Wat is er mooier dan in je eigen stad de Nederlandse titel winnen? Samen met je vriend het goud mee naar huis nemen. In zijn warming-up afgelopen zaterdag zag Gjalt Panjer zijn vriendin Robin Dreyling naar de duatlontitel (hardlopen – fietsen – hardlopen) sprinten. Hoe slaagde het koppel erin de zenuwen te controleren? En wat kunnen ze, met bijna hetzelfde schema, van elkaar leren?
‘Het is wel lekker’, blikt Robin Dreyling (23) deze vrijdagmiddag terug op haar Nederlandse titel een kleine week eerder. Naast haar in de auto zit haar vriend Gjalt, net terug van wat lichte training op hun rustdag en een maandelijks bezoekje aan de chiropractor. ‘Allebei winnen maakt het wel mooier.’ Gjalt Panjer (22) vult aan dat dat NK sprintduatlon voor beiden eigenlijk een trainingswedstrijd was. ‘Ik vind het heel erg leuk om te doen en een wedstrijd winnen is altijd mooi. Twee jaar geleden pakte ik ook de Nederlandse titel en dan nu met Robin… Dat is wel mooi richting de triatlons over een maand.’
Denken aan twee goud
Toen Dreyling zaterdag als eerste U23 en senior als eerste over de finish kwam na 5 kilometer lopen, 20 kilometer fietsen en 2,5 kilometer lopen, wachtte vriend Panjer nog 10 minuten tot de start. ‘Tijdens mijn warming-up hield ik telkens een oogje op de dameswedstrijd’, gaat hij verder. ‘Het was spannend tot het einde, gewoon mooi om te zien. Toen dacht ik: nu wil ik het zelf ook wel laten zien. Ik stond niet heel zenuwachtig aan de start, want het was niet mijn belangrijkste wedstrijd van het jaar. Maar de winst van Robin motiveerde zeker. Van tevoren zeiden we al: het zou wel grappig zijn om beide Nederlands kampioen te worden. Tijdens de wedstrijd heb ik er ook even aan gedacht. ‘De laatste 200 meter blijft me het meest mij’, reageert Dreyling. ‘Toen riep de speaker: nu kan zijn vriendin hem met open armen ontvangen.’
Wisselend slot
Op het Tom Dumoulin Bike Park nabij het Limburgse Sittard, waar ze wonen en trainen op het Watersley Sports en Talentpark, beleefde het kampioensduo een heel verschillend slot. Tijdens de afsluitende 2,5 kilometer hardlopen voerde Dreyling een spannende strijd met drievoudig olympisch triatleet Rachel Klamer. ‘Na de wissel had ik een gaatje van 10 seconden. Op de laatste 600, 700 meter hoorde ik de speaker zeggen: het lijkt dat Klamer dichterbij komt. Toen dacht ik: oh, het zal toch niet op het allerlaatste stukje. Ik zag haar best hard sprinten.’ Panjer kwam tegelijk met regerend kampioen Thomas Cremers van de fiets gestapt. De wissel naar zijn carbonschoenen verliep zo’n 10 seconden rapper. ‘Dat verschil is constant hetzelfde gebleven’, vervolgt Panjer. ‘Ik heb gecontroleerd uitgelopen. Dat was niet zo spannend. Ik zat op een gegeven moment na te denken hoe over de streep te komen. Er stonden wat vrienden langs het parcours en we hadden wat afgesproken. Let’s go, met een vuist, wat de Bankzitters op YouTube doen. Daar dacht ik in de slotfase aan. Het was een beetje een grapje, maar het leverde leuke foto’s op.’
