De Nederlandse economie draait op volle toeren. De koopkracht neem in 2019 wederom toe, maar leven van atletiek is voor veel atleten nog steeds een utopie. De komende jaren zie ik dat ook echt niet veranderen. Het amateurisme in de atletiek spat er soms hopeloos van af. Waar gaat het mis?
Door Jasper Boot
Het is pijnlijk om te concluderen dat eind 2018 nog maar een enkeling fatsoenlijk van atletiek kan leven. Uiteraard heb ik het dan over de topatleten en niet over de atleten die subtop zijn. Niet verwonderlijk, aangezien veel atletiekverenigingen constant achter de feiten aanlopen. Er zijn maar weinig atletiekverenigingen die innovatief zijn en met enorme budgetten werken. Zonde, want juist in deze tijd moet er veel mogelijk zijn.
Kennis en kunde ontbreekt
De kennis en kunde ontbreekt simpelweg bij atletiekverenigingen. Van branding of het vermarkten van hun vereniging is door de huidige mensen, met alle respect, weinig kaas van gegeten. Een lokale sponsor zal eerder voor een voetbalclub kiezen, dan een atletiekvereniging ondersteunen. De kans op een directe conversie is bij sponsoring van een voetbalclub vele malen groter. Het valt goedwillende vrijwilligers van een atletiekvereniging niet eens kwalijk te nemen. Door het gebrek aan tijd en financiële middelen kunnen ze geen stap voorwaarts zetten.
Code rood
Ik maak mij ernstig zorgen om de Nederlandse atletiek. Niet alleen om atletiekverenigingen, maar ook om atleten die maar geen fatsoenlijk inkomen uit het lopen kunnen halen. Je moet wel echt van internationale klasse zijn om een boterham met de loopsport te verdienen.
Op dit moment kan ik niemand in de atletiekwereld aanwijzen die het aanzien van de sport op het gebied van marketing omhoog kan krikken. Er zijn eindeloos veel Instagramaccountjes, Facebookaccounts en Twitteraccounts die worden gebruikt om de Nederlandse atletiek in het zonnetje te zetten, maar zonder website heeft het geen enkele waarde.
Horizon verbreden
Atletiekverenigingen moeten hun horizon gaan verbreden. Het kijken en leren naar andere sporten is noodzakelijk. Natuurlijk is atletiek en voetbal met appels en peren vergelijken, maar een (top)amateurclub in Nederland kan een voetballer ‘gewoon’ een jaarsalaris van 60.000 euro geven. Uiteraard is er meer belangstelling voor voetbal, maar dat komt ook omdat er veel meer media-aandacht voor is. In de loopsport moet dit toch ook kunnen?
Vernieuwing binnen atletiekverenigingen
Het wordt tijd dat de jongere generatie een kans krijgt binnen een atletiekvereniging. Door hun frisse blik en kennis van online moeten atletiekverenigingen stappen kunnen maken. Termen als Google Analytics, Google Tag Manager, Google Search Console en nog vele andere datatools zijn voor de oudere generatie wellicht ietwat onbekend, maar een jonger iemand heeft daar vaker mee te maken. Op basis van data kunnen atletiekverenigingen al hele grote stappen gaan maken.
Gouden Spike als pilot
In 2019 gaan wij wederom weer samenwerken met de Gouden Spike. Met ons team willen wij de bezoekersaantallen verdubbelen. Niet onrealistisch, want met tienduizenden websitebezoekers per maand op ons platform is de markt enorm. De prognose voor volgend jaar is dat wij nog veel meer bezoekers via Google op ons platform weten te krijgen, waardoor wij continu nieuwe mensen bereiken. Het zou niet alleen voor de Gouden Spike een goede zet zijn als de bezoekersaantallen verdubbelen, maar ook voor de inkomsten van de atleten zou het gunstig zijn.
Hopelijk geven wij aan de rest van Nederland een signaal af dat het ook anders kan. De Nederlandse atletiek loopt achter. Heel ver achter. Wat mij betreft is het echt code rood.
Foto: Max Kooijmans