Toen de finishklok op de Vestdijk in Eindhoven zondag net de 2 uur en 17 minuten had aangetikt, kwam Manuel de Backer binnen. In dezelfde minuut als een jaar eerder in de Amsterdam Marathon. Toch maakte het weinig uit voor de in België wonende Nederlander, die niet van zijn fulltime baan af wil. ‘Een gezonde balans vinden kan ik steeds beter’.
Welke momenten herinner je je nog goed van je optreden zondag?
‘Ik heb opnieuw ontzettend genoten van de hele marathon. De sfeer die bij zo’n wedstrijd hangt is magisch, anders dan bij kortere afstanden. Iedereen in je omgeving leeft nog meer mee dan normaal en in het publiek zie je dan ook zeer veel vrienden en familie die je luidkeels aanmoedigen. Alleen had ik me na enkele kilometers geblesseerd in mijn linkerbovenbeen. De pijn groeide gedurende de wedstrijd. Voor mij was het een hele strijd om de finish te halen. Ik heb ook enkele keren moeten vertragen om de pijn onder controle te houden. Vooral bergaf was het telkens afzien. Hierdoor ben ik wel wat tijd verloren, vooral in het tweede deel. Maar daarnaast ging de wedstrijd zoals gedroomd. Van het haaswerk door Ruben van Praet tot de bevoorrading: het ging perfect.’
Die laatste 400 meter op de Vestdijk… Wat dacht je?
‘De laatste kilometers van een marathon zijn een hel. Heel je lichaam is er klaar mee na twee uur lopen en wil er het liefst zo snel mogelijk mee ophouden. Als je dan Eindhoven weer inloopt en een zee van mensen je aanmoedigt, geeft dat je toch net genoeg energie om er iets extra’s uit te persen. Je kon het misschien niet meer aan mijn gezichtsuitdrukking zien, maar ook toen heb ik enorm genoten.’
Wanneer hoorde je dat het 2:17.00 was? Baalde je toen nog van die ene seconde?
‘In de laatste meters zag ik de klok boven de finish en besefte ik dat een sub 2:17 heel nipt ging worden. Ik heb er alles uitgeperst, maar de officiële uitslag wilde me jammer genoeg geen 2:16 geven. Maar dit maakt uiteindelijk allemaal weinig uit. Ik loop toch een kleine minuut van mijn PR af onder niet ideale omstandigheden. Daarmee moet je enkel tevreden zijn. Het geeft me ook alleen maar vertrouwen voor de volgende marathon.’
Lees ook: De langste, slechtste & mooiste training van Emiel Berghout voor Eindhoven Marathon
Waarom had je eigenlijk voor Eindhoven gekozen? In Amsterdam komende zondag was je veel meer lopers tegengekomen rond die tijd.
‘De marathon van Amsterdam is zeker ook een mooie optie in deze periode. Maar een marathon dichter bij huis met een even snel parcours, zoals Eindhoven, moet je ook een keer ervaren. Dit jaar was ook het Belgisch kampioenschap in Eindhoven en had ik de kans om onder mijn Belgische club AC Meetjesland (ACME) uit Lievegem mee te lopen. Nu ik als eerste Nederlander en officieus tweede Belg kon finishen in een persoonlijk record van een kleine minuut heb ik zeker geen spijt van mijn keuze.’
Tot voor kort was je atleet bij het Belgische Runners’ Lab Athletics Team en je woont ook in België. Hoe is dat zo gekomen?
‘Ik ben geboren en opgegroeid in België, maar door mijn ouders heb ik de Nederlandse nationaliteit. Een heuse Nederbelg dus. Vroeger heb ik zowel het wedstrijdcircuit in België als Nederland afgewerkt en ben ik ook bij een Belgische (ESAK Essen) en Nederlandse club (THOR Roosendaal) aangesloten geweest. Hierdoor heb ik in beide landen wel wat affiniteit met atletiek opgebouwd. Na mijn studie aan de Saint Louis University in de Verenigde Staten was ik op zoek naar een nieuwe trainingsgroep en coach. Ik heb in zowel België als Nederland rondgekeken en ben uiteindelijk bij het Runners’ Lab Athletics Team terechtgekomen onder Tim Moriau. Een mooie samenwerking, goed te combineren met mijn vervolgopleiding in Brussel. Recent is deze samenwerking wel beëindigd en nu train ik onder Dennis Laerte. Hij heeft mij richting Eindhoven begeleid, met succes ;).’
Bekijk hier: Marathonkalender 2025
Wat had, met de kennis van nu, anders gekund in je marathonvoorbereiding?