Mijlpaal
Waar Dreyling zich het sterkst voelt op de fiets, kan Panjer niet echt één onderdeel noemen dat er voor hem uitspringt. Af en toe laat hij een opvallende uitslag zien op het wegwedstrijdtoneel in Nederland. Zo brak hij op het NK 10 kilometer in Schoorl in 2023 voor het eerst de 30-minutengrens. ‘Als jongere jongen dacht ik: daar moet ik naartoe. Echt wel een mijlpaal om te bereiken.’ Dreyling, als pupil fanatiek op de meerkamp bij atletiekvereniging Almere ’81, schiet niet zo snel een mooi moment te binnen. ‘Rondom deze periode kijken we of we een leuke hardloopwedstrijd kunnen plannen. Vorig jaar deden we allebei de 10 Engelse Mijl in Apeldoorn. Maar toen viel het bicarbonaat, dat ik voor het eerst nam, niet zo goed. In de herfst en winter focussen we ons meer op één onderdeel. Maar het is niet zo dat we hardloopwedstrijden als erg belangrijk zien.’
Koppie laten hangen
Wat het TeamNL-duo van elkaar kan leren? ‘Soms zit het bij mij in het mentale’, begint Panjer. ‘Robin blijft pushen, wat er ook gebeurt, waar ik te snel mijn koppie laat hangen. Dat moet ik gewoon niet doen. Ik vraag haar ook regelmatig: met welke mindset moet ik in die wedstrijd zitten? Hoe kan ik in de juiste focus blijven?’ Dreyling: ‘Dan zeg ik: let op de dingen waar je invloed van hebt. Anders verspil je alleen maar energie. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ga soms wedstrijden in met een bepaald doel en als dat is gehaald vind ik het wel goed. Maar dan kan er meer inzitten. Afgelopen seizoen wilde ik heel graag het podium halen. In de eindsprint om plek twee was ik al blij dat ik een medaille ging pakken. Gjalt vecht voor elke positie.’ Panjer: ‘Je moet je in zo’n positie beseffen dat de laatste 100 meter eigenlijk alleen maar mentaal is. Wie het meest kan pijn lijden, wint het sprintje. Dat moet je jezelf voor ogen houden. De hand op de kookplaat houden, noem ik het. Degene die dat het langste doet, wint de eindsprint.’
Lees ook: Voor triatleet Mitch Kolkman was Parijs een opstapje: ‘Doel is medaille in L.A.’
WK-medaille
De rest van het voorjaar ligt de focus van Dreyling en Panjer, tussen wie de vonk oversloeg tijdens het EK junioren in 2021, weer op drie onderdelen. Panjer wacht dit voorjaar drie Europacups over zwemmen, fietsen en hardlopen: twee in Polen, één in het Overijsselse Holten op zaterdag 21 juni. Dreyling doet één triatlon in Polen en neemt zondag 1 juni deel aan het NK sprinttriatlon in Stein. Na een trainingskamp in het Zwitserse Sankt Moritz en nog enkele internationale wedstrijden staat in oktober het WK onder 23 jaar in het Australische Wollongong op het programma. Dreyling hoopt richting de medailles te gaan, voor Panjer hangt het af van zijn consistentie in de wedstrijden ervoor. ‘Op een goeie dag kan het. Ik moet consistenter worden in mijn uitslagen. Als ik het niveau kan blijven aantikken, sluit ik een podiumplaats op het WK niet uit.’ Daarbij kijkt het koppel met een schuin oog naar de mixed relay op dat WK, ook een olympisch triatlononderdeel. ‘Afgelopen jaar vielen we helaas net buiten het podium’, vervolgt Panjer. ‘Het is echt een doel samen die estafette te lopen en een medaille te pakken.’ Over ruim een jaar begint pas het kwalificatietraject, maar Dreyling denkt soms al wel aan de Olympische Spelen in de zomer van 2028. ‘We werken er nu al naartoe en vallen in de ploeg die wordt opgeleid om in Los Angeles mee te doen. Dat is wat we willen bereiken. Zeker niet onrealistisch.’
Foto’s: Kim van ’t Verlaat
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
- 18 Nederlandse atleten naar World Relays in China (tijdschema & livestream)
- Stilte na de storm voor Bram Peters, hoofdcoach in België: ‘Was shitzooi, maar wel mijn shitzooi’
- De Witte, Dokter, Geerds & Tjin A-Lim openen baanseizoen bij Ter Specke Bokaal
- Review: Saucony Endorphin Elite 2
- De indrukwekkende belastbaarheid van Afrikaanse lopers komt mogelijk door hun voeding