimaal te kunnen presteren. ,,Over twee weken ga ik voor nog een stukje verder, pieken op het juiste moment. In het oranje gaat heel veel energie geven hier in het stadion.” Bente van der Stoel pakte net als bij het hinkstapspringen zaterdag ook nu zilver met een PR van 6,45 meter. Meerkamper Jeff Tesselaar won bij de mannen met 7,43 meter, Fabian Bionda werd na goud op het hinkstapspringen tweede met 7,41m (PR) en Baboucar Sallah Mohammed derde met 7,37m.

Hinkstapspringen: Leerdam en Van der Stoel aan elkaar gewaagd

Een spannende wedstrijd zaterdag bij de vrouwen met goud en zilver voor dezelfde afstand: 12,86 meter. Kellynsia Leerdam had een betere tweede afstand en won goud, Bente van der Stoel pakte zilver. Fabian Bionda nam even later in zijn afsluitende zesde poging afstand met 15,67 meter. Met een persoonlijk record vóór de wedstrijd van 14,99 meter ging hij in Apeldoorn maar liefst drie keer over de 15 meter.

Hoogspringen: Britt Weerman en Douwe Amels in de wachtkamer voor EK

Met 1,84 meter won de 21-jarige Britt Weerman het hoogspringen. Blij met de titel maar niet blij met de hoogte, vertelde ze na afloop. Twee jaar terug veroverde ze tijdens de vorige EK Indoor in Istanbul verrassend zilver met 1,96 meter. Een knieblessure wierp haar ver terug, maar sinds afgelopen zomer is ze weer aan het springen. Ze hoopt via de ranking alsnog deel te kunnen nemen aan de EK Indoor. Daarin staat ze precies 18de, evenveel als er startplaatsen zijn. ,,Ik weet dat sommige atletes die boven mij staan twijfelen over hun deelname.” Doel is weer een hoogte van 1,90 meter of meer, een hoogte die ze vorig jaar juli voor het laatst behaalde. Glenka Antonia werd tweede met 1,82 meter, meerkampster Sofie Dokter derde met 1,82 meter. Zij doet de vijfkamp bij zowel de EK als WK-indoor, aldus meerkampcoach Ronald Vetter. Douwe Amels, regerend Europees kampioen, pakte zijn 22e NK hoogspringtitel met 2,13 meter. ,,Ik ben blij met de 22e titel. Ik zit voor de EK op het randje en had beter vandaag hoger kunnen springen en ben nu afhankelijk van de resultaten op de andere velden, maar hoop er bij te zijn op de EK. Leuk hier op het NK deze spannende strijd.” Daarmee doelde Amels op Ridzerd Punt en Jin van der Lee die beiden ook over 2,13 meter sprongen maar met foutpogingen.

Bekijk ook: De leukste baanwedstrijden in 2025

Polsstokhoogspringen: Menno Vloon belooft op EK sprong over zes meter

Menno Vloon verkeert in topvorm. Hij beleefde zaterdag een eigen wedstrijd binnen het NK. Zijn tegenstanders waren met 5,20 meter al klaar toen hij startte op 5,40 meter. Via de eveneens foutloze 5,63 en 5,83 meter liet hij de lat op 6,00 meter leggen, de ultieme barrière voor een polsstokhoogspringer. De recordhouder met 5,96 meter (2021) haalde het dik keer niet maar hij heeft stoute plannen voor de EK. ,,Die zes meter ga ik daar sowieso springen’. Juniore Marijn Kieft (uit 2006) versloeg juniore Elise de Jong (ook uit 2006) met 4,35 om 4,25m. Marijke Wijnmaalen werd derde met 4,15 meter.

Kogelstoten: Jessica Schilder werelds met 20,19 meter

Jessica Schilder verkeert in topvorm. Dat bewees ze zaterdagavond met vijf geldige stoten die steeds verder gingen. In haar zesde laatste poging verbeterde ze haar beste seizoensprestatie naar 20,19 meter, goed voor de vierde plaats op de wereldranglijst en de tweede op de Europese ranking achter de Duitse Olympisch kampioene Ogunleye. Jorinde van Klinken kwam niet verder dan 17,35 meter, meerkampster Emma Oosterwegel stootte met 14,46 meter een persoonlijk record. We zien haar terug op de vijfkamp tijdens de EK. Jarno van Daalen, recordhouder bij de junioren (met een kogel van 6 kg), was zondag bij de senioren ook de allerbeste met 18,43 meter met een kogel van 7,26 kg. Hij bedankte na afloop zijn coach en moeder Jacqueline Goormachtigh.

