Vanaf deze week houdt Anne Luijten (25) voor Hardloopnetwerk een column bij over haar belevenissen. Anne is sinds februari eigenaar van Hardloopnetwerk, maar loopt zelf ook op hoog niveau. Ze hield anderhalf jaar lang samen met Noah Schutte een goed gelezen briefwisseling bij voor Hardloopnetwerk. Recentelijk kwam van meerdere kanten de vraag op een vervolg, en daar kon ze natuurlijk niet anders dan gehoor aan geven! In deze editie gaat ze in op haar 5.000m bij de Next Generation Athletics (NGA). De columns worden vanaf deze week elke woensdagavond gepubliceerd.
Vorige week zaterdag liep ik een 5.000m bij de Next Generation Athletics (NGA), volgens mij mijn eerste voltooide 5.000m op de baan sinds de Europese Team Kampioenschappen in 2017 in Lille, Frankrijk (!!!). Op dat moment wist ik natuurlijk nog niet dat ik in heel 2018 geen enkele 5.000m zou lopen vanwege een hardnekkige achillespeesblessure. En ook niet dat ik me weer terug op niveau zou knokken, om 3 dagen na mijn overwinning bij de Mastboscross begin 2019 weer wekenlang aan de kant te staan, dit keer met een vreemde en plotselinge pijn aan mijn knie! Dat bleek gelukkig wel makkelijker te verhelpen dan de achillespeesblessure. Dankzij een aanpassing aan mijn sportzooltjes kon ik weer zonder pijn trainen, maar voordat we dat hadden uitgevogeld en de zooltjes gereed waren, waren we natuurlijk alweer weken verder. Tja, het is op hardloopgebied niet het succesvolste jaar geweest!
Maar goed, dat ligt nu hopelijk allemaal achter me. Fast forward naar zaterdag! Ik had alweer een aantal weken volledige trainingsweken kunnen draaien en na een nette 16:54 op de weg bij de Van Goghloop vond ik het tijd om me eindelijk weer eens aan een 5.000m op de baan te wagen. Het doel was om sneller te gaan dan die 16:54. Ik moet eerlijk zegen, het is best raar om aan de start te staan en te weten dat je geen persoonlijk record gaat lopen. Maar als ik me elke wedstrijd met 10-20 seconden verbeter kom ik vanzelf weer in de buurt ;). Een richttijd was snel gemaakt: omdat mijn teamgenootje bij Loopland Gelderland Anna Hightower in haar debuut op de 5.000m op de baan wilde kijken hoe dicht ze bij de EJK-limiet van 16:35 kon komen, werd dat de tijd waar we op weggingen. De organisatie had speciaal rode wavelights (lichtjes aan de binnenkant van de baan – een bijzonder leuke technische innovatie) op Anna’s limiet ingesteld zodat we wisten hoe hard we moesten lopen, een grappige ervaring!
Anna en ik hadden een heel plan uitgedokterd, omdat we wisten dat er weinig meiden op ons tempo weg zouden gaan. Haas en teamgenoot Merel van der Marel zou minstens 2 kilometer tempo maken, en daarna zouden Anna en ik om beurten 600m lopen tot het eind. Uiteindelijk liep Merel zelfs 2,4 kilometer. Omdat we enkele dagen voor de NGA net als team van PK Running en New Balance nieuwe Loopland Gelderland-teamkleding hadden ontvangen, leverde dat een heel mooi blauwgroen treintje op. Toen Merel uitstapte moest ik 600m lang aan de bak. Daarna was ik ook wel echt blij dat Anna overnam, even alleen maar volgen. Toen ik weer aan de beurt was had ik het ondertussen behoorlijk zwaar… In eerste instantie schreeuwde ik naar Anna: ‘Ik kan niet meer, ga maar!’ Maar een seconde later dacht ik bij mezelf: je gaat je teamgenootje toch verdorie niet alleen laten afzien? Het minste wat je kan doen is alles geven om zo lang mogelijk op die limiet te blijven lopen voor haar! Dus met een dikke vette grimas nam ik de kop weer over en ploeterden we door. Dit was ook het moment dat de lichtjes ons voor het eerst inhaalden – werk aan de winkel!
Anna kreeg het ook zwaar en moest mij en de lichtjes laten gaan – uiteindelijk liep ik met 16:36 toch nog rond mijn doeltijd en Anna liep met 16:42 een geweldig debuut! We gaan haar bij het EJK waarschijnlijk terugzien op de 3.000m.
Waarschijnlijk loop ik op vrijdag 5 juli weer een 5.000m, in Wageningen. Stiekem hoop en denk ik wel dat ik tegen die tijd rond de 16:20 kan lopen. We gaan het zien! Jullie horen woensdag weer van me.
Groet,
Anne
Alle foto’s: Barbara Kerkhof