Een week geleden lanceerde Shaquille Emanuelson zijn discus op het waaierige wereldrecordveld in Ramona naar een Nederlands record. Verrassend was die 69.65 te noemen, 4.60 meter verder dan zijn persoonlijk record. Een nadere kennismaking met de in Suriname geboren Emanuelson, in aanloop naar nóg twee recordpogingen in de Verenigde Staten.
‘Het werd tijd. Een dooddoener maar waar: records zijn er om verbroken te worden.’ Niet de woorden van Shaquille Emanuelson, maar van zijn voorganger Erik de Bruin, nu woonachtig in Ierland. De man die 34 jaar houder was van het Nederlands record discuswerpen. 68.12 meter liet De Bruin opschrijven in Sneek in 1991, in het jaar dat hij zilver behaalde op de wereldkampioenschappen. ‘Ik heb hem nog niet kunnen spreken’, reageert Emanuelson. ‘Ik vond ook dat het tijd werd. Het was één van de oudste Nederlandse atletiekrecords. We hebben heel goede werpers gehad die het hadden kunnen doen, maar de 69 meter niet hebben gehaald.’ (zie video onderaan artikel)
Na echo en MRI
Dan over het gevoel, donderdag 17 april in de Amerikaanse middag. Zijn recordworp in de staat Oklahoma – ook al goed voor kwalificatie voor de WK atletiek in september – voelde ‘wel goed’. ‘Bij goede worpen voelt de discus heel licht’, voegt Emanuelson toe. ‘Alsof je er minder kracht op uitoefent, omdat je je heup meer gebruikt dan je arm.’ Het was zijn biceps die een kleine week eerder nog tegensputterde en hem bijna van deelname weerhield. Met die blessure zat hij nog een beetje in zijn hoofd tijdens de recordwedstrijd, al was het al geheeld. ‘Op het veld in Ramona realiseerde ik mijn eerste worpen in anderhalve week tijd. Ik had nog geen hele draai geoefend.’ Dat hij toch naar de Verenigde Staten afreisde, heeft Emanuelson voor een groot deel te danken aan zijn coaches Gert Damkat en Corinne Nugter. Op trainingsbasis Papendal vertelden zij hem dat er in de huidige vorm van Emanuelson, na een hele goede trainingsstage in Potchefstroom, toch heel waarschijnlijk WK-kwalificatie inzat. Terwijl zijn fysiotherapeut Almer Bosma in de week voorafgaand nog vertelde dat het bijna onmogelijk zou zijn binnen die tijd zonder in te houden te werpen. ‘Alle worpen gingen goed tot het erin schoot. Ik had een echo en een MRI laten maken, waarna ik groen licht kreeg van de sportarts. Het was een gewogen risico.’
Lees ook: Duatlonkampioensduo Robin Dreyling en Gjalt Panjer: ‘Doel is samen een WK-medaille pakken’
Suriname, Jemen, Polen, Nederland
Shaquille Emanuelson werd op 8 januari 2000 geboren in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname. Tot en met zijn achtste levensjaar woonde hij in Jemen en Polen, vanwege het werk van zijn ouders bij de ambassade. 17 jaar geleden streek hij in Delft neer, waar hij met zijn broertje Isiah lid werd van AV ’40. Sinds 2018 woonde hij in Arnhem, op zichzelf, tussendoor even in Delft, momenteel weer in Arnhem. Bij nationale wedstrijden komt Emanuelson uit voor Haag Atletiek. De regerend Nederlands kampioen discuswerpen, die sinds 2019 kogelstoten op een lager pitje heeft staan, heeft een parttime baan. Emanuelson werkt op de HR-afdeling van het Erasmus MC. Weinig hobby’s noemt de werper. ‘Ik vind het leuk om de politiek te volgen. Maar ik houd niet van achterkamertjespolitiek. Ik hoef geen baan in de politiek. Te veel heerst het idee van het veiligstellen van het mandaat, in plaats van achter de eigen visie staan.’
| Favoriete podcast | BNR Nieuwsradio |
| Favoriete eten voor wedstrijd | Lichte maaltijd met eiwitten (bijvoorbeeld rijst) |
| Favoriete werpschoen | adidas Throwstar |
| Favoriete werpaspect | Hoe verschillende type werpers met verschillende stijlen de top halen |
| Favoriete werper | Jessica Schilder |
| Favoriete wedstrijd | Goldenes Oval in Dresden |
Lees hier meer over de Londen Marathon van komende zondag.
Altijd gunstige wind
‘Dit ritme moet ik doorzetten’, weet Emanuelson, die nog tot en met maandag in Ramona verblijft. Twee wedstrijden wachten hem nog op dat magische discusveld, waar de harde zij- en tegenwind de schijf doorgaans opstuwen, goed voor record naar record. De Litouwer Mykolas Alekna vestigde 13 april op hetzelfde veld 75.56 meter, na 74.78, twee maal een wereldrecord. ‘Verder is het bijzonder dat er zes ringen zijn’, vertelt Emanuelson. ‘Dus genoeg mogelijkheden om altijd een windrichting te hebben die gunstig is. Waar de wind ook vandaan komt, heb je een goede richting. Dat maakt het bijzonder. Verder zou je ook zes ringen in Nederland neer kunnen zetten, hoor. Het ligt niet aan het publiek. Volgens mij waren er twee toeschouwers toen ik vorige week wierp.’
Niet onmogelijk
Emanuelson is zich er bewust van dat het zomaar kan zijn dat zijn eerste en laatste 69’er dit jaar al een feit is. Vorig jaar wierp hij consistent in de 61, 62 en 63 meter. Wat dit jaar uitgangspunt moet worden? ‘Tussen de 64 en 67 meter wil ik blijven zitten in uitslagen. Uiteindelijk gaat het erom wat je in een stadion kan werpen. Daarvoor is consistentie voor nodig. Nu ik de limiet heb, kan ik voor de rest van het outdoorseizoen kiezen wat ik ga doen.’ Een aantal plannen heeft hij al: de Ter Specke Bokaal, het NK Teams en de Zagreb Meeting in mei. Daarnaast hoopt hij, en dat is waarschijnlijk, dat hij mag deelnemen aan de EK Landenteams en FBK Games (maandag 9 juni in eigen land). ‘Vorig jaar zat ik in de rat race om punten te sprokkelen richting EK-deelname. Nu kan ik al bezig zijn met over vijf maanden. Ik ga niet zeggen dat 69 meter of verder bij de WK in september niet mogelijk is. Maar ik moet daar niet nu al mee bezig zijn. Er kan van alles gebeuren. Ik zou mezelf bijvoorbeeld ook kunnen blesseren in de tussentijd.’
Foto’s: Erik van Leeuwen
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
- Stilte na de storm voor Bram Peters, hoofdcoach in België: ‘Was shitzooi, maar wel mijn shitzooi’
- De Witte, Dokter, Geerds & Tjin A-Lim openen baanseizoen bij Ter Specke Bokaal
- Review: Saucony Endorphin Elite 2
- De indrukwekkende belastbaarheid van Afrikaanse lopers komt mogelijk door hun voeding
- Keniaanse recepten voor lopers