‘Mijn voorbereiding verliep zo goed als vlekkeloos. Ziekte, blessures en een motivatiedip heb ik kunnen vermijden. Bij de volgende marathon ga ik een vergelijkbare voorbereiding aanhouden, maar dan met net iets meer trainingsvolume om hopelijk een volgende stap te kunnen zetten.’
Vind je je huidige woon-werk-loopsituatie ideaal?
‘De realiteit bij hardlopen is dat je wereldtop moet zijn om er je boterham mee te kunnen verdienen. Dit heb ik helaas nooit bereikt. Zo heb ik enkele jaren geleden gekozen om ook mijn professionele carrière uit te bouwen in het bankwezen. Daarnaast combineer ik het zo lang mogelijk met topsport. Mijn voltijdse baan bij Deutsche Bank neemt natuurlijk heel wat tijd in, die anders naar extra training en rust zou kunnen gaan. Ik zit op kantoor in Brasschaat en kan soms één keer in de week thuiswerken, wat meer flexibiliteit biedt. Tegelijkertijd ben ik zeker niet de enige atleet die het op deze manier doet. Uiteindelijk moet je vooral efficiënt omgaan met de tijd die je hebt en probeer je zo goed mogelijk vooruit te plannen, zodat je overdag je klanten kunt helpen en in de ochtend/avond je loopschema kunt afwerken. Al blijft dit een grote uitdaging, ik kan hier steeds beter een gezonde balans in vinden.’
Zou je verder op korte termijn veranderingen willen aanbrengen op die vlakken?
‘Ik wens deze combinatie van werk en sport zo lang mogelijk aan te houden om op beide vlakken het hoogst mogelijke te behalen. Uiteindelijk maakt dit je ervaring ook echt uniek. Ik kan hier dag na dag motivatie en energie uithalen. En zolang dit het geval is, ga ik lekker door om zowel op sportief als professioneel vlak er alles uit te halen.’
Lees ook: De loopliefde van wielrenster Demi Vollering: ‘Het werkte aanstekelijk’
En nu? Wat staat je komende weken op sportief vlak te wachten?
‘Eerst platte rust. Ik ben opgestaan met flink wat vocht in mijn linkerbovenbeen en knie. Het lijkt een klein scheurtje te zijn, dus dit gaan we voldoende tijd geven om te herstellen. Daarna is het crossseizoen alweer volop aan de gang. Ik ga me hierin snel verdiepen, als tussenseizoen voor de volgende marathonvoorbereiding.’
Wil je verder in de marathons?
‘Ik ga nog even door. Deze trainingen voor de 42,195 kilometer zijn ook het makkelijkst te combineren met mijn baan. Voor de kortere afstanden moet je vaker in een groep zwaardere baantrainingen afwerken. De lange, rustigere marathonblokken zijn makkelijker alleen te verteren. Dan moet ik alleen altijd wel iemand overtuigd krijgen om mee te fietsen als bidondrager. Gelukkig krijg ik hiervoor af en toe een oud-trainingsmaatje of mijn vrouw overtuigd.’
Lees hier alles over de Amsterdam Marathon komende zondag.
Je hebt meerdere keren op het Europese toneel gestaan. Is dat opnieuw denkbaar voor je?
‘Voor TeamNL mocht ik zelfs zes keer uitkomen! Bij de senioren is het niveau natuurlijk wel een stuk hoger dan bij U23 en U20, maar ik hoop dat ik ooit nog eens op een internationaal toernooi mag schitteren in het oranje. De EK cross heeft wel een speciaal plekje in mijn hart, door mijn deelname in 2017 en 2018. Maar de kwalificatie via de Warandeloop volgende maand valt te kort op de marathon om daar in topniveau te staan. Ook presteer ik beter op zwaardere parcoursen. Deelnemen aan de EK op de weg in april en België zou ook prachtig zijn en realistischer. Ik heb me met mijn nieuwe persoonlijk record wel iets hoger op de Nederlandse lijst kunnen zetten. Momenteel zit ik nog te ver van de limiet. Als ik binnen de Nederlandse top zes op de marathon zit in februari, is er een kans. Maar ik heb niet het plan daarvoor alles op alles te zetten. Er zijn veel goede Nederlandse langeafstandlopers die volgende week in Amsterdam en in december in Valencia nog mooie tijden gaan neerzetten.’
Foto’s: Erik van Leeuwen
—
Marathon informatie
- De laatste week: Stapelen, stapelen, stapelen
- Aantal koolhydraten tijdens de marathon
- Boost je prestatie: Vijf supplementen
—
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.