Wie alles uit zijn of haar sportcarrière wil halen, moet kiezen. Soms vallen die keuzes goed uit, andere beslissingen helpen je niet – ook al lijken ze zo voor de hand te liggen. In een reeks interviews met oud-toppers vraagt Cors van den Brink namens de Atletiekunie hen om te vertellen over hún keuzes, omdat de talenten van nu daar wellicht hun voordeel mee kunnen doen. Dit keer: Karin Ruckstuhl.
Ze heeft zich grotendeels teruggetrokken uit de sport en is momenteel een groot deel van de tijd niet in Nederland. Meerkampster Karin Ruckstuhl woont met haar man Chiel Warners en twee dochters van vijf en drie jaar voor twee jaar in Luxemburg. Ze komt wel regelmatig naar Nederland, waar ze als onderzoeker voor Shell werkt. ‘In de sport ben ik alleen nog actief binnen Sporttop, de organisatie van Jochem Uytdehaage waarin ervaren sporters jonge talenten als een soort mentor begeleiden’, zegt ze. Zelf werkt ze met wielrenster Fleur Nagengast. Ze vindt het ook een leuke uitdaging om leerpunten uit haar eigen atletiekcarrière in deze rubriek over het voetlicht te brengen, zegt ze.
“Ik bleef studie en topsport altijd combineren”
‘Mijn belangrijkste keuze is geweest dat ik mijn sport- en mijn academische carrière altijd naast elkaar heb laten staan. Voor anderen ligt dat misschien niet zo, maar ik wilde niet helemaal de sport binnen gezogen worden. Ik was bang dat ik dan oogkleppen op zou krijgen. Gelukkig waren mijn coach in die tijd, Ronald Vetter, en Peter Verlooy, bij wie ik eerder getraind had en die toen technisch directeur van de Atletiekunie was, het met me eens. En ik kreeg binnen mijn studie alle ruimte voor trainingsstages en toernooien, als dat nodig was.’
Lees meer op de website van de Atletiekunie.