Op de slotdag van de zesdaagse EK atletiek in Rome heeft Nederland nog eens drie medailles toegevoegd waarmee het totaalaantal op twaalf komt, goed voor de beste EK ooit. Alle drie medailles deze woensdagavond werden behaald door de in actie komende estafetteteams. Nederland heeft deze EK drie gouden, vier zilveren en vijf bronzen medailles behaald en eindigde als zesde in het medailleklassement.
Lees hier meer over de EK atletiek 2024 in Rome
Vrouwen 4×400 meter pakken na twee WK’s nu ook Europese titel
Natuurlijk was Nederland op de 4×400 meter vrouwen favoriet vanwege het goud zowel outdoor in Boedapest als indoor in Glasgow werd behaald op deze discipline. Maar dan moet het nog wel gebeuren. Na het uitstekende optreden op dinsdag in de series konden nu na hun eigen individuele onderdelen in de finale ook Lieke Klaver, Cathelijn Peeters en Femke Bol ingezet worden. Het werd weer een enerverende race met vooral Ierland als sterke tegenstrever. Klaver startte als snelste toen Peeters het tegen de fenomenale Ierse Adeleke moest opnemen. Toen die langszij kwam gaf Peeters geen centimeter meer toe waarna De Witte die in de vorm van haar leven verkeert de koppositie pakte en Bol ogenschijnlijk doodeenvoudig de kleine voorsprong verdedigde en met een Europese beste jaartijd van 3.22.39 goud pakte. ,,Het was belangrijk dat we met een voorsprong zouden openen”, legde startloopster Klaver uit, ,,Dan zou Lisanne als derde loopster het kunnen afmaken en het stokje als eerste doorgeven aan Femke.”
Benadrukt werd de breedte van het team. ,,Het zegt ook wel iets dat we met de drie andere meiden erbij steeds sterker worden”, aldus Bol. Eveline Saalberg, Myrte van der Schoot en Anne van de Wiel stonden bij de prijsuitreiking dan ook niet voor niets op het podium. Bol was blij van voren te kunnen starten. ,,Als ik achteraan moet beginnen dan moet ik alles geven en gaan. Als je op kop loopt dan mogen ze van me komen, want ik weet dat mijn laatste honderd meter heel sterk is. Ik ga dan steeds verder versnellen. Ik heb daarbij ook heel veel moeite hoe hard ik de eerste tweehonderd meter moet lopen. Je ziet heel vaak bij de laatste lopers dat ze door hun adrenaline heel erg snel starten waardoor ze op het eind voorbij worden gelopen.” De gouden EK-medaille geeft heel veel vertrouwen, vindt De Witte. ,,De manier waarop we vandaag hebben gelopen nemen we mee naar Parijs.” Ze liet doorschemeren nog wel te gaan proberen zich ook individueel te gaan kwalificeren voor de Olympische Spelen. De internationale limiet is 50.95, de Nederlandse is 51.20 waarbij ze dan wel hoog genoeg moet staan in de rangorde om bij de beste 48 mogelijke deelnemers te geraken.
Hardloopnetwerk Nieuwsbrief: Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox
Ook medailles voor de 4×100 meter teams
Aan het eind van de avond, toen Mondo Duplantis ook nog bezig was om zijn zoveelste gouden medaille en poging het wereldrecord polsstokhoogspringen op 6,25 meter te brengen (wat overigens niet lukte, red.), kwamen de 4×100 meter teams in actie. Met een identieke samenstelling als in de series op dinsdag verrasten beide teams. De vrouwen met Nadine Visser, Marije van Hunenstijn, Minke Bisschops en Tasa Jiya werden derde in 42.46. Slotloopster Jiya wist zowel de Duitse als de Zwitserse slotloopster te achterhalen. ,,Ik wist niet dat ik derde was, ik had echt geen idee.” Het team prees de weg die de afgelopen maanden bewandeld is om zover te komen, en liet weten dat het lang niet altijd even makkelijk was. Nadine Visser vond het een geweldige afsluiter van het toernooi waarin ze ook de 100 meter horden deed. In Parijs is deze combinatie niet mogelijk. ,,Het tijdschema is inderdaad belachelijk, maar we hebben een grotere pool om uit te putten.” Dat benadrukte ook Van Hunenstijn. ,,Ik dacht wel dat we dit zouden kunnen, en dit geeft heel veel vertrouwen richting Parijs dat we dit onder druk hier kunnen doen.” Voor Bisschops was dit haar eerste seniorenmedaille, alle reden voor haar om blij te zijn. ,,Je hebt er heel hard voor gewerkt”, vertrouwden haar teamgenoten haar toe.
