Mariska Brittijn was van plan om 30 kilometer als duurloop te lopen tijdens de Amsterdam marathon. Dat pakte anders uit dan gepland… Het voelde zo goed, dat ze doorliep. Ze had nooit gedacht dat ze een marathon zou lopen, maar dit smaakte naar meer.
Door Mariska Brittijn
Wát een magisch mooi moment was dat vorig jaar: volledig ongepland finishen in het Olympisch Stadion tijdens de Amsterdam Marathon!
Vier dagen van tevoren had ik me over laten halen door een trainingmaatje en besloten mezelf eens uit te dagen met een duurloop tot de 30 kilometer, tijdens de Amsterdam marathon. Het zou een pittige klus worden, want ik had nog nooit verder gelopen dan een halve marathon. Ik kon me werkelijk niet vóórstellen dat mensen in staat zijn 42 kilometer en 195 meter te rennen. Bizar! En zo ging ik, zondagochtend 15 oktober 2017, in alle vroegte richting Amsterdam. Gelukkig had ik enkele dagen tevoren nog een startnummer over kunnen kopen van een Noorse toerist en deze toch maar omgezet op mijn eigen naam.
Nooit gedacht dat ik überhaupt ooit een marathon zou lopen.
Zonder enkele verwachting en met OV chipkaart op zak stond ik aan de start. Bij station Amstel, ongeveer het 30km-punt, zou ik straks de metro terug pakken richting het Olympisch Stadion. Alles was helemaal bedacht en ik had nog nooit zo ontspannen aan de start van een evenement gestaan. Het voelde ook niet eens als een race, want ik zou gewoon voor mezelf eens kijken of ik die magiche 30 kilometer zou kunnen halen.
I’m a marathoner!
Fluitend en vlekkeloos liep ik de eerste 20 km en zou ik door gaan met mijn laatste 10. Totdat ik me bij de 25 en richting de 30 km nog steeds best oké voelde en hartstikke constant liep. Ik dacht: whatever, ik loop ‘gewoon’ door. Vanaf de 35 km was het wel aardig afzien maar waar een wil is, is een weg. Het idee dat ik kon gaan finishen gaf me vleugels. De benen raakten steeds meer verzuurd en het lactaat hoopte zich op in mijn bovenbenen. Maar ik kon al gaan aftellen naar de finish: mijn allereerste marathon, “I’m a marathoner!” Volledig ongepland en zonder die ellenlange duurlopen en marathontrainingen, kwam ik binnen op nummer 50 op de marathonranglijst Nederlandse vrouwen in 03:12:00 . Nooit gedacht dat ik dit zou kunnen, nooit gedacht dat ik überhaupt ooit een marathon zou lopen. Maar dit smaakt naar meer, het gevoel toen ik over de finish kwam in het stadion is echt niet te beschrijven.
Wil jij jouw verhaal insturen van je eerste hardloopwedstrijd, zoveelste marathon of juist een ander gerelateerd hardlooponderwerp? Dat kan! Hardloopnetwerk plaatst altijd de leukste verhalen op onze website.
Stuur hier jouw verhaal in.
PR Mariska