Het topsporthoofdstuk van Anouk Vetter kan dicht. ‘Het vuurtje is gedoofd’, zo vertelde de 32-jarige zevenkampster zondag bij het aankondigen van haar afscheid. Een carrière met een doorbraak in haar geboortestad: de Europese titel op de meerkamp in 2016. Brons, zilver en brons op de wereldkampioenschappen én olympisch zilver in 2021. Afgewisseld door blessures, een burn-out en het verlangen om te stoppen.
‘Een beetje gek moet ik bekennen.’ Ze was er al een paar maanden over uit, maar sinds zondag is de punt achter haar topsportcarrière ook wereldkundig. ‘Het voelt toch wel gekker dan ik had gedacht’, vertelt ze deze dinsdagmiddag aan de telefoon.’ De woorden ”Het is mooi geweest” klonken door in de video op haar eigen Instagramaccount, die ze al vóór de NOS opnam op sportcentrum Papendal, en die vond ze wel even moeilijk om uit te spreken. ‘Dat was de eerste zin van het interview en ik kwam er gewoon niet uit’, lacht ze. ‘Die heb ik drie keer opnieuw moeten spreken. Ik was net weer op Papendal en dan komen veel mensen naar je toe. Maar daar heb ik niet zo veel moeite mee. Het voelt niet verdrietig of zwaar. Dit is een afscheid vanuit mijn gevoel.’
Aan goede kant TV
Haar gewonnen Nederlands kampioenschap bij het speerwerpen begin augustus was haar laatste wedstrijd. Kort daarna kondigde ze zelf aan niet af te reizen naar de WK atletiek in Tokio. Maar voor de NK in Hengelo was het al min of meer beslist, dat ze helemaal geen meerkamp meer zou gaan afwerken. ‘Mensen in mijn omgeving had ik al geappt dat bij de NK mijn laatste wedstrijd ging plaatsvinden’, vervolgt Vetter, die emotioneel haar vader & coach Ronald Vetter in de armen vloog na het kampioenschap. ‘Toen wist ik het 99 procent zeker. De WK atletiek in september keek ik vanaf de bank en ik zat echt relaxt te kijken. Tegen mijn vriend zei ik: ik zit aan de goede kant van de TV. Ik kon er echt van genieten.’ Met name haar blessures de afgelopen jaren zetten Vetter aan het denken. Het lichaam van de nationaal recordhoudster, die vooral op speerwerpen punten won in haar carrière, loopt sinds 2022 niet zo soepel meer. Met blessures kon ze steeds minder goed omgaan. ‘Ik dacht: waarom dan ook nog? Ik heb al zo veel behaald. Nóg een EK of WK gaat voor mij geen verschil maken. Daar word ik niet gelukkiger van. Het is een enorme luxe dat ik zelf deze knoop heb doorgehakt. Ik was altijd bang dat een blessure de keuze voor mij ging maken.’
Van mentale klachten naar scheurtjes
Gevraagd naar de dieptepunten die ze beleefde als atlete, weet ze al snel de WK atletiek van 2019 te benoemen. ‘Dat was een heel groot dieptepunt.’ In Doha kon ze het mentaal niet meer opbrengen om het laatste onderdeel van de zevenkamp af te werken. Vetter kwam zelfs in een burn-out terecht, wist niet wat ze nog in de atletiek te zoeken had. ‘Heel shit’, reflecteert ze daar nu op. ‘Dat was wel echt een gevecht, om daar uit te komen. Ook om die vraag aan jezelf te stellen: wil ik het überhaupt nog wel? Ik wilde eerlijk zijn tegen de pers, tegen Nederland. Daarom ben ik extra trots op hoe ik daarna terugkwam.’
Voor de WK atletiek van 2022 kampte Vetter met een scheurtje in haar hamstring. Het herstel daarvan verliep ‘wonderbaarlijk goed’ en dat was terug te zien: zilver pakte ze daar in Eugene. Vier weken voor de Spelen van Parijs vorig jaar kreeg haar hamstring weer een tik. Daar herstelde ze onvoldoende van. Na vijf onderdelen stapte ze uit de zevenkamp, vanwege een hamstringblessure. ‘Mijn vader en Charles van Commenée zeiden tegen me: we halen je eruit. Fysiek en mentaal voerde ik afgelopen zomer een enorme strijd.’
Check ook: De mooiste indoorwedstrijden in de Benelux in 2026
Europese titel in eigen stad
Een doorbraak beleefde Vetter bij de EK atletiek in 2016. In haar geboortestad Amsterdam won ze als eerste Nederlandse ooit de Europese zevenkamptitel, met een Nederlands record. ‘Ik weet nog goed hoe ik werd voorgesteld: kippenvel, dat publiek, dat had ik nooit zó verwacht. Met zo veel mensen. Ik dacht: het is maar een EK, Nederland heeft daar weinig ervaring mee. Ik kon die energie in het olympisch stadion heel goed opzuigen. Maar de aandacht voor mij na die titel overviel me’, aldus Vetter, die als zevenkampster veel leerde van Karin Ruckstuhl en Jolanda Keizer en in Nadine Visser een grote vriendin vond.
Samen afsluiten
Vetter is gestopt, haar vader & coach ook. Jarenlang zwaaide hij de scepter bij de Atletiekunie als bondscoach meerkamp vrouwen. Die rol wordt nu vervult door Steven Nuytinck. ‘Mijn pa en ik hadden als grapje: als jij stopt, stop ik ook. En ik heb altijd het gevoel gehad dat dat zo zou gaan. Zonder hem vind ik het echt minder leuk. Trainingen, al die gesprekken, hij maakte het meerkampen zo chill.’ En nu? Is ze bang voor het zwarte gat? ‘Nou, nee, niet bang. Ik vind het wel spannend, in de zin dat ik zó lang iets met passie en plezier beleefde. Ik weet nog niet echt wat ik wil gaan doen. Ik ben er wel mee bezig. Vanuit TeamNL worden ook opties voorgeschoteld. Maar ik wil niet morgen alweer aan het werk gaan. Ik denk ook niet dat dat helemaal gezond is. Zaterdag doe ik met mijn zus gezellig mee aan de Zevenheuvelennacht. We gaan gewoon voor de gezelligheid. Een marathon? Voorlopig echt niet. Misschien dat ik er over tien jaar anders over denk.’
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
- Valencia Marathon: Tesfu, Schutte en Gruppen lopen flinke persoonlijke records
- Veel gestelde voedingsvraag (en het antwoord!)
- Noah Schutte hoopt op constante Valencia Marathon: ‘Sommige info niet te serieus nemen’
- Rising Star: Suzanne Harland
- Programma & Nederlandse atleten EK cross 2025 (+ startlijsten)