Het crossseizoen is van start! De eerste competities in de modder zijn weggeschoten en de grote Nederlandse crossen staan in de steigers. De hoogste tijd om een aantal redenen te noemen waarom je dringend mee moet doen aan dat geploeter op soms onherbergzaam terrein. Hiervoor vroegen we crossromanticus Tonnie Dirks, zevenvoudig Nederlands kampioen in het veld.
Stabiliteit
‘Voor hardlopers die veel wedstrijden meedoen is het lopen van een cross de basis voor stabiliteit. Je doet onbewust aan rompstabilisatie op onverhard terrein. Sprinters gaan niet voor niets in de winter, als er geen wedstrijden zijn, veel in het bos trainen. Je krijgt daardoor een veel betere looptechniek. Mensen zijn tegenwoordig niet meer belastbaar. Crossen helpt om in het dagelijks leven stabieler te staan. Het maakt je lichaam belastbaarder en technisch beter.’
Lees ook: Deze crosswedstrijden mag je niet missen in november & december
Coördinatie
‘In een wedstrijd door het veld zet je kortere passen heuvelop, heuvelafwaarts juist langere. Je moet jezelf niet op de hak tegenhouden: een veel gemaakte fout. Laat jezelf naar beneden vallen, op de voorvoet. In plaats van dat je jezelf tegenhoudt. Dat zeg ik ook tegen mijn atleten van Running Team Brabant. Je maakt je enkel sterker, zodat je niet door je enkel gaat. Op de weg gebeurt dat simpelweg niet.’
Paslengte
‘Mensen die alleen maar op de weg lopen, hebben maar één paslengte. Maar als je daarin niet kan variëren, heb je een groot probleem in een cross. Je moet niet maximaal heuvelopwaarts gaan als je je concurrent dat ook ziet doen, want dan moet je vijf stappen wachten boven. Als je boven bent, kun je wel even je benen stilhouden. Daarmee pak je winst. Kortom: coördinatie. Ook is het belangrijk goed bochten aan te snijden. Als je te snel erin draait, sta je daarna stil.’
Inzicht
‘Veel mensen starten te hard. Dan ga je op een hoop, val je op het eind terug. Het mooie van de cross is de variatie. De ene keer kom je los zand tegen, dan gravel, bos, soms vals plat. Die combinatie zie je mooi bij de Sylvestercross in Soest. De Warandeloop in Tilburg is een snelle cross, te snel voor sommige atleten. Helaas bestaan er niet meer zoveel goeie crossen in Nederland vergeleken met de jaren 80 en 90. Als ik een mooiste zou moeten aanwijzen, ga naar de Abdijcross in Kerkrade. Daar is veel modder, gecombineerd met lange heuvels: alles zit erin. Maar veel mensen vinden het te zwaar en te ver weg. Crossen leeft gewoon niet echt meer. Dat doet pijn in m’n hart.’
Zie ook: Fotodagboek van Loes Kempe in Font Romeu
Loes mikt op de EK cross in Turkije, die zondag 8 december in Antalya wordt gehouden.
Onbevangenheid
‘Het belangrijkste aspect waarom een cross te lopen eigenlijk. Op de baan en op de weg gaat het altijd om tijden. In de cross loop je voor een plaats. Veel mensen gaan toch de tijd erbij pakken. Bij de Warandeloop won ik ooit de lange cross van 10 kilometer in 29 minuten, maar een andere editie in 31 minuten. Je kunt de ene editie nooit vergelijken met de andere. Het ene jaar ligt er blubber op het parcours, het andere jaar is het bevroren. Je moet echt naar plaats kijken. Je kunt gewoon niet op tijd lopen. Het heeft geen nut. Zonder klok lopen zorgt ook voor plezier. Daardoor zijn de trailruns populair gelopen, omdat lopers willen afstappen van het competitieve. Eigenlijk is een trail gewoon een langere en zwaardere versie van een cross. Je loopt echt in de natuur: dat maakt een cross mooi. Pak ook die gelegenheid om te genieten onderweg.’
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
Foto’s: Erik van Leeuwen & eigen bezit
- Tonnie Dirks’ vijf redenen om aan een cross mee te doen
- Abdi Nageeye wint zijn eerste Marathon Major in New York
- Hardlopen op Terschelling
- Fotodagboek van Loes Kempe in Font Romeu
- Review: Polar Vantage M3