Een iets eerdere editie van deze wekelijkse blog dan jullie van ons gewend zijn, want afgelopen weekend liepen alle 4 de deelnemers aan het Loop Je PR-Project een tussentijdse wedstrijd (Ja, zelfs Mirte!), en ook de coaches moesten aan de bak. Hoe verging het ze?
Frans Hendriks
Frans liep de halve marathon van Dalfsen met een trainingsopdracht. Ondanks dat hij al 9 kilometer in de benen had toen de wedstrijd nog moest beginnen, deed hij de naam van het project eer aan door met een tijd van 1.30.29 een persoonlijk record te lopen van maar liefst 5 minuten. “Lianne [zijn vrouw, red.] had me in Wijthem afgezet en ik ben daar begonnen met 9 kilometer inlopen in lage hartslagzones, met het plan om ongeveer 15 minuten over te hebben tussen inlopen en start van de wedstrijd. Mijn hartslag was direct hoog (wedstrijdspanning?), waardoor mijn snelheid laag was. In Dalfsen zou Lianne klaarstaan met mijn startnummer en een droog shirt. Toen ik Dalfsen binnenliep begon het hard te regenen, dus ik was erg blij met dat shirt!”
Niet alles verliep vlekkeloos. “In Dalfsen kon ik de start niet gelijk vinden, waardoor ik, mede door het lage tempo tijdens het inlopen, slechts 5 minuten voor de start in het startvak stond. Ik moest van Gert-Jan het inlopen en de start van de race zo dicht mogelijk op elkaar doen, maar waarschijnlijk niet op deze manier 😀.”
De race verliep grotendeels naar wens. “Het doel was om de eerste 10 kilometer van de halve marathon in tempozone 3 te lopen en daarna te versnellen naar tempozone 4 (3’42 – 3’49min/km). De eerste 10 kilometer kon ik goed versnellen van laag naar hoog in de zone. Daarna heb ik geprobeerd om te versnellen naar tempozone 4, maar dat zat er niet in. Tot 17-18 kilometer kon ik nog wel makkelijk in tempozone 3 blijven, daarna werd het zwaarder. Na 20 kilometer zou ik 2 kilometer uitlopen op lage hartslag. Tijdens het lopen lette ik op tempo en was totaal niet bezig met eindtijd. De laatste kilometer ging voor mijn gevoel heel langzaam. Ik was dus superblij toen ik boven de finish een klok zag met 1uur 30!”
En dat ondanks dat Frans tempozone 4 niet wist te halen. “Vooraf was ik al bang dat zone 4 te hoog gegrepen zou zijn, maar Gert-Jan had gezegd dat ik het moest proberen. Uit de Polar Flow data blijkt dat ik beide 10 kilometer delen in dezelfde tijd heb gelopen. Het gaf mij een enorme boost om continue andere lopers in te halen. Ik ben super tevreden over mijn tijd,” concludeert Frans. “Ik wil ooit een halve marathon onder de 1u30 lopen en weet nu dat dit er zeker inzit.”
Wouter Hordijk
Wouter liep op zondag de 30 van Amsterdam in 1.54.33. “Met een mooi zonnetje mochten we starten op de atletiekbaan van AV Atos in Amsterdam Noord. Ik baalde nog dat ik mijn zonnebril vergeten was, maar vervolgens was het lange tijd bewolkt dus dat kwam goed uit. Pas bij terugkomst op de atletiekbaan ging de zon weer schijnen.” Hij had net als Frans een trainingsopdracht, waaraan hij zich niet helemaal hield. “De opdracht was om de eerste 5 kilometer rustig te starten in 4 minuten per kilometer. Dat lukte maar gedeeltelijk, want ik start altijd te snel. De ‘schade’ viel mee want ik kwam door in 19:40, dus maar 20 seconden te snel. Vervolgens was het doorversnellen naar marathontempo, 3:45/km dus. Helaas liep ik alleen door de polders en met sommige stukken tegen de wind in was het zoeken naar de goede snelheid en het constante lopen. Dan maar de hartslag in de gaten houden en net boven de grens van zone 2 lopen (hartslag 168-170). Na 10 kilometer kwam ik er goed in en was het lekker doorlopen.”
Wouter draaide soepel tot kilometer 25. “Toen kwam het zware stuk. De laatste 5 kilometer probeerde ik te versnellen naar 3:30 per kilometer. Op gevoel leek ik wel te versnellen maar achteraf bleek het wel mee te vallen. Het was meer het verval tegengaan. Helaas moest ik door deze inspanning de laatste km (4:25) in het rood en was het geen fijne finish. Desondanks ben ik erg tevreden over de 29 kilometer die wel goed gingen en kijk ik met een tevreden gevoel terug.”
