Sanne Wolters-Verstegen raakte na het EK in Berlijn geblesseerd aan haar linkerenkel. De 800 meter-loopster hoopt op tijd fit genoeg te zijn voor het EK indoor in Glasgow dat in maart 2019 plaats zal vinden.
Wil je je even voorstellen?
Mijn naam is Sanne Wolters-Verstegen, 32 jaar oud, ik ben opgegroeid in Rotterdam en woon alweer sinds 6 jaar in Castricum. Ik train onder leiding van Peter Wolters. De afgelopen 4 jaar individueel, maar we zijn nu een groep gestart bij Lycurgus met de naam “North West Milers”. www.milers.org Milers suggereert ook naar mijn favoriete afstanden: de middellange afstanden 800m en 1500m.
Welke blessure heb je en hoe is dit (denk je, of volgens je arts) ontstaan?
Dat is nogal een verhaal…. Ik treed verder niet in details maar kort samengevat: iets nieuws geprobeerd dat verkeerd uitpakte, waardoor ik last van mijn linker enkel en rechter achillespees heb.
Wat zijn je hobby’s buiten hardlopen om?
Boodschappen doen… ik weet het dat is best raar, maar ik vind het heerlijk om lekker door een supermarkt te slenteren en alle producten te bekijken. Daarnaast denk ik altijd dat ik het leuk vind om te koken, totdat ik een kwartiertje in de keuken heb gestaan en het alweer zat ben.
Ik ben ik een echt spelletjesmens dus voor een potje Monopoly, Keezen of I know ben ik ook altijd in. Tijdens zware trainingsweken kijk ik tussendoor naar Netflix of lees een boek.
Welke ervaringen heb jij gehad met het herstellen van eerdere blessures?
In 2015 heb ik mijn enkel gebroken en toen maanden gerevalideerd. Daarnaast heb ik ook enkele kleinere overbelasting blessures gehad. Helaas heb ik dus al de nodige ervaring met alternatief trainen.
Denk je dat jouw blessure je sterker zal maken als atleet? Of heb je dit al een keer ervaren met een andere blessure?
Uiteindelijk word je er mentaal zeker sterker van. Het is echt niet leuk om uren te moeten maken op een hometrainer. Toen ik aan het herstellen was van mijn enkelbreuk stond in ik Flagstaff 3x per week een uur op de AlterG. Dat apparaat staat daar in een warm hok van 4x2m zonder ramen. Dat is wel ff afzien, maar als je dan weer lekker buiten kan rennen is dat extra genieten. Door de blessures ben ik meer gaan waarderen hoe heerlijk het is om pijnvrij te kunnen trainen.
Uiteindelijk wil je als atleet zo hard mogelijk lopen en heb je er meer aan niet geblesseerd te raken dan alternatief te trainen. Maar alternatief trainen als je een blessure hebt is zeker beter dan op de bank gaan zitten wachten tot het over gaat. Andere trainingsvormen kunnen je belastbaarheid vergroten en als je je conditie op pijl houdt kan je weer sneller opbouwen wanneer je blessure over is.
Wat voor een alternatieve trainingsvormen beoefen je, om toch je conditie te behouden?
Aqua joggen minimaal: ik haat zwembaden! Maar achteraf voel ik me wel goed als ik een aqua jog sessie heb gehad, dus ben ik soms toch echt in een zwembad te vinden.
Mijn meest gebruikte alternatieve trainingsvorm is fietsen, soms lekker buiten wielrennen en wanneer ik tempoblokjes imiteer op de hometrainer, zodat ik goed het wattage kan instellen.
Daarnaast werk ik ook aan duurvermogen op de crosstrainer en het roeiapparaat. Daarmee kan je ook afwisselen door het verhogen van de weerstand of je tempo.
Zodra ik maar enigszins kan lopen stap ik op de Alter-G
Is er een speciaal product dat je helpt tijdens je herstel?
Sinds 3 weken ben ik begonnen met Collageen. Ik ben natuurlijk al een dagje ouder 😉 en dan neemt de natuurlijke hoeveelheid collageen in het lichaam af. Supplementen schijnen te helpen bij het verstevigen van kraakbeen en gewrichten.
Daarnaast loop soms ik met een kleine hakverhoging in mijn schoen als ik achillespeesklachten heb (gewoon een stukje van een afgeknipt oud zooltje)
Ook gebruik ik soms Stox compressie tubes om mijn kuiten wat te ondersteunen.
Heb je boeken/series/films of een quote gekeken/gelezen die je bij je herstel helpen?
Niets dat is blijven hangen… Uiteindelijk gaat het om niet opgeven en vooral blijven trainen. Al is het alternatief.
Hoe ga je ervoor zorgen dat je niet nog een keer geblesseerd raakt?
Topsport is nu eenmaal trainen op het randje. Door goed naar m’n lichaam te luisteren en met m’n coach te overeggen hoop ik niet over het randje heen te gaan. Maar de grens tussen een klein pijntje en een blessure is soms heel lastig. Ik heb al geleerd dat “de belangrijkste training, de training van morgen is”. Met andere woorden: het is soms niet erg om een loopje over te slaan, als je daardoor fit genoeg bent om morgen weer aan de bak te kunnen. Maar ja, als atleet denk je altijd alles aan te kunnen en wel weer te herstellen.
Achteraf gezien had ik dit seizoen beter wat wedstrijden over kunnen slaan, om toch in Berlijn te kunnen pieken, maar een Diamond league afzeggen, terwijl je in wedstrijd nog pijnvrij bent is ook weer zo iets. Het is vooral dus verstandig blijven en niet te veel willen pushen.
Heb je tips voor atleten die op dit moment ook dealen met een blessure?
Maak een schema voor je alternatieve trainingen en oefeningen. Dan kan je afstrepen wat je hebt gedaan, dat geeft rust in je hoofd en je blijft fit voor wanneer je de normale trainingen weer op kan pakken.
Er kan altijd getraind worden! Op zo veel verschillende manieren, geef niet op er komt een eind aan en zodra je weer fit bent was dit het allemaal waard.
Zoek een maatje die je motiveert of iemand die de alternatieve trainingen met je mee doet. Samen is altijd leuker dan alleen.
Wat zijn je doelen voor het komende jaar?
Hard lopen! Ik hoop op tijd fit te zijn om aan het EK indoor in Glasgow mee te doen, uiteraard hoop ik in September in Doha een goed toernooi te kunnen lopen. Daarnaast wil ik de weddenschap met mijn man/coach winnen: wie in 2019 het eerst onder de 2 minuten op de 800m heeft gelopen en aan het einde van seizoen de snelste tijd op de 1500m heeft staan.
Bedankt Sanne voor je antwoorden! En succes met de weddenschap 🙂
Via Sanne’s Instagram laat ze dagelijks zien wat er op haar trainingsprogramma staat. Zeker interessant om even een kijkje op te nemen!
Foto: Max Kooijmans