Lieve Noah,
Allereerst natuurlijk de allerbeste wensen voor 2018! Ik hoop dat we allebei mooie dingen kunnen laten zien op sportief gebied in het komende jaar. Ik heb er in ieder geval veel zin in! Deze brief komt een weekje later dan normaal – ik was je gewoon spontaan vergeten terug te schrijven vorige week. Dat krijg je als je door de chaos van de vakantie, buitenlands bezoek, reizen en de feestdagen uit je normale ritme bent. Maar gelukkig zat dat een goede prestatie bij de Sylvestercross niet in de weg.
Van special reporter Jasmijn Lau had ik via de Hardloopnetwerk-Instagramstory al voor aankomst begrepen dat het parcours erg blubberig was. Daar baalde ik wel een beetje van, want ik moet het normaal juist hebben van de snelle makkelijke bospaden in Soest. Bij de parcoursinspectie bleek het inderdaad een modderbende. Vooral het eerste stuk in het bos, vlak na de start, was beroerd. Aangezien mijn start bij de Warandeloop belabberd was, werd ik hier wel een beetje zenuwachtig van. Ik besloot heel erg te focussen op mijn start, zodat ik hopelijk als een van de eersten door dat eerste lastige stuk van het parcours kon lopen, met vrij zicht op het pad.
Van special reporter Jasmijn Lau had ik via de Hardloopnetwerk-Instagramstory al voor aankomst begrepen dat het parcours erg blubberig was
40 minuten voor onze race begon het bovendien ook nog te stortregenen, alsof het parcours al niet modderig genoeg was! Gelukkig had ik net ingelopen en ik besloot uiteindelijk maar in de tent te schuilen in plaats van mijn normale warming-up uit te voeren. Die warming-up is ten slotte bedoeld om lekker los en warm te worden, maar die koude regen zou zorgen voor het omgekeerde!! Soms moet je een beetje improviseren. Ik zag jou nog lopen met een Amerikaans teamgenootje. Lange duurloop? Grappig, ik heb ook een voormalig Amerikaans teamgenootje op bezoek. Ideaal, lekker bijkletsen tijdens het lopen!
Maar goed, terug naar de race. Na het koukleumen bij de start was ik blij toen we weg werden geschoten! Mijn plannetje werkte, ik was als eerste weg en kon ontspannen mijn eigen weg kiezen. Daarna liet ik Andrea Deelstra en de twee buitenlandse dames voorbijkomen en sloot achteraan aan. Nu was het bijten en bijblijven! Na anderhalve ronde moest ik ze toch langzaam laten gaan, maar in de laatste ronde werd het gat met Andrea Deelstra niet meer groter en zo kon ik mooi als vierde en tweede Nederlandse finishen. Volgende keer wil ik natuurlijk op het podium staan!
Daarna liet ik Andrea Deelstra en de twee buitenlandse dames voorbijkomen en sloot achteraan aan. Nu was het bijten en bijblijven!
Ik heb erg veel zin om me in Zuid-Afrika verder te gaan voorbereiden op de Mastboscross en het NK 10km in Schoorl. We zullen denk ik niet heel veel meer trainen dan normaal, maar vooral meer rusten en meer tijd hebben voor ‘‘the little things’’, zoals oefeningen, core, loopscholing, techniek etc. Wellicht ook wat eerste baantrainingen??? Ik ben zo langzamerhand toch wel benieuwd in wat voor vorm ik nu precies ben, en al die trainingen op gevoel en op hartslag op steeds wisselende parcoursen in het bos vertellen je daar niet zo veel over! Ach, misschien ook wel goed. Bij het NK in Schoorl zien we wel in wat voor vorm ik nu precies steek!
Geniet nog even van je tijd in Nederland en success met de voorbereidingen richting het indoorseizoen! Ik ben benieuwd hoe het met je gaat, of je nog speciale doelen hebt voor 2018, en hoe de trainingen verlopen!
Groetjes,
Anne
Foto: Odile Verzantvoort