De Wereldkampioenschappen Atletiek in Doha, Qatar, zitten erop. Tien dagen atletiekspektakel in het Khalifa Stadion resulteren in twee gouden medailles voor het Nederlands Team, een hoop PR’s, verbroken Nationale Records én olympische tickets.
Foto’s: Erik van Leeuwen
“Onder aan de streep positief resultaat”
Op ochtend tien van het toernooi blikt technisch directeur Ad Roskam alvast terug. “Als staf kijken we overwegend positief terug op dit WK, waar twee gouden medailles mee naar huis gaan, nationale records verbroken zijn en Tokio tickets zijn behaald. Sifan Hassan dwingt enorme bewondering af door haar uitzinnige dubbel. Ook Susan Krumins met een zevende plek op de 10.000 meter is bijzonder knap te noemen. Wat te denken van drie meerkampers in de top 8 van de wereld en dan ook nog de 4x400m vrouwen die boven verwachting hebben gepresteerd en in de finale staan.”
Er zijn altijd atleten die iets minder hebben gepresteerd en daarnaast heeft een viertal atleten het toernooi moeten afbreken vanwege een blessure, namelijk Dafne Schippers, Menno Vloon, Anouk Vetter en Maureen Koster (die ten val kwam in haar 5000 meter race). “Dat is natuurlijk altijd vervelend en dat wil je niet, maar helaas hoort dat ook bij topsport. Dit WK in Doha heeft ons bovendien veel geleerd met het oog op de Olympische Spelen in Tokio volgend jaar. Kortom: een positief resultaat waarmee we terugkeren naar Nederland.”
Sifan Hassan schrijft historie
Sifan Hassan behoort op alle afstanden tot de wereldtop. Ze is in Doha de eerste vrouw in de atletiek die de wereldtitels wint op 1500 meter en 10.000 meter.
De verwachtingen waren hooggespannen voor Sifan Hassan op de 10.000 meter. In een race waarin ze zoals we van haar gewend zijn, achterin het veld begon, wist ze na een versnelling voorin terug te komen. Op imposante wijze snelde Hassan al haar concurrentes voorbij en wist ze het goud veilig te stellen. Haar tijd? Een persoonlijk record met 30:17,62. Het was voor Sifan Hassan pas de tweede keer dat ze op de baan een 10.000 meter liep. En dat leverde meteen een wereldtitel op. “Het leek mij zo saai, maar dit is echt fantastisch!”
“Het leek mij zo saai, maar dit is echt fantastisch!”
Ook Krumins fenomenaal op de 10.000m
Susan Krumins was de tweede Nederlandse atlete die aan de start stond van de 10.000 meter finale. Na een periode van ziekte (door het toedoen van een virus) waren de voorbereidingen niet optimaal voor Krumins. Ze bewaarde haar rust tijdens de race en wist uiteindelijk in 31:05,40 op een knappe zevende plek te eindigen. Met deze tijd loopt Krumins tevens een persoonlijk record. De olympische limiet had ze al binnen.
Estafettemannen pakken Nationaal Record
Sensatie in de series 4×100 meter bij de mannen. De Nederlandse estafettemannen finishten als vijfde en leken uitgeschakeld met 37.91 sec, maar niets was minder waar. De mannen – in de opstelling Joris van Gool, Taymir Burnet, Hensley Paulina en Churandy Martina – lopen een nationaal record en staan met deze razendsnelle tijd als tweede tijdsnelste in de finale. Met deze finaleplaats verzekeren ze zich ook van deelname aan de Olympische Spelen. Churandy Martina, die als slotloper van start ging voor het Nederlandse team, wist na de finish niet wat het zou worden. “Ik was binnen, maar ik wist nog niet wat de rest had gedaan. Ik wist wel dat het snel was,” aldus Churandy.
“Ik wist wel dat het snel was”
In de finale klokten dezelfde vier mannen een tijd van 37.80 sec.. Later werd dit helaas teruggedraaid naar een DQ: de tweede wissel was buiten het wisselvak. Paulina was schuldbewust: “Ik was te scherp, te snel weg.” Joris van Gool zag ook goede dingen: “Het was een goede tijd, het laat zien wat we kunnen. Nu moeten we doorbouwen met het team en volgend jaar weer mooie dingen laten zien.”
Schippers meldt geblesseerd af
De teleurstelling was groot toen Dafne Schippers zich noodgedwongen moest afmelden voor de 100 meter finale nadat ze in de halve finale geblesseerd raakte. “Na tien meter voelde ze haar lies. Ze kon ook niet doortrekken tussen de 20 en 40 meter. We moeten afwachten”, aldus coach Bart Bennema.
Helaas bleek op dag 4, voor aanvang van de 200 meter series, dat een fatsoenlijke warming-up voor Schippers niet haalbaar was. “Dezelfde blessure als in Rio, alleen toen had ik nog twee dagen extra om te herstellen en die heb ik nu niet,” aldus Schippers. Door haar blessure moest de Nederlandse vrouwenestafetteploeg het in de series 4×100 meter stellen zonder Schippers; zij liepen met Nargélis Statia Pieter, Marije van Hunenstijn, Jamile Samuel en Naomi Sedney naar de vierde plek in hun serie. Hun tijd van 43,01 sec. bleek niet voldoende voor een finaleplek.
“Dezelfde blessure als in Rio, alleen toen had ik nog twee dagen extra om te herstellen en die heb ik nu niet”
Meerkamp: drie atleten in de top 8
Een hele knappe prestatie van de Nederlandse meerkampers tijdens dit WK Atletiek in Doha, alwaar de onderdelen in een razend hoog tempo in de avond werden afgewerkt. Wat ook wennen was: zowel de mannen als de vrouwen kwamen op dezelfde dagen in actie.
WK debutante Emma Oosterwegel verrast met zevende plek
Emma Oosterwegel behaalde een persoonlijk puntenrecord van 6250 punten. De 21-jarige eindigde verrassend knap als zevende. Op dag één begon ze met twee persoonlijk records: bij het kogelstoten (13,70 meter) en het hoogspringen (1.77 meter). Het speerwerpen is Oosterwegel’s wapen en dat bleek op dag twee. Ze wierp 54.01 meter, goed voor de derde plek op dit onderdeel. “Dit is boven verwachting goed gegaan. Ik vond het heel leuk, het hele toernooi,” vertelde Oosterwegel.
Nadine Broersen geniet van terugkeer op WK
Nadine Broersen heeft een solide zevenkamp bekroond met een knappe zesde plaats op dit WK. De oud-wereldkampioene op de vijfkamp (2014) kwam na de afsluitende 800 meter uit op 6392 punten. “Ik ben zo ontzettend blij. Ik heb bewezen dat ik hier hoor te staan. Dit is meer dan ik van tevoren had gehoopt,” vertelde een opgeluchte Broersen.
Braun stijgt boven zichzelf uit met zevende plek
Pieter Braun heeft bij zijn derde deelname aan de WK atletiek zijn beste resultaat behaald op de tienkamp. Hij eindigde bij de titelstrijd in Doha als zevende met een puntentotaal van 8222 punten. Meer dan tevreden blikt Braun terug op zijn WK. “De meerkamp van mijn leven moet nog komen maar dat ik hier zevende word, geeft wel aan dat het erg goed zit met de vorm.”
Anouk Vetter staakt meerkamp na zes onderdelen
Anouk Vetter had – in tegenstelling tot Broersen en Oosterwegel – een moeizamere meerkamp. Op de tweede dag meldt ze zich af voor de afsluitende 800 meter. Ze kon het mentaal niet meer opbrengen om te starten. “Ik heb er geen plezier meer in. In de zevenkamp kom je jezelf duizend keer tegen. Het kogelstoten ging zo slecht, ik stortte wel drie keer in. Ik heb het dag twee geprobeerd, maar ik kan mezelf niet meer oppeppen,” aldus een geëmotioneerde Vetter bij het AD.
“Ik heb er geen plezier meer in”
Femke Bol dendert door op de 400 meter horden
De sensatie van avond vijf was de 19-jarige Femke Bol. Ze plaatste zich voor de halve finales van de 400 meter horden in een tijd van 55,32 sec.: een persoonlijk record, een Nederlands junioren record én de limiet voor de Olympische Spelen van 2020. “Ik heb ervan genoten en gedaan wat ik moest doen. Ik kan het nog niet geloven. Ik wilde een goede race lopen en verder komen. Beide is gelukt. En ook nog een olympische limiet”, jubelde Bol na haar race. Vanuit baan twee vocht ze een dag later voor haar plek in de finale, maar waar haar laatste meters eerder dit toernooi ontzettend goed waren, sloeg de vermoeidheid in de halve finales eerder toe. Ze eindigde op een mooie 22e plek.
Hassan sprint solo naar tweede goud
Sifan Hassan pakte in haar tweede race van dit toernooi al vroeg de koppositie, een andere tactiek dan tijdens de rest van het toernooi. Hassan domineert, maakt tempo en de laatste 200 meter kan geen enkele atlete haar meer volgen. Sifan Hassan sprint solo naar haar tweede gouden medaille. Ze finisht in een tijd van 3:51.95 min, een kampioenschapsrecord en minder twee seconden boven het wereldrecord. “Ik heb gedaan wat ik moest doen. Ik ben hartstikke blij. De laatste 250 meter wist ik dat ik ging winnen, ook al verzuurde ik de laatste 50 meter volledig. Ik ga van mijn medailles genieten,” aldus een zichtbaar geëmotioneerde Hassan.
Estafettedames 4×400 meter in finale
De estafettedames 4×400 meter, met opstelling Lieke Klaver, Lisanne de Witte, Bianca Baak en Femke Bol, kwalificeerden zich als tijdsnelste voor de finale. Hier finishen ze als achtste maar na een diskwalificatie van Canada worden ze alsnog zevende. “We zijn zevende van de wereld, superblij natuurlijk! We gaan naar de Olympische Spelen en om daar goed te presteren heb je de wedstrijden op wereldniveau nodig. We hebben onszelf écht bewezen, twee keer 3:27 min. Dit team heeft heel veel potentie,” aldus de dames bij NOS.
Nadine Visser breekt Nationaal Record
De laatste individuele atlete die in actie kwam was Nadine Visser. Na de series op zaterdag was ze op zondag in de halve finale van de 100 meter horden razendsnel: ze scherpte met 12,62 haar eigen Nederlands Record (12,71) aan. Een krap uurtje later stond ze alweer in de finale waar ze met een knappe 12,66 de zesde plek veilig wist te stellen. “Ik ben ontzettend blij met twee snelle en goede races op het juiste moment hier in Doha, het niveau is heel erg hoog dus ik ben blij dat ik heb laten zien wat ik kan”, aldus Visser in de mixed zone.
Negende plek in medailleklassement
Dankzij de twee gouden medailles van Sifan Hassan eindigt Nederland op een mooie negende plek in het medailleklassement.