Regelmatig vertelt marathonloopster Kim Dillen aan de lezers van Hardloopnetwerk over de ”laatste loodjes” van haar zwangerschap, het nieuwe leven na de bevalling en de ”back to fit”’periode die komen gaat. Dit is blog 2, blog 1 staat hier.
Door Kim Dillen
Vinklijstjes voor de Mom2be en Athlete2be
Week 1 van het zwangerschapsverlof zit erop. Het voelt als vakantie opnemen op het werk, maar dan zonder de druk om van alles te moeten doen, omdat het anders zonde van je vakantiedagen is. Langzaam kom ik tot rust. De ‘high priority’ acties zijn afgevinkt (ik blijf accountant en houd dus lijstjes bij om lekker te kunnen afvinken). Nu komt er tijd voor minder dringende, al langer op de plank liggende acties. Wat een genot om eens niet in een continue rush modus te leven.
Langzaam kom ik tot rust.
Afscheid van het werk, niet van het sporten
Het afscheid bij mijn laatste opdrachtgever was attent en warm. Als Brabo en extern ingehuurde was ik geaccepteerd en gewaardeerd in het Limburgse 😉 Als interimmer heb ik mooie projecten kunnen realiseren en, nog belangrijker, mensen meer in hun kracht kunnen zetten. Dat ga ik missen; die contacten en de energie van andere professionals.
Hoog tijd nu om energie in andere zaken te stoppen en energie heb ik nog steeds, dus ik blijf lekker wielrennen, intervallen op de crosstrainer en lichte krachttraining doen. De stijfheid en klachten in bekkenbodem worden minder en minder deze week en mijn buik blijft in omvang toenemen. Meer slaap en minder passiviteit overdag (zittend werk) helpen alles soepel te houden. In beweging blijven voelt echt goed. Als ik enige tijd plat ga op de bank en daarna opsta, dan ben ik een kreupele die weg strompelt. Rust roest?
Zwangerschap-clichés
Alle clichés blijken waar trouwens. De hormonen in mijn lijf gillen het uit: Schoon, alles moet schoon. De kleertjes, de meubels, de kasten, werkelijk alles moet schoon. Rotzooi: weg ermee. De stofzuiger draait overuren en in de weerspiegeling van de vloer kun je je haren kammen… Een schoon warm nest, dat moet het worden. Komende dagen nog ff snel de kozijnen buiten in de lak zetten en weer door… Genoeg te doen dus. Ik heb met mijn vriend afgesproken dat hij ingrijpt als ik me niet kan bedwingen de babykleertjes nogmaals in de was te stoppen, al moet ik zeggen, het kriebelt nu al. Waar ik nu ook genoeg tijd voor heb, is de toekomst. Wat ga ik doen na mijn verlof? Terugkeren op niveau? Stoppen met rennen, minder rennen, minder werken, of?
Alle clichés blijken waar trouwens. De hormonen in mijn lijf gillen het uit: Schoon, alles moet schoon.
Ik antwoordde hierop in een interview met het Eindhovens Dagblad van 9 juni:
“Tokyo 2020, de olympische marathon. Ja dat is ambitieus en ja daarvoor ga ik keuzes maken. Werk zal niet meer de hoofdzaak in mijn leven zijn. De focus gaat naar de sport, voor het eerst in mijn leven. Naast mijn kersverse gezin, zal ik alles in het werk stellen om naar Tokyo uitgezonden te worden. Ambitieus: zeker. Haalbaar: absoluut! Maar om daar te komen zal er nog wel het een en ander geregeld moeten worden. Momenteel dus plannen uitdenken hoe alles vorm te geven in het najaar en de kleine twee jaar die komen gaan. Nog genoeg niet afgevinkte acties op mijn to do lijstje op dit moment…”
Zoveel te doen – ik heb nog zoveel te doen … Toontje Lager.
Ben jij benieuwd hoe Kim’s zwangerschap verliep? Lees dan blog 3!