Technisch, speels, rustig. Toen ze nog schaatsster was, hield Demi Vollering al van lopen in de bergen. Sinds ze vijf jaar geleden overstapte naar het wegwielrennen, werden de steeds steiler wordende wegen dan ook snel haar domein. Toch merkt de in Zwitserland woonachtige renster nog steeds het profijt van hardlopen, dat ze in deze rustperiode weer oppakt. Inmiddels staat ze bovenaan de UCI-ranking voor beste wielrensters van de wereld. Zien we ’s werelds beste wielrenster van dit moment ooit Nienke Brinkman achterna gaan op de trails?
Wereldkampioenschappen
‘Dat gaat nog wel eventjes duren denk ik’, reageert Vollering op de vraag of ze al over de teleurstelling van het WK wielrennen heen is. Daar in Zürich eindigde ze een kleine twee weken geleden, na zilver op de tijdrit, op de vijfde plaats in de wegrit. Eigenlijk telde alleen de wereldtitel. ‘Het is gewoon jammer, maar dat is geweest, helaas.’ Haar wielerseizoen zit erop, met als afsluiting de Nederlandse clubtitel voor wielervereniging Noord-Holland, waar Vollering nog altijd lid is. Nu is het offseason, tijd voor rust dus. ‘Ik blijf wel een beetje fietsen deze weken, maar dat is niet intensief. Lange duurtrainingen, omdat het leuk is. Een gezellige tijd is aangebroken, waarin ik ook zeker het hardlopen wil oppakken.’
Week spierpijn
In de Tour de France Femmes twee maanden geleden kwam Vollering in de vijfde etappe hard ten val. Haar stuitje raakte geblesseerd, waar ze nog altijd lichte pijn van merkt. De winter staat voor haar deels in het teken van hardlopen, al moet ze daar nu nog een week of twee mee wachten. Als schaatsster – in 2018 was ze op het ijs nog een nationale subtopper – stond een rustig looprondje steevast op haar zomerprogramma. ‘Het ging me vrij makkelijk af. Ik heb het altijd leuk gevonden. Toen mijn wielercarrière een jaar later begon, ben ik het in de winter blijven doen. Door het seizoen heen probeerde ik het ook op te pakken, als het niet druk was met wedstrijden. Als ik dan na een week niet lopen vijf kilometer aan één stuk ging, had ik vervolgens een week spierpijn. Met alleen maar op de fiets zitten, train je naast je benen bijna niets. Ik voel me gewoon fitter als ik door de lente en zomer heen af en toe een klein rondje loop. Ik geloof zeker dat je met hardlopen andere spieren kan aanspreken, die bijna uitstaan op de fiets. Hardlopen is een goede training voor het fietsen.’
Lees ook: Ga meer fietsen om sneller te lopen
Aanstekelijk
De winnares van de Ronde van Frankrijk (2023) en Spanje (2024) ziet dat steeds meer wielrensters tussen de reguliere trainingen door de hardloopschoneen aantrekken. ‘Toen ik in het profcircuit terecht kwam, kreeg ik steeds van mijn ploegleiders te horen dat ik moest stoppen met hardlopen. Het was not done, want we moesten volgens de oude wetten zoveel mogelijk kilometers fietsend afleggen. Ik denk dat het lopen erbij steeds populairder is geworden doordat steeds meer renners uit een andere sport komen. Kijk bijvoorbeeld naar Primož Roglič, die uit het skischansspringen komt. In 2021, toen ze tot haar huidige ploeg SD Worx trad, was ze nog de enige die tijdens een trainingskamp even ging lopen. ‘Dat werkte aanstekelijk volgens mij. Soms liep iemand van de staff mee. Het groepje werd groter en groter. Nu lopen bijna al mijn ploeggenoten hard, onder wie wereldkampioene Lotte Kopecky.’
Wat is dan het grootste verschil tussen wielrennen en hardlopen? ‘De impact. Je bent dat met je wielerlichaam niet gewend. Dat hoor ik ook van rensters in het peloton die beginnen met lopen. Qua conditie lukt het wel, maar het gevaar zit ‘m in te snel te veel doen. Dan hoor je veel blessures aan knie, scheen of rug. Wielrenners moeten heel erg opletten dat de impact niet opeens te groot wordt. Je moet klein beginnen als je lopen wil toepassen.’ Vollering krijgt advies van haar trailliefhebbende man Jan, ook haar manager, die tips geeft op het gebied van techniek. Afwisseling, zo leerde ze, is belangrijk, maar haar meeste loopjes zijn rustig. ‘Ik heb vooral geleerd goed rechtop te lopen, je bovenlichaam een beetje naar voren te kantelen. Niet te grote stappen: daar zijn wielrenners naar geneigd. Die willen altijd snel vooruit. Maar dan ben je blessuregevoeliger. Goed je knieën en voeten omhoog trekken helpt.’
En andersom? Wat kunnen hardlopers uit een wielerschema opnemen? ‘Lastig te zeggen, want ik weet niet precies hoe lopers trainen. Wat ik van atleten die ik ken zie, is dat ze het moeilijk vinden om rust te nemen. Heel rustig te lopen of niets te doen. Dus dat een beetje.’ Dan mengt haar man zich in het gesprek. ‘Voeding. Ultralopers gaan daar goed mee om, waar sommige marathondebutanten niet goed genoeg eten. Niet koolhydraatrijk genoeg.’ Vollering weer: ‘Hardlopers zouden sowieso meer moeten fietsen. Zeker bij een lichte blessure: fietsen is zó blessurevermijdend. Je traint je conditie enorm, maar het is lage impact.’
Lees ook: Vijf keer hardloopverlichting waar je goed zichtbaar mee bent
Canicross
Vollering, sinds dit jaar onder contract bij Nike, loopt het liefst op de Zoomx Zegama Trail. Daarmee loopt ze het liefst de Pilatus op, een berg nabij haar woonplaats Luzern. ‘Ik ben heel erg fan van trailrunning. De Pilatus is schitterend. De mooiste route is vanaf Eigenthal vijf kilometer omhoog en dan dezelfde afstand weer naar beneden. Dat is zowat recht omhoog. Meer dan 1000 hoogtemeters, heel technisch. Maar daar moet ik nu wel weer even voor trainen. Ik loop bijna nooit op het asfalt. Dan loop ik op de Pegasus.’ Veel loopjes doet Vollering samen met haar hond Flo (zie video onderaan). ‘Zij is heel fit. Ik heb voor haar een soort harnas, met riem gekoppeld aan mij, wat het comfortabel maakt. Als zij in één keer trekt, heb ik er niet zo’n last van en zij ook niet. Op die manier kan ze me ook omhoog trekken. Dan loop ik automatisch ietsje harder dan dat ik alleen loop.
Het lijkt me zeker leuk een keer een canicross te doen.’ Daarbij lopen geleider en hond samen een afstand, waarbij laatstgenoemde zijn/ haar baasje kan voorttrekken. ‘Het is vooral dat ik aan haar opgetrokken kan worden.’ Komende winter hoopt ze eens een trailrondje samen met Nienke Brinkman te kunnen lopen. Brinkman voelde zich nog niet hersteld genoeg van haar blessure om de marathon van Amsterdam te lopen. Vollering en Brinkman hebben dezelfde kleding- en schoenensponsor en wonen in Zwitserland. ‘We hebben nog nooit samengelopen, maar we hebben het weleens besproken. Samenfietsen gaat sowieso lukken. Ik weet niet of ik haar hardlopend bij kan houden. Ergens in dit offseason moet het kunnen.’
Lees ook: De mooiste traildag van Nederlands kampioen Niels Baljet: ‘Ik schreeuwde het uit’
Marathon
‘Ik zou het heel leuk vinden om trailwedstrijden te lopen’, blikt Demi Vollering vooruit. ‘In 2019 liep ik met mijn man een hele mooie trailrun van 21 kilometer in Zuid-Afrika. Ik hoop dat grootster op te pakken, maar misschien is het beter na mijn wielercarrière.’ En marathons? ‘Ik zou de afstand zeker eens willen proberen, maar het trekt mij ietsje minder. Ik vind lopen in de bergen gewoon enorm mooi. Dat technische en speelse. Van Tom Dumoulin heb ik ooit gehoord dat wielrenners veel beter in de bergen uit de voeten kunnen dan op asfalt. De conditie uit die vele uren fietsen komt goed van pas bergop.’ Geboren en opgegroeid in Pijnacker moet Vollering toch eens aan de 15 kilometer verderop gelegen start van de marathon van Rotterdam verschijnen? ‘Haha. Dat zal dan na mijn carrière moeten. De marathon valt vaak samen met de Amstel Gold Race. Ik zie het niet gebeuren in mijn wielercarrière. Misschien over vijf of tien jaar.’
Bekijk hier: Marathonkalender 2025
Foto’s: Nike & eigen bezit
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
- De loopliefde van wielrenster Demi Vollering: ‘Het werkte aanstekelijk’
- De langste, slechtste & mooiste training van Emiel Berghout voor Eindhoven Marathon
- 4Mijl Groningen 2024
- Filmon Tesfu ontspannen richting marathondebuut: ‘Drinken beetje spannend’
- Eindhoven Marathon 2024