Een prachtige race was het weer van de Nederlandse 4×400 meter vrouwen. Een dik Nederlands record dat stond op 3.20.72 en nu aangescherpt werd naar 3.19,50. Lieke Klaver opende als tweede achter hordeloopster Shamier Little van de Verenigde Staten. Cathelijn Peeters moest het opnemen tegen de Ierse Adeleke, de Britse Nielsen maar bovenal tegen de Amerikaanse McLaughlin, die een splittijd van 47.71 neerzette. Geen houden aan dus, en de Amerikanen liepen daarna alsmaar verder weg. Zij zetten in totaal zeven vrouwen in, Groot Brittannië zelfs acht, Nederland zes (Myrte van der Schoot, Eveline Saalberg, Klaver, Peeters, Lisanne de Witte en Femke Bol). De Witte hield goed stand en Bol maakte het als vanouds weer keurig af.
,,Ik zag dat de Britten en de Ieren met elkaar aan het strijden waren dus kon ik beter wachten tot op de laatste honderd meter”, aldus Bol. Ze vertelde heel veel zin in de estafettefinale te hebben gehad en een vergelijk met haar hordenfinale noemt ze ‘iets compleet anders’. ,,Het is zo bijzonder om met die meiden te lopen, dat geeft mij zoveel energie.” Het verhaal van de 20-jarige Myrte van der Schoot is ook prachtig. ,,Drie jaar geleden ging ik naar een EK onder 18 jaar, waarvan ik het bestaan niet eens kende. ,,En nu sta ik hier met een olympische medaille op het podium, heel bijzonder!” Lisanne de Witte (31) maakt al acht jaar deel uit van de 4×400 meter. ,,Tijdens de EK in Amsterdam in 2016 plaatsten we ons voor de Spelen in Rio, en dat we dan acht jaar later een olympische medaille winnen had ik echt nooit verwacht. En na Boedapest vorig jaar was ik eigenlijk van plan te stoppen. Maar toen bedacht ik mij en nu ga ik gewoon door.” Om de ontwikkeling op de 400 meter en de 4×400 meter estafettes te beschrijven neemt ze als voorbeeld de sportarts Petra Groenenboom. ,,Daar heb ik zo’n tien jaar terug op de NK’s nog 400 meters tegen gelopen en nu is zij onze arts. Het is bizar hoe hard het nu gaat. In Berlijn op de EK in 2018 werd ik derde in een Nederlands record van 50.77, en nu zijn die tijden normaal voor heleboel meiden, en dat had ik echt niet gedacht in 2018.”
,,We hebben drie kleuren”, vertelde Klaver. ,,En we hebben zilver van de mannen weer terug.” ,,Hiermee hebben we het met een goed gevoel afgesloten”, vult De Witte aan. Femke Bol heeft nu alle drie kleuren medailles. ,,Ik ga ze ophangen naast die van Tokio.” De Amerikanen liepen 3.15.27, vlak boven het stokoude wereldrecord uit 1988 van Rusland (3.15.17). Derde werden de Britten net voor de Ieren.
Luister de dagelijkse podcast vanuit de Franse hoofdstad: ‘Parijs Ontwaakt’
Nadine Visser grijpt net naast de medailles
Ze was nog nooit zo goed op de horden. Absolute wereldtop. En toch knaagt het bij Nadine Visser. Nét niet op het olympisch podium, het hoogst haalbare. ,,We hebben heel hard gewerkt aan de laatste horde en juist daar gingen ze over mij heen”, vertelde Visser. ,,Na de halve finale dacht ik echt dat ik nog een stuk harder kon”. Beide keren liep ze 12.43. ,,Ik had er echt vertrouwen in dat ik een medaille zou kunnen halen.” Ze constateert dat ze nu hier eigenlijk haar twee beste races ooit heeft gelopen. Haar twee beste tijden waren immers met een lekkere rugwind en op hoogte. ,,Ik moet daar eigenlijk heel trots op zijn en ik ben er ook heel blij mee. Maar ik heb hier zo naar toegeleefd. Het was zo mooi geweest daarvoor een beloning te krijgen. Ik had er heel veel vertrouwen in en ik verwacht dat ook van mijzelf. Daardoor ben ik wel vaak teleurgesteld.”
Op RUNBITES vind je het beste assortiment hardloopvoeding en heel veel nuttige informatie over voeding, allemaal speciaal voor lopers. Ga naar RUNBITES.nl, voer de code hardloopnetwerk15 in en pak die 15 procent korting!