Verguld met zilver, nog één missie te vervullen
De mannen waren vanzelfsprekend verguld met hun zilveren medaille, achter olympisch kampioen Italië. ,,Het liefst gingen we natuurlijk meteen voor de olympische limiet, maar dit is geweldig.” Hun 38.46 is nog net niet genoeg voor een ticket voor de Spelen. De wissels waren nog rommelig. ,,Er is nog steeds iets waar we voor willen en moeten gaan, maar dit is natuurlijk een opsteker richting de laatste poging in Genève die we over anderhalve week gaan doen. We zijn tweede van Europa, we weten gewoon dat we het kunnen. Morgen beginnen we er al mee.”
Vloon en Schutte kunnen niet stunten
Menno Vloon en Noah Schutte kwamen ook in actie op de slotavond. Vloon kwam met de polsstok over 5,75 meter maar sprong op 5,82 meter drie keer af, wat een achtste plaats betekende. Noah Schutte kon lange tijd goed mee op de 10.000 meter maar verloor de aansluiting met de kopgroep in de laatste ronden en werd uiteindelijk – waarbij de A- én B-serie bij elkaar werden opgeteld – 21ste in 28.28.52.
TD Vincent Kortbeek tevreden met EK-resultaat
Vincent Kortbeek is blij met het meest succesvolle EK ooit qua het aantal medailles. Hij gaf aan dat het daar vooraf al naar uitzag, ook al ontbraken er nog atleten die straks wel in Parijs tijdens de Spelen meedoen, zoals Abdi Nageeye en Sifan Hassan. Hij noemde als verrassingen de bronzen medaille van Liemarvin Bonevacia op de 400 meter en het zilver op de 10.000 meter van Diane van Es. ,,Liemarvin wint op zijn 35e een medaille op een EK. Mooi dat hij dat kan doen in het bijzijn van allerlei jongeren.” Kortbeek ziet dat veel atleten ‘op de goede weg zijn’ richting Parijs. ,,De andere atleten die hier nu nog net niet de prestaties behaalden kunnen de komende 45 dagen nog wedstrijdritme opdoen.”
Lees ook: Tijdschema atletiek Olympische Spelen
Hij prees Femke Bol. ,,Zij is een absolute wereldtopper maar ook een ontzettende sociale persoon voor de rest van de ploeg en is daarin een groot voorbeeld.” Dat de mannen 4×400 meter niet naar Parijs gaan omschrijft hij als ‘keihard’. ,,We zouden in Parijs met een heel goed team kunnen staan, maar het simpele feit is dat we niet goed genoeg zijn geweest het afgelopen jaar. Dat is een hard gelag. Onderaan de streep waren ze ook gisteren niet snel genoeg.” Churandy Martina kwam deze EK niet in actie op de baan, maar wordt wel omschreven als ‘echte motivator’. ,,Hij is er continu bij, ook juist om een aantal van de jonge jongens te helpen en dat doet hij al best een tijd. Als we ons kwalificeren is het nog de vraag of hij in de selectie komt, dat is geen automatisme.” In aanloop naar Parijs strijkt een groot deel van het team neer in het Noord-Franse Liévin, de lange afstandslopers gaan naar Sankt Moritz. Sifan Hassen, Abdi Nageeye en Khalid Choukoud verblijven op hun vertrouwde trainingslocaties op hoogte. Kort voor hun eigen optredens in Parijs strijkt een ieder neer in het olympisch dorp.
Foto’s: Erik van Leeuwen
- Review: ASICS GEL-Kayano 31
- FBK Games: Femke Bol, twee keer Nadine Visser én twee keer Sifan Hassan
- Deze 3 hardloopwedstrijden in de zomer mag je niet missen
- Rising Star: Marijn Kieft
- Op deze vijf onderdelen moet je letten tijdens de NK U18 & U20