Van tevoren had ik een mooi plan gemaakt met Grete: rustig erin komen (een iets behouden eerste 5km) en dan geleidelijk aan doorversnellen. Inmiddels was dit alweer mijn 4e keer bij de Zevenheuvelenloop en de laatste twee keer ging ik die eerste 5km te hard. Omdat deze wedstrijd over een erg heuvelachtig parcours gaat, waarbij de eerste 5km veel stijgen en je de laatste 5km vooral daalt, kan je heel hard lopen of jezelf juist enorm tegenkomen.
Door Bart van Nunen
De eerste 5km gingen redelijk volgens plan, ik wilde rond de 15:15 doorkomen, en dit werd uiteindelijk 15:12. Het ging nog heel erg comfortabel, en tot mijn verbazing zat de groep van Khalid Choukoud maar zo’n 10 seconden voor me terwijl ik nu alleen liep. Had ik misschien toch mee moeten gaan? Achteraf lijkt dat wel slimmer want de 5km daarna verloor ik bijna niks met flinke wind tegen terwijl ik alleen liep, als je dan net in een groepje zit loop je natuurlijk veel comfortabeler. Echter, als we echt eerlijk zijn, dit was mijn plan zoals ik nu gelopen heb en je weet ook niet wat er was gebeurd als ik wel mee was gegaan die eerste 5km. De laatste 5km waren zoals gebruikelijk vrij pittig, ondanks dat het hier overwegend omlaag gaat, het is immers het laatste deel van de wedstrijd en dan worden de prijzen verdeeld. Ik had nu nog 2 Nederlanders voor me, niet alleen Khalid Choukoud maar ook Mohammed Ali Mohammed (een hele sterke baanatleet met een 5km pr van 13:31). Mohammed is normaal gesproken vooral echt sterk op de baan, en moest op 10km toch lossen bij de groep van Khalid. Op 12km haalde ik hem toen bij, gelijk overnemen en het tempo omhoog gooien dacht ik. Want ja, als echte duurloper wil je zo iemand niet meenemen naar de eindstreep.
Damn, hij lost maar niet… Rustig blijven, tandje erbij, en nog een tandje erbij. Net voor 14km hoorde ik dat Mohammed toch moest lossen, maar met nog een kleine kilometer te gaan kon hij zomaar eens terugkomen en ik heb inmiddels ook wel aardig veel pijn geleden. Laatste bochtje om, niet omkijken en alles geven nu! Het voelt nu erg langzaam aan en ik krijg het idee dat ik een beetje dizzy begin te worden, maar het is nog maar een klein stukje. Yes! 2e Nederlander ? mijn eindtijd van 45:24 is ondanks de zware race toch nog een pr van 9 seconden en ik heb voor de 2e keer op rij een mooie podiumplaats bij de Nederlanders!
Waar ik voorafgaand aan deze race stond was nog een beetje gissen, maar ik heb de stijgende lijn weer te pakken ? Eén ding weet ik wel, volgende keer ga ik wel weer proberen mee te gaan! Maar voor nu heb ik mijn plan uitgevoerd zoals het moest, en zoals je hierboven leest ben ik weer goed tot het uiterste gegaan. Volgende week loop ik de Warandeloop, tevens een kwalificatiemoment voor het EK cross. Aan de hardheid zal het nu in ieder geval niet liggen, en ik heb onwijs veel zin om weer lekker te knallen daar!
Hoofdfoto: Odile Verzantvoort