Abdi Nageeye staakt marathon na botsing halverwege
Waar is Abdi? Dat vroeg iedereen zich af in de finale van de olympisch marathon op zaterdagochtend. Nooit saai met Abdi Nageeye. Kort na de start om 8 uur stond hij ook al opeens langs de kant. Hij verwijderde een steentje dat tussen zijn zool klem zat. Niets aan de hand, snel weer aangesloten bij de andere lopers. Voor de volgers van de marathon leek Nageeye nog steeds in de running voor een ereplaats zoals in olympisch Tokio, toen hij zilver won. En opeens was hij op 40 kilometer niet meer in de wedstrijd. Wat bleek? Bij de 20 kilometer verversingspost kwam Nageeye hard in botsing met een Keniaanse loper die zijn drinkfles gemist had en terug wilde lopen. Hij kwam daarna nooit meer in zijn juiste ritme en stapte op 40 kilometer gedesillusioneerd uit.
Khalid Choukoud liep de marathon wel uit. Hij werd 58e in 2.15.25. De marathon over het loodzware parcours werd gewonnen door de constant in de aanval zijnde Ethiopiër Tamirat Tola in 2.06.26, voor Bashir Abdi, die na brons in Tokio nu zilver won in 2.06.47. Derde werd de Keniaan Benson Kipruto in 2.07.00.
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
Mike Foppen kan lang mee met Ingebrigtsen & Co
Mike Foppen kon in de 5000 meter lang mee in de kopgroep maar moest uiteindelijk in de laatste twee ronden passen voor Ingebrigtsen & Co. Van de 22 deelnemers werd hij verdienstelijk dertiende in 13.30.63. Met mooie stappen vooruit dus. Na Ingebrigtsen (13.13.66) werd de Keniaan Ronald Kwemoi op respectabele afstand tweede in 13.15.04, derde werd Amerikaan Grant Fisher in 13.15.13.
Andere finales
Sedjati wordt verrast door 800 meter mannen
Bizarre tijden loopt hij het hele seizoen, Djamel Sedjati uit Algerije. Hij kondigde aan de olympische titel te willen winnen en het wereldrecord te gaan verbreken. Niets van dat. De Keniaan Emmanuel Wanyonyi was beter net als de Canadees Marco Arop: 1.41.19 en 1.41.20. Ongelofelijke tijden die doen denken aan het legendarische wereldrecord van David Rudisha (1.40.91). Sedjati, waar afgelopen donderdag een dopingonderzoek naar is gestart, werd derde in 1.41.50.
Natuurlijk wint Faith Kipyegon de 1500 meter
Natuurlijk veroverde de Keniaanse Faith Kipyegon haar derde achtereenvolgende olympische titel op de 1500 meter. Ze is vrijwel onverslaanbaar op deze afstand en scherpte dit jaar zelfs nog haar eigen wereldrecord verder aan. Alleen Sifan Hassan wist tijdens de WK in Qatar – op een imponerende wijze – iedereen haar hakken te laten zien.
Kerr wint het hoogspringen na een barrage
Geen goud voor Tamberi en ook niet voor Barshim. Beiden deelden in Tokio de eerste plaats, maar nu moest de Italiaan al snel afhaken en moest de Qatarees zich tevreden stellen met brons (2,34 meter). Ondertussen ging de strijd tussen Hamish Kerr uit Nieuw-Zeeland en Shelby McEwen uit Amerika. Via een barrage na 2,36 meter trok Kerr uiteindelijk aan het langste eind. Bij z’n ‘jump off’ gaan de kemphanen steeds verder omlaag met de hoogte waarop één keer gesprongen mag worden, totdat de eerste wel erover heen vliegt en de ander niet. Dat gebeurde na 2,38 en 2,36 uiteindelijk op 2,34 meter.
Goud bij speerwerpen naar Japan
Net als bij de mannen eerder deze Spelen is het speerwerpen ook bij de vrouwen erg internationaal en ontlopen de vrouwen elkaar maar weinig. De Japanse Kitaguchi was de allerbeste met 65,80 meter voor de Zuid0Afrikaanse Jo-Ane van Dyk en de Tsjechische Ogrodnikova.
Amerika nipt sneller dan Botswana op 4×400 meter
Het werd een razend spannend duel tussen de Amerikanen en de Botswanen, die zich in Tokio nog lieten aftroeven door Nederland. De Amerikanen liepen net als de vrouwen bijna een wereldrecord: 2.54.43, Botswana zat er met 2.54.53 maar een tiende achter. De Britten werden op gepaste afstand derde. Net geen prijs voor de Belgen maar wel weer een nationaal record.
Foto: Bjorn Parée
- Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
- Onze vijf favoriete running tights (voor vrouwen)
- De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
- Rising Star: Jochem Wiersma
- Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop