Wij hebben een nieuwe columniste! Bregje Sloot, trainend bij Running Team Liemers en Nederlands Kampioen Junioren-A op de 800m, gaat maandelijks een column voor ons schrijven. Deze columns zullen onder andere bestaan uit een inkijkje in haar trainingen, voorbereidingen op wedstrijden, de wedstrijden zelf en nabeschouwingen op wedstrijden. In deze eerste column leren we haar beter kennen.
Door Bregje Sloot
Allereerst zal ik mijzelf even voorstellen. Mijn naam is Bregje Sloot. Ik ben 19 jaar oud en kom uit Lobith. Mijn favoriete afstanden in de atletiek zijn de 400/800 meter. Ik train onder leiding van Titus Fierkens bij Running Team Liemers in Zevenaar. Naast het hardlopen studeer ik Bedrijfskunde op de HAN. Vorig jaar werd ik in Emmeloord Nederlands Kampioene op de 800 meter bij de junioren en werd ik tweede op de 400 meter. Bij de senioren wist ik een zesde plaats te behalen. Dit waren de plakken waar ik lang op gewacht had. Als D/C-meisje (2013/2014) deed ik al geregeld mee voor de podiumplaatsen tijdens het Nationale Crosscircuit. De jaren hierna raakte ik door blessures achter op deze meiden, waardoor ik nooit meer de aansluiting met de top heb kunnen vinden. In 2017 raakte ik voor het eerst weer het podium aan: ik werd vierde bij de 400m Meisjes B. Ik ging deze afstand doen omdat de 800m niet meer lukte en ik geen vertrouwen meer had in deze afstand. En dit pakte wonder boven wonder best goed uit! Sindsdien richt ik me naast de 800m ook op de 400m. Sinds die vierde plek op het NK in 2017 outdoor en nogmaals een vierde plek indoor in 2018, heb ik alles op alles gezet om dat jaar outdoor wél het podium te kunnen halen: en dat is gelukt! Aankomend seizoen mag ik deze titel gaan proberen te verdedigen in Alphen aan de Rijn.
Na mijn succesvolle seizoen 2018 was ik er dus ook weer helemaal klaar voor om eindelijk eens een goede winter te gaan draaien. De successen hebben mij laten inzien dat er nog meer in moet zitten. Het geeft mij motivatie. Tot nu toe ben ik nog nooit een winter blessurevrij doorgekomen. Helaas was dat afgelopen winter ook niet het geval. Begin november liep ik namelijk een stressfractuur op in het vijfde middenvoetsbeentje in mijn voet. Deze blessure heeft mij zeker tot februari van het hardlopen afgehouden. Gelukkig kon ik vanaf maart weer voluit hardlooptrainingen doen en was ik klaar voor een goede trainingsstage in Falesia (Portugal)!
Op 29 april ging ik dus (samen met mijn vriend Robin Rietman) naar Portugal. We verbleven hier samen met team Tonnie Dirks, waardoor we met een lekkere grote groep waren. Hierdoor konden we met z’n allen de laatste voorbereidingen leggen op het aankomende baanseizoen. Op maandagavond kwamen wij laat aan in Portugal, dus we konden direct ons bed in. Op dinsdag stonden er direct twee trainingen op het programma: loslopen in de ochtend en een baanprogramma in de middag. Het voelde niet echt als een goede start, want deze baantraining ging echt helemaal niet lekker (terwijl de trainingen thuis juist wel lekker gingen). Maar zoals Robin dan vaak tegen me zegt: “morgen weer een nieuwe dag om beter te worden”. Met die gedachte en een goede nachtrust begon ik met volle moed de tempoblokkentraining op het crossparcours. Dit ging echt heel lekker en goed! Ik kon samen met Anne Knijnenburg wat trainingen samendoen die week, waaronder deze. Het is toch wel een stuk fijner als je met iemand kunt samen trainen. Je maakt elkaar tenslotte alleen maar beter! De donderdag bestond uit een duurloop in de ochtend en wat core in de middag, om vervolgens op vrijdag weer wat treshold-blokjes af te werken. Tussen de trainingen door gingen we vaak naar het wellnessresort naast ons verblijf. Hier konden we de sauna in of even uitrusten in de lavendelkamer (waar we vervolgens allemaal in slaap vielen). Zaterdagochtend begon ik weer met wat loslopen en in de middag stond een pittige, maar zeker goede baantraining op de planning. Op mijn rustdag ben ik samen met Robin naar het oude gedeelte van Albufeira geweest. Hier hebben we wat rondgelopen en lekker geluncht. Even niet lopen vandaag, maar gewoon even lekker de toerist uithangen.
Aan onze trainingsstage begon langzaam een einde te komen. Op maandag heb ik nog een duurloop gedaan en een krachttraining afgewerkt om vervolgens op dinsdag nog een snelle training op spikes af te leggen. Dat ging lekker en zo sloot ik de week met een goed gevoel af. Goede trainingen, mooi weer en het allerbelangrijkste mijn lichaam voelde nog goed aan!
Na 8 mooie dagen in Portugal vlogen wij op woensdagochtend terug naar Nederland. Bij terugkomst direct even langs de masseur om de spieren los te laten masseren. In het verleden heb ik hier veel te weinig aandacht aan besteed. Maar door mijn blessuregevoelige lichaam is het voor mij noodzakelijk om geregeld langs de fysio en de masseur te gaan. Daarnaast beschik ik sinds de opbouw na mijn stressfractuur over de compressie en recovery socks van Stox Energy, deze zorgen ervoor dat ik minder last heb van mijn kuiten en scheenbenen.
Op zaterdag stond de opening van het baanseizoen voor mij op het programma in Duffel (België). Aangezien ik sinds oktober geen enkele wedstrijd heb gelopen begon ik vandaag met een 1500 meter. Absoluut niet mijn afstand maar wel goed om even op te starten met een ‘over distance’. Vaak is het in het begin van het baanseizoen even zoeken naar ritme (voorbereiding, wedstrijdtempo). De haas van deze serie ging weg op een tijd van 4:30. Ik durfde het nog niet aan om mee te gaan en begon rustig (veels te rustig), waardoor ik de hele 1500 meter niet in een goed tempo kwam en als vijfde over de finish kwam in 4:44. Ik was eerlijk gezegd al blij dat ik weer aan de start stond van een wedstrijd en weer een wedstrijd in de benen had, de goede wedstrijden komen nog wel.
Nadat ik de afgelopen week lekker door heb kunnen trainen stond afgelopen vrijdag een 400 meter op het programma tijdens de trackmeeting in Wageningen. De snelheid trainingen gaan lekker dus ik had er vertrouwen in. De eerste 200 meter van de race verliepen goed alleen de laatste 100 meter viel ik stil terwijl dat normaal gesproken het sterkste stuk van mijn race is. Dus niet helemaal tevreden met een 57”er maar gezien de koude omstandigheden mag ik er ook weer niet te lang over treuren.
Nu begin ik aan een serie 800 meter wedstrijden. Deze serie zal ik starten in Oordegem (België), op zaterdag. Ik ben heel erg benieuwd hoe ik er nu voor sta op deze afstand en ga dan ook mijn uiterste best doen een mooie race te lopen!!
In mijn volgende column zullen jullie mijn verrichtingen op de 800 meters lezen. Bedankt voor jullie tijd en tot de volgende keer!