De 200 meter blijft NK-onderdeel

Het is al jaren geen toernooidiscipline meer, de 200 meter indoor, omdat starten in de buitenbanen bewezen voordeel heeft boven de krappe binnenbanen, maar spectaculair blijft het en mooi dat het gewoon nog een NK-onderdeel is. Marije van Hunenstijn en Yair van Harmelen wonnen de titels, niet geheel toevallig beiden vanuit baan 6, waar je het meest profiteert van twee keer naar beneden en één keer omhoog lopen.

Foto’s: Erik van Leeuwen

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Sifan Hassan sleepte zondag 1 december in Monaco tijdens het jaarfeest van de internationale atletiekfederatie World Athletics nog maar eens twee prijzen in de wacht. Eerst werd ze uitgeroepen tot beste wegatlete van 2024, dankzij haar razendknappe winst op de olympische marathon van Parijs deze zomer. Ze troefde daarbij de nieuwe wereldrecordhoudster op de marathon Ruth Chepngetich af, die in oktober in Chicago in 2.09.56 als eerste vrouw ooit onder de 2.10 liep. Veel groter was de verrassing voor velen, haarzelf incluis, toen kort daarna de titel van ’s werelds beste atlete naar de 31-jarige Nederlandse ging. Ze versloeg daarbij onder andere Sydney McLaughlin-Levrone en Yaroslava Mahuchikh die naast hun olympische titel ook nog het wereldrecord op respectievelijk de 400 meter horden en het hoogspringen verbeterden. 

Update: Om 18 december werd Sifan Hassan op het NOC*NSF sportgala ook verkozen tot Nederlandse sportvrouw van het jaar.

Sifan verrast én vereerd

Sifan Hassan bekende tijdens de uitreiking in Monaco verrast én vereerd te zijn. In een prachtige outfit straalde ze van top tot teen. ,,Ik voel me zo vereerd uitgeroepen te worden tot beste atlete van het jaar tussen zulke ongelofelijk goede atletes, en dat in een olympisch jaar. Dit betekent echt alles voor mij.” Ze blikte daarbij terug naar vroeger. ,,Al van jongs af aan keek ik met bewondering naar marathonlopers. Ik vroeg mij af of ik net zo kon lopen als zij, en of ik zelf ook een marathon zou kunnen uitlopen. Sterker nog, ik vroeg me zelfs af of ik een 10.000 meter zou kunnen lopen.”

Over de Spelen in Parijs zelf. ,,Dit jaar dreef mijn nieuwsgierigheid mij ertoe het risico te nemen mee te doen aan drie afstanden. Het was angstaanjagend en dat maakte iedere finishlijn betekenisvoller. Het was niet perfect, maar soms komt geluk voort uit imperfecties. Ik ben zo dankbaar dat mijn avontuur zo gewaardeerd en erkend wordt.” Tenslotte drukte ze haar toehoorders op het hart dat geen enkele droom te groot is. ,,Het is voor elk jong meisje dat toekijkt, droomt en gelooft dat ze groot succes kan boeken door sport. Blijf sporten, blijf trainen, blijf pushen en blijf geloven.” Voor de NOS had ze ook nog een boodschap aan politiek Den Haag. ,,Als Nederland blijft investeren in sport dan presteren we nog beter en krijg je atleten als Femke Bol en ik. Sport is ook gezond voor iedereen. Als kinderen ons op tv zien gaan ze zelf ook meer bewegen.” 

Bekijk ook: Marathonkalender 2025

Omdat het altijd uitdagender kan

Voorafgaand aan Parijs vroeg menig atletiekliefhebber en journalist zich af welke afstanden Sifan zou gaan doen. Inmiddels zijn we wel gewend aan de meest onmogelijke uitdagingen van haar. Denk aan de WK in Qatar in 2019, waar ze voor het eerst een 1500 meter combineerde met de 10.000 meter. En de 1500 liep ze na de 10.000. Geheel tegen haar normale tactiek in startte ze in de 1500 meter finale furieus en liep van kop af aan naar goud, bijna zelfs in een wereldrecord. Denk ook aan de Spelen van Tokio in 2021, toen ze de 1500, 5000 en 10.000 meter liep. Met brons, goud en goud was ze de koningin van de Spelen. Of denk aan 2023 toen ze debuteerde op de marathon in Londen, die ze meteen won. En dat na wat rek- en strekoefeningen onderweg, waardoor niemand meer één penny gaf voor haar kansen.

