Op dag twee van de Diamond League Finale in Brussel waren alle Nederlandse ogen gericht op Femke Bol (400 meter horden), Nadine Visser (100 meter horden) en Tasa Jiya (200 meter). Alle drie presteerden uitstekend.
Femke Bol wint 24 Diamond Leaguewedstrijden achtereen op 400 meter horden
Al sinds 2021 heeft Femke Bol geen Diamond Leaguewedstrijd over 400 meter horden meer verloren. Het zijn er 24 in getal, een ongelofelijke reeks. Ook zaterdagavond ging ze ongenaakbaar over de finish in 52.45, ruim voor Anna Cockrell die tweede werd in 53.71. ,,Na de Spelen was het wel wat lastig weer op te starten, bijvoorbeeld voor de Diamond Leaguewedstrijd in Silesia, toen ik nog best moe was, maar daar genoot ik er weer van.” Toen ze ziek werd voor Zürich maakte ze zich wel even zorgen. ,,Ik dacht van oh nee, is dit nu het einde van het seizoen. Ik wilde graag in Brussel lopen als bedankje naar het Nederlandse en Belgische publiek, en heb hier vanavond zo genoten.”
Ze noemt Brussel ook bewust thuis. ,,Leuven is mijn tweede thuis (waar haar vriend Ben Broeders tot voor kort woonde, red.). Nu is het tijd voor vakantie. ,,Ik heb een beetje gemixte gevoelens. Ik hou van vakantie en van reizen. We reizen heel veel maar dan lig ik alleen maar op bed op de rustdagen. Ik merkte dat ik nog heel veel zin in de wedstrijden had, en tegelijkertijd waren mijn hoofd en lichaam ook al bezig met de vakantie.” Het mooiste moment van het seizoen noemt ze de olympische overwinning op de Mixed Relay. ,,Ik voelde dat we konden winnen en het moment dat we dat met zijn allen konden vieren, we Liemarvin zagen en het stadion, ik denk dat dat mij het wel meest bij blijft. Ik kijk terug op een bizar seizoen. ,,Ik begon indