In 2012 liep ik mijn eerste rondje. Zo’n 500 meter. Daarna was ik compleet uitgeput. De 2 jaar die aan dit rondje vooraf gingen waren de slechtste jaren in mijn leven. Ik was net ontvlucht aan mijn loverboy. Twee jaren leven in een soort overlevingsmodus. En omdat er geen passende hulpverlening beschikbaar was verhuisde ik naar een studentenhuis aan de andere kant van het land. Het was een prachtige vrijstaand huis aan een plas waar we met zes man woonde.
Door Sameena van der Mijden
De eerste maanden had ik weinig oog voor deze pracht. Mijn lichaam was kapot van het 2 jaar in gedwongen prostitutie moeten werken en het vele fysieke en mentale geweld wat daarbij kwam kijken. De eerste maanden wilde ik het liefst niet meer leven en ik zag niet voor me hoe het ooit nog goed zou moeten komen met mij. Na een mislukte zelfmoordpoging moest er iets gebeuren en ik stelde mezelf de keuze: óf het beste eruit halen, of er definitief een einde aan maken. Ik besloot het eerste een kans te geven.
De eerste maanden had ik weinig oog voor deze pracht. Mijn lichaam was kapot van het 2 jaar in gedwongen prostitutie moeten werken en het vele fysieke en mentale geweld wat daarbij kwam kijken.
Om mijn grote verdriet en woede een plek te geven begon ik met hardlopen. Dit was tevens ook de enige optie die voor handen lag. Ik was verhuisd met 1 rugtasje en had geen geld of middelen om iets anders te gaan doen. Ik liep op mijn gewone sneakers en in gewone kleding. Het frustreerde me dat mijn conditie zo slecht was en dat mijn lichaam niet zo ver wilde als dat ik mentaal wilde. Maar het lopen gaf toch een bepaald gevoel van vrijheid. Iets wat ik heel lang niet ervaren had.
Meer kilometers maken
500 meter werd 1 kilometer, 1 kilometer werden er 2. En zo merkte ik dat ik steeds iets verder kon. Ik weet nog dat ik ontzettend trots was op de eerste 5 kilometer die ik aan een stuk kon lopen. Vlak daarna startte ik met de toelating voor het HBO en hierin merkte ik dat ik net als bij het hardlopen me steeds iets beter en langer kon concentreren op de lesstof.
Het hardlopen zette ik voort, met ups en downs en in 2014 liep ik mijn eerste wedstrijd: de Dam tot Dam loop. Hierna volgde in 2015 de Stevensloop. Mijn eerste halve marathon in 2u 15 min. Kort hierna begon ik met iedere dag lopen, iets wat ik volhoud tot op de dag van vandaag. Dit begon zijn resultaten te laten zien. Ik merkte dat ik sneller én langer kon lopen.
Eerste marathon in Amersfoort
In 2016 liep ik mijn eerste marathon in 3.58 in Amersfoort. Ik wilde hem hier lopen omdat in deze stad mijn leven deels was verwoest door mijn loverboy. Het voelde als een soort karma om hier 42,2 km te lopen met een lichaam wat nog maar enkele jaren daarvoor in zeer slechte staat was.
In 2016 liep ik mijn eerste marathon in 3.58 in Amersfoort. Ik wilde hem hier lopen omdat in deze stad mijn leven deels was verwoest door mijn loverboy.
In dit jaar begon ik ook opener te worden over mijn verleden. Tijdens een stageperiode bij Pretty Woman werden zij benaderd door het programma ‘Overwinnaars’, van Arie Boomsma. Aanvankelijk wilde ik helemaal niet op televisie met mijn verhaal. Ik wilde geen slachtofferverhaal vertellen. Uiteindelijk besloten we om iets te maken waarmee we het fenomeen ‘loverboy’ een beetje uit de taboesfeer konden halen. Want het stereotype ‘blonde, domme meisjes die zich laten verleiden door dure cadeaus’ klopt niet. Het kan iedereen overkomen. En cadeaus of geld heb ik zelf nooit gezien.
Nieuwe opleiding
Na deze uitzending kreeg ik zoveel toffe reacties en mocht ik meedraaien in hele waardevolle projecten over mensenhandel. Vorig jaar besloot ik de post-HBO ‘Bestrijding Mensenhandel’ te volgen om meer inhoudelijke kennis op te doen.
Ik werk ook regelmatig samen met Comensha, het landelijk coördinatiepunt mensenhandel. Zij hebben momenteel al ruim een jaar een reizende foto expositie over mensenhandel welke door het hele land reist. Hieraan mocht ik ook meewerken en om meer aandacht te genereren voor dit onderwerp besloot ik op 3 oktober 2017 100 KM te gaan hardlopen om geld voor ze in te zamelen.
Dit was best wel een gok omdat ik nooit verder dan marathonafstand had gelopen. Maar hierna was ik verliefd op de ultra’s. Inmiddels heb ik in september 2018 de 100KM in Winschoten gelopen waar ik binnenkwam in 8:47:50, en daarmee Nederlands Kampioene werd.
Lauren Zoekt het Geluk
Tijdens deze run ben ik gevolgd door Lauren Verster voor het programma ‘Lauren Zoekt het Geluk’. Deze wordt vanavond, 4 december 2018, om 21.55 uitgezonden op NPO3. Het programma laat het wereldje van ultralopers zien. Het familiegevoel, het verleggen en bewaken van elkaars grenzen.
Inmiddels heb ik in september de 100KM in Winschoten gelopen waar ik binnenkwam in 8:47:50, en daarmee Nederlands Kampioene werd.
Iets wat ik prachtig vind. Ik geef nog steeds niet om dure hardloopspullen of de nieuwste gadgets. Ik doe niet aan schema’s of coaches. Alles puur op gevoel. Ik geniet van iedere kilometer die ik loop. Op het programma staan dit jaar nog de 24H loop in Ploeren (FR) en de marathon in Spijkenisse.
Regelmatig word ik nog uitgelachen of bekritiseerd. Maar ik geloof dat als je doet wat je echt leuk vindt, dat dat alleen maar motiveert. Mijn motto is dan ook nog steeds:
Let never, ever anyone tell you that you can’t do something.
Foto: Sameena