Na de WK in Boedapest van 2023, waar ze andermaal de 1500, 5000 en 10.000 combineerde (met zilver en brons), sloeg ze een maand later toe tijdens de marathon van Chicago met winst in 2.13.44, toentertijd de tweede tijd ooit. Het kon in Parijs dus nog gekker. Na twee bronzen medailles op de 5000 en 10.000 meter in het Stade de France moest ze zonder noemenswaardige rust aan de bak op de loodzware marathon. In de hitte over een moordend zwaar parkoers. In een flitsende eindsprint versloeg ze wereldrecordhoudster Tigist Assefa, in een nieuw olympisch record. Een foto van de twee sprintende vrouwen waar ze met elkaar in aanraking kwamen heeft de prijs voor de beste atletiekfoto van 2024 gewonnen. Dus eigenlijk viel Sifan zondag drie keer in de prijzen. 

Aan het trainen voor een volgende (halve) marathon? Op RUNBITES vind je het beste assortiment hardloopvoeding en heel veel nuttige informatie over voeding, allemaal speciaal voor lopers. Ga naar RUNBITES.nl, voer de code hardloopnetwerk15 in en pak die 15 procent korting!

Sifan is de overtreffende trap 

Nog nooit won een Nederlandse atleet de prijs van ’s werelds beste atlete. Ellen van Langen, Dafne Schippers noch Femke Bol slaagden daar in. Sifan heeft nu drie gouden olympische medailles (en drie bronzen). Alleen Fanny Blankers-Koen won er tijdens de Spelen van Londen in 1948 vier, waaronder één in estafettevorm. In die jaren werden er in de wereld nog geen atleten van het jaar gekozen. Wel werd Fanny eind vorige eeuw uitgeroepen tot beste atlete van de twintigste eeuw (met Carl Lewis als beste man). Het gaat te ver om de atletiek in 1948 te vergelijken met de atletiek anno nu, maar duidelijk is wel dat Sifan hard op weg is een van de beste atletes van deze eeuw te worden. Ze lijkt bovendien nog lang niet klaar en ze is pas 31.

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

Hoofdfoto: Erik van Leeuwen. Foto Parijs: Bjorn Parée

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Zondag worden de EK cross gehouden in het Turkse Antalya. Grootste kandidaat voor eremetaal is Niels Laros, temeer daar hij meedoet bij de junioren over acht kilometer. Vorig jaar in Brussel werd hij in die categorie vlak voor de streep nog achterhaald door de Deen Axel Christensen, nu wil hij de gouden plak veroveren. ,,Vorig jaar had ik mijn kruit iets te snel verschoten. Ik wil revanche voor Brussel en nu de titel pakken”, vertelt hij tijdens een online persmoment van zijn management Global Sports Communication. 

Cross is heel anders dan de baan

De 19-jarige Laros kiest bewust niet voor een race bij de senioren. ,,Ik ben immers nog junior en er is een groot verschil tussen een 1500 meter op de baan tussen de groten en een acht kilometer op de cross. Op zo’n cross merk je sneller het verschil in trainingsjaren.” In aanloop naar Antalya deed hij mee aan drie crosswedstrijden, één in San Sebastian, één in Cardiff en anderhalve week geleden in Tilburg bij de Warandeloop, waar hij bij de senioren de lange cross won. ,,Na het zomerseizoen ben ik eerst op vakantie gegaan en heb daarbij mijn broer bezocht in de Verenigde Staten. Vervolgens ben ik een maand op trainingskamp in Font Romeu (1800 meter hoogte, red.) geweest. Ik heb een paar redelijke races achter de rug en tussen die wedstrijden door heb ik lekker door kunnen trainen. Het doel is natuurlijk altijd outdoor. Cross is een middel voor een goede basis en voor de leuk.”

Lees ook: Tonnie Dirks’ vijf redenen om aan een cross mee te doen

Afgelopen jaar: ‘verliep niet vlekkeloos’

Terugkijkend op 2024 spreekt Laros over een ‘niet vlekkeloos jaar’. ,,Ik heb redelijk wat tegenslagen gehad, en daar mee om moeten leren gaan. Bij de Diamond Leaguewedstrijden van Monaco en Londen ben ik gevallen. Op de Spelen van Parijs was ik zo goed als op mijn best. Dat heeft mijn seizoen gered. Ik heb daar enorm van genoten.” Laros werd in de finale 1500 meter zesde. Hij liep als eerste Nederlander ooit onder de 3.30. 

‘Onvoorspelbaarheid maakt cross zo leuk’

Vooruitlopend op zondag vertelt Laros het leukste aan de cross de onvoorspelbaarheid te vinden. ,,Hoe ligt het parkoers erbij en hoe kan de concurrentie erop uit de voeten.” Het liefst heeft hij een afwisselend parkoers. ,,De Warandecross was nu eens niet alleen zand maar had ook modder en gras. Daarmee wordt het ook een tactisch spel.” 

Redactie: De 20 Nederlandse atleten die in actie komen tijdens de EK cross in Antalya. En hier vind je het tijdschema.

Lees ook: Het jaar van Sifan Hassan

Vooruitblik op 2025

De week na Antalya doet Laros ook mee aan de NK Cross in het Brabantse Eersel bij de senioren. Vooruitkijkend naar 2025 laat hij weten deel te willen nemen aan de EK Indoor in Apeldoorn begin maart. ,,Ik laat pas later weten op welke afstand.” Voor de hand ligt een keuze uit 800 of 1500 meter, omdat hij op de EK Atletiek in Rome de 800 meter deed en in Parijs de 1500 meter. Een andere mogelijkheid is natuurlijk de 3000 meter. Op een vraag wat hij vindt van de nieuwe wedstrijdcyclus Grand Slam Track, opgezet door oud olympisch kampioen over 200 en 400 meter Michael Johnson, laat Laros weten eerst af te willen wachten hoe het uitpakt. ,,Omdat er drie wedstrijden in Amerika en één op Jamaica worden gehouden lijkt het niet zo interessant voor mij. Wat mij wel aanspreekt is dat er een dubbele wedstrijd wordt gehouden in zo’n weekend.” Wat hem betreft valt de keuze eerder op een Diamond Leaguewedstrijd in Europa dan een Grand Slam in Jamaica of Amerika. Laros werd in november uitgeroepen tot Europees talent van 2024. 

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Op dag twee van de Diamond League Finale in Brussel waren alle Nederlandse ogen gericht op Femke Bol (400 meter horden), Nadine Visser (100 meter horden) en Tasa Jiya (200 meter). Alle drie presteerden uitstekend.

Femke Bol wint 24 Diamond Leaguewedstrijden achtereen op 400 meter horden

Al sinds 2021 heeft Femke Bol geen Diamond Leaguewedstrijd over 400 meter horden meer verloren. Het zijn er 24 in getal, een ongelofelijke reeks. Ook zaterdagavond ging ze ongenaakbaar over de finish in 52.45, ruim voor Anna Cockrell die tweede werd in 53.71. ,,Na de Spelen was het wel wat lastig weer op te starten, bijvoorbeeld voor de Diamond Leaguewedstrijd in Silesia, toen ik nog best moe was, maar daar genoot ik er weer van.” Toen ze ziek werd voor Zürich maakte ze zich wel even zorgen. ,,Ik dacht van oh nee, is dit nu het einde van het seizoen. Ik wilde graag in Brussel lopen als bedankje naar het Nederlandse en Belgische publiek, en heb hier vanavond zo genoten.”

Lees ook: Diamond League-finale dag 1: Lieke Klaver geeft 2024 een 8, Jorinde van Klinken beleeft teleurstellend jaar

Ze noemt Brussel ook bewust thuis. ,,Leuven is mijn tweede thuis (waar haar vriend Ben Broeders tot voor kort woonde, red.). Nu is het tijd voor vakantie. ,,Ik heb een beetje gemixte gevoelens. Ik hou van vakantie en van reizen. We reizen heel veel maar dan lig ik alleen maar op bed op de rustdagen. Ik merkte dat ik nog heel veel zin in de wedstrijden had, en tegelijkertijd waren mijn hoofd en lichaam ook al bezig met de vakantie.” Het mooiste moment van het seizoen noemt ze de olympische overwinning op de Mixed Relay. ,,Ik voelde dat we konden winnen en het moment dat we dat met zijn allen konden vieren, we Liemarvin zagen en het stadion, ik denk dat dat mij het wel meest bij blijft. Ik kijk terug op een bizar seizoen. ,,Ik begon indoor met een wereldrecord en een wereldtitel, 50.9 gelopen op de horden, alle medailles op de Olympische Spelen gewonnen en nu dan ook weer ongeslagen in de Diamond League. Eigenlijk is het een jaar waarin alles super was, behalve misschien de hordenfinale, waar ik na een dag bij het krijgen van de bronzen medaille ook heel trots op was. Ik kijk wel met heel veel positieve gevoelens terug op het hele seizoen.” Mentaal kan ze na haar val tijdens de WK in Boedapest in 2023 heel sterk met tegenslagen omgaan. Vooruit blikken op 2025 wil ze nog niet. ,,Dat is nog te vroeg. Eerst op vakantie en daarna zonder druk trainen. Ik heb ondertussen geleerd dat ik de eerste maanden mijn hoofd op nul moet zetten en gewoon moet accepteren dat ik toch niet in vorm ben. Ik kan heel goed veel denken, maar nu even niet.” Op de vraag of ze nu dingen kan gaan doen die ze normaal niet mag antwoordt ze vrijuit. ,,Na twaalven gaan slapen, en morgen vieren we een verjaardag en kan ik eindelijk eens een colaatje drinken in plaats van water. Daar kan ik heel erg naar uitkijken.”

Lees ook: Lieke Klaver geeft 2024 een 8, Jorinde van Klinken beleeft teleurstellend jaar

Nadine Visser sluit goed jaar met stunt af

Nadine Visser liep in Brussel een van haar beste races van het seizoen en stuntte met een tweede plaats op de 100 meter horden in 12.54 achter Jasmine Camacho-Quinn (12.38). ,,Na de laatste horde ging ik alle kanten op maar gelukkig wist ik de anderen achter me te houden. Brussel is ook de afsluiting van haar seizoen. ,,Ik voelde wel dat mijn lichaam er een beetje klaar mee was. Ik ben trots dat ik dit er nog uit heb weten te persen. Na Zürich (5 september, red.) ben ik een beetje gaan uitrusten om scherper te worden. Dat uitrusten lukte niet en het scherper worden al helemaal niet. Ik loop nu op hetzelfde niveau als toen en met het koude weer hier nu denk ik dat ik nu een betere race heb gelopen.”

En terugblikkend op het seizoen: ,,Indoor was dramatisch en het begin van outdoor ook (ziek geworden in Doha). Ik was op mijn best tijdens de Spelen en ik ben blij dat ik een goed naseizoen heb kunnen doen. Als dit nu mijn standaard niveau is waarbij er ook nog dingen te verbeteren zijn denk ik dat ik goed verder kan bouwen.” Met name het laatste stuk van haar race kan nog beter denkt ze. ,,De start is echt flink verbeterd dit seizoen, het middelste stuk is mijn sterkste stuk maar op het eind word ik nog voorbij gelopen, ook al is het flink verbeterd.” Vooruitkijkend op volgend jaar wil Visser zeker meedoen aan de EK en WK indoor. ,,Dat staat wel op de planning. De Ek in eigen land is natuurlijk super leuk, daar kijk ik echt naar uit en ga ik voor mijn derde Europese indoortitel. Het wordt in 2025 weer een heel ander seizoen (met de WK pas in september, red.).” Ze kijkt nu uit naar een paar weken echt geen atletiek te doen. ,,Om te zorgen dat ik daarna weer echt helemaal fris ben en er zin in heb.”

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

Ook Tasa Jiya verrast met vierde plaats

Tasa Jiya hoorde zaterdagmiddag pas dat ze door kon schuiven van de extra serie over 200 meter (met Sydney McLaughlin-Levrone) naar de Diamond League Finale op deze afstand, vanwege de afmelding van Sha’carri Richardson. Voor het tweede achtereenvolgende jaar stond Jiya daardoor in de eindstrijd. Daarin sprintte ze met een fabuleus eindschot van plek 7 naar plek 5 in 22.95, om uiteindelijk nog een plaatsje op te schuiven door de diskwalificatie van Marie-Josée Ta Lou. ,,Ja, wie had dat gedacht van tevoren, ik niet”, aldus een blije Jiya die haar dochtertje Amaru had opgehaald voordat ze de pers te woord stond. ,,Na Bellinzona maandag dacht ik dat mijn seizoen klaar was, totdat ik gebeld werd door mijn manager of ik zaterdag wilde starten in Brussel in een speciale serie met Sydney McLaughlin-Levrone. Die paar dagen extra maakten mij niet uit, die doe ik maar gewoon. Dat ik toen doorgeschoven werd naar de finale was helemaal geweldig.”

Haar piek lag tijdens de Spelen. ,,Daarna trainde ik wel door maar alles was wel een procentje minder. Mijn mindset toen van veel meer ontspanning en meer tijd met mijn familie kan ook echt wel helpen om de druk er een beetje af te halen. Ik denk dat mij dat alleen maar goed heeft gedaan.” Haar tijd noemde ze ‘best okay’. Vanaf nu is het ‘slapen, eten en chillen’. ,,We hebben vier weken echt vakantie en dan twee weken voor jezelf weer opstarten. Vooruitkijkend naar 2025 wil ze de 60 meter tijdens de EK Indoor in Apeldoorn doen. ,,Ik ga aan mijn start en acceleratie werken en tegelijkertijd ook wel iets langer werk doen.”

Andere disciplines

Mannen: Leonardo Fabbri stunt bij het kogelstoten

Kenneth Bednarek versloeg dan toch eindelijk olympisch kampioen Letsile Tebogo op de 200 meter die maar niet leek te kunnen verliezen. Zijn 19.67 was ook nog eens behoorlijk sneller dan Tebogo’s 19.80. Op de 800 meter zijn de kemphanen Emmanuel Wanyonyi, Djamel Sedjati en Marco Arop er nog niet in geslaagd het wereldrecord van David Rudisha van de Spelen van 2012 (1.40.91) te verbreken, maar dat lijkt een kwestie van tijd. Wanyonyi won zaterdagavond in Brussel. Zonder olympisch kampioen Rai Benjamin en wereldrecordhouder Karsten Warholm had Alison Dos Santos het rijk alleen op de 400 meter horden, die hij dan ook betrekkelijk eenvoudig won in 47.93, voor oudgediende Abderrahman Samba uit Qatar (48.20). Wie anders dan Gianmarco Tamberi won het hoogspringen? Met 2,34 meter was hij andermaal de beste. Portugees Pedro Pichardo won het hinkstapspringen met 17,33 meter. De Italiaan Leonardo Fabbri stuntte bij het kogelstoten met een Italiaans record (22,98 meter) en versloeg daarmee wereldrecordhouder en olympisch kampioen Ryan Crouser. Anderson Peters van Grenada versloeg Neeraj Chopra met één centimeter bij het speerwerpen: 87,87 om 87,86 meter.

Vrouwen: Faith Kipyegon onverslaanbaar

Het is nu echt wel zeker: Faith Kipyegon is onverslaanbaar op de 1500 meter. Voor de vijfde keer won ze de Trophy van de Diamond League. Beatrice Chebet heerste op de 5000 meter. In een solorace liep ze naar 14.09.82. Tweede werd juniore Medina Eisa in een nieuw wereldjuniorenrecord van 14.21.89. Faith Cherotich won de 3000 meter steeplechase in 9.02.36 door olympisch kampioene Winfred Yavi af te troeven. De Italiaanse Larissa Iapichino won het verspringen met 6,80 meter. Nina Kennedy was na de Spelen ook de beste in de Diamond Leaguefinale bij het polsstokhoogspringen (4,88 meter). De Japanse Haruka Kitaguchi pakte in haar allerlaatste poging bij het speerwerpen de overwinning. De olympisch en wereldkampioene kwam tot 66,13 meter. De pas 20-jarige Servische Adriana Vilagos werd afgetroefd (65,23 meter).

Eerbetoon Borléebroers

De winnaars krijgen naast een Diamond Trophy ook een bonus van 30.000 Amerikaanse dollars. En marge van het hoofdprogramma werden ook bijnummers opgevoerd, zoals de extra series over 200 en 400 meter, waarin Sydney McLaughlin-Levrone liep en beide keren won: 22.40 en een indrukwekkende 49.11. Elvis Afrifa liep in een extra 100 meter serie 10.52. Ook werd de tweeling Kevin en Jonathan Borléeuitgezwaaid. Beiden regen handenvol medailles op de 4×400 meter estafettes aaneen en kregen uit handen van Michael Johnson kunstwerken uitgereikt. 

Foto’s: Erik van Leeuwen

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Hardloopnetwerk (@hardloopnetwerk)

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Hardloopnetwerk (@hardloopnetwerk)

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Hardloopnetwerk (@hardloopnetwerk)

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie