Jonatan Venema is een alleskunner in de Nederlandse loopsport. Vorig jaar liep hij in zijn tweede marathon in de 2 uur en 13 minuten, sindsdien verlegt de 23-jarige atleet zijn grenzen op de trails en in ultra’s. Zaterdag waagt Venema zich aan zijn eerste 100 kilometer ooit. In een direct duel en in het land van recordhouder Aleksandr Sorokin wil hij meteen aanspraak maken op het wereldrecord. Drie plaatsen die dit jaar voor hem van belang zijn.
Rotterdam
‘Die marathon vorig jaar april was mijn beste race ooit gelopen. Voor veel mensen was mijn 2:13.45 daar een beetje een verrassing, maar voor mij niet helemaal. Al startte ik met als doel een tijd van 2 uur 15 te lopen. Voor die wedstrijd gingen crossjes wel goed, maar ik haalde voor mijn gevoel niet uit wat erin zat. Naast het fysieke moet je, denk ik, ook mentaal een omgeving creëren om het beste mogelijk te presteren. Dat is voor iedereen een eigen reis om te ontdekken: wat zijn de ideale omstandigheden? Daar ben ik altijd mee bezig. Hoewel ik er vorig jaar mentaal goed inzat, heb ik dat jaar sinds die marathon in Rotterdam niet echt consistent kunnen trainen. Ik had pijntjes, was eigenlijk de hele winter overtraind en werd ziek. Pas in februari ben ik weer wat serieuzer gaan lopen.’
‘Vorige maand liep ik opnieuw de marathon van Rotterdam en die ging wel prima. Helaas liep het niet zo succesvol als vorig jaar. In de aanloop zat ik enkele weken maar net boven de 100 kilometer. Ik startte met een trainingsachterstand en ging weg op een tijd die niet realistisch is. Dat kwam omdat ik graag gebruik wilde maken van mijn startplek tussen de elitelopers. Ik moest drankjes inleveren, naar de technical meeting: allemaal nieuwe dingen. Wedstrijddoel nummer één: alle drankjes van de tafels pakken. Het tempo 3:05-3:20/km voelde prima tot 30 kilometer, maar toen was het op. Toch zie ik het als een goede test voor een ideaal raceplan. Voor als ik volgend jaar weer een marathon loop. Op de lange afstanden kom ik het beste voor de dag. Tussen 42 kilometer en 100 kilometer lopen zit relatief weinig verschil in energiesysteem. Ik denk dat in mijn marathon nog wel verbetering zit. Ik hoop dat ik in het komende jaar de stap van 2:13 naar 2:10 uur kan maken. Al denk ik dat ik meer talent heb voor de 100 kilometer.’
Lees ook: Waarom Eugene Omalla zijn gouden olympische medaille verkocht
Havelterberg
‘Sinds vorige zomer woon ik weer bij mijn ouders, in dit dorp in Drenthe. Na mijn 2:13 op de marathon heb ik een mooi meerjarig contract bij New Balance kunnen ondertekenen. Het merk ondersteunt mij met schoenen en kleding en wat financieel. Nu ik bij mijn ouders woon, hoef ik niks extra’s te doen. Ik wil alles op het lopen zetten. Rond diezelfde tijd merkte ik dat progressie niet lineair is. Ik ging vier weken op hoogtestage in het Franse Font Romeu. Daar heb ik, met last van astma erbij, te veel gedaan.’
‘Krachttraining doe ik niet, omdat ik denk dat op andere trainingsvlakken meer verbetering mogelijk is. Naast het hardlopen zit ik 10 uur per week op de gravelfiets. Daar kun je alles mee doen. Een paar weken geleden maakte ik nog een ritje van 180 kilometer, zo’n zes uur, een best wel hoge intensiteit. 30 km/u vlak houden. Een specifieke looptraining van 40 kilometer werkte ik 1,5 week af. Ik liep 10 kilometer in, vervolgens 10x 2 kilometer op tempo met een rustige kilometer telkens tussendoor, gevolgd door een paar kilometer uitlopen. Ik heb me toen gefocust op voeding. 120 gram koolhydraten heb ik weggewerkt, wel redelijk op de limiet. Ik heb gewoon tafelsuiker gebruikt in mijn water. Met citroensap, een beetje sinaasappelsap en zout erbij is het wel lekker. Ik heb in de voorbereiding op de 100 kilometer geen sportvoeding gebruikt.’
Lees ook: Tips voor hardlopen in de warmte
Vilnius
‘De spierschade na de marathon van Rotterdam viel mee, waardoor ik nog dezelfde maand heb besloten voor de 100 kilometer in Vilnius te gaan, de World’s Fastest Run. Het vlakke asfaltparcours in de hoofdstad van Litouwen bestaat uit rondjes, dus ik heb de laatste paar weken veel op asfalt gelopen, wat loopjes boven de 40 kilometer. Vier mannen, onder wie ik, gaan zaterdagochtend weg op het wereldrecord: 6:05.35 uur van de Litouwer Aleksandr Sorokin, die ook meeloopt. Mijn basistempo is vrij hoog, dus ik denk dat – als ik uitloop – ik al snel een snelle tijd kan vestigen. Ik wil zo lang mogelijk bij die jongens blijven en het liefst iets ervoor.’
‘Toch ga ik er onbevlogen in, we zien het wel. Hopelijk hebben we 70 kilometer wat aan elkaar, kunnen we lekker samenlopen. Je hebt elkaar nodig. De wedstrijd begint het laatste uur pas. Sorokin vind ik een episch voorbeeld, die volg ik al een tijdje. Met bewondering kijk ik ook naar Piet Wiersma, ook uit Drenthe, maar die heb ik nog nooit gesproken. Ik hoop dat ik me zaterdag kan focussen op zo min mogelijk energie verspillen. Daar heb ik vaak wel een beetje moeite mee. Ik ben iemand die het liefst op kop loopt, hard weggaat. Een negative split is wetenschappelijk gezien de beste manier, dus een snellere tweede helft. Er wordt een beetje regen voorspeld, daar kan ik wel van genieten. Ik ben daar in Litouwen in mijn eentje. Fijn, dan heb ik alles zelf in de hand. We starten heel vroeg (6:45 uur Nederlandse tijd), dat vind ik lekker, want dan ben je nog een beetje aan het slapen. Als je goed wakker bent, ben je al halverwege.’
Foto’s: Erik van Leeuwen
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
- Faith Kipyegon op jacht naar magische sub 4-minutenmijl
- Xavi Mo-Ajok, sprintkomeet die niets wil uitsluiten: ‘Zonde om nu al te kiezen’
- Nederlands team EK landenteams 2025 bekend
- Clear Whey: de verfrissende herstelshake voor warme hardloopdagen
- Gulikers pakt eerste baantitel, Schutte weer Nederlands kampioen 10.000 meter (Gouden Spike 2025)