Mirte Leloup
Mirte zou eigenlijk op zaterdag de halve marathon in Dalfsen lopen maar omdat ze ziek was geweest en nog steeds met een lekker hoestje rondliep, besloot ze dat niet te doen. “Op zaterdag mocht ik wel een uurtje proberen te rennen en dat ging eigenlijk verrassend goed. Hier was ik zo blij mee dat ik besloot om op zondag alsnog een wedstrijdje te doen.”
Dat deed ze niet volle bak, meer als goede training. “Ik was al helemaal gelukkig dat ik überhaupt weer lekker liep en het ging ook nog best wel goed. Heuj! Wel had ik verwacht dat ik makkelijk wat sneller zou lopen.” Mirte liep 1.28.15, zo’n 5 minuten boven haar pr van 1:23:38. “Ik had nog wel iets over, maar echt niet super veel… Dat was wel teleurstellend en maakte me een beetje onzeker. Over 6 weken moet het tempo op de marathon namelijk sneller zijn én de afstand wordt dan dus verdubbeld. HOE DAN?! Gert-Jan heeft me maandag even wat mentale peptalk gegeven en laten inzien dat alles nog mogelijk is. Ik kan er weer tegenaan. Nog een paar weken flink knallen en dan ga ik het gewoon doen!”
Shiva Zanoli
Shiva liep op de halve marathon in Tallinn naar een bruto tijd van 1.54.39, maar klokte zelf als nettotijd 1.51.38, niet al te ver boven haar persoonlijk record van december 2016 (1.48.03, halve marathon van Linschoten). Ze begon echter nogal gestrest aan haar race, omdat ze haar oplader was vergeten. “De batterijduur van de Polar Vantage V is zo goed dat ik dus blijkbaar vergeet dat opladen ook af en toe moet… Ik had hem voor het laatst de zondag daarvoor opgeladen en op zaterdag gaf hij aan dat hij “low battery” had. Na veel moeite vond ik gelukkig via de organisatie van Tallinn Marathon een oplader. Ik was vervolgens zenuwachtiger dan verwacht, en heb – waarschijnlijk daardoor – ook erg slecht geslapen. Op de dag zelf voelde ik mezelf eigenlijk wel oke. Ik heb de eerste 9 kilometer met het parcours van de marathon meegelopen voor mijn warming-up. Dat zorgde voor veel afleiding en maakte dat de 5km z1 en 4km Z2 voorbij vlogen.”
Toen was het tijd voor de race. “Alle startvakken begonnen tegelijkertijd, wat resulteerde in een erg trage eerste 1.5 kilometer waarin je eigenlijk niet goed kon rennen. Frustratie! Maar ik kon het goed loslaten, want liep lekker met een muziekje op, het tempo ging goed, en ik genoot van het parcours.”
Toen ging het mis. “Na de eerste 10 kilometer in zone 3 “mocht” ik 10 kilometer in tempozone 4, dat was volgens mijn horloge harder dan 4 minuten per kilometer. Ik wist meteen dat dat niet kon kloppen want dat loop ik gewoon nooit en al helemaal niet na 20 kilometer. Ik bleek mijn tempo’s niet goed ingevoerd te hebben in de Polar Flow App… Dit deed wel iets in mijn hoofd maar tegelijkertijd dacht ik: ‘Laat gaan, blijf gewoon op dit tempo doorlopen.’ Helaas dachten mijn benen daar na nog 5 kilometer anders over… Ze voelden slap en ik voelde kramp opkomen in mijn rechterkuit. Ik heb ervoor gekozen kleine stukjes te lopen en wat te drinken. Uiteindelijk dus in een niet hele slechte tijd gefinisht maar ik was niet erg tevreden, met name omdat ik gelopen heb. De coach was gelukkig best tevreden. Oh, en de medaille is wel echt een hele mooie! En ik heb een wijze les geleerd voor de volgende keer: ik ga zorgen dat mijn hartslagzones en tempo’s goed staan en beter voorbereid starten – genoeg drinken, zorgen dat ik al mijn materiaal op orde heb en zorgen dat ik in een sneller startvak start.”
Erben Wennemars & Gert-Jan Wassink
En de coaches? Ook die liepen uitstekend! Erben Wennemars werkte een volledige marathon af met maar liefst 1829 hoogtemeters – bijna allemaal in de tweede helft – bij de Jungfrau Marathon. Hij finishte net boven de 4 uur. Gert-Jan Wassink liep – net terug van zijn hoogtestage in het Zwitserse St. Moritz – zelfs 2 wedstrijden: op zaterdag werd hij derde in een ijzersterk veld op de 5 kilometer bij de Kramprun in Varsseveld in 14.36 minuten, op zondag won hij de Enschede Singelloop. Kortom: het Polar-Team draait uitstekend!
Volgende week: Een update over hoe onze deelnemers ervoor staan van coach Gert-Jan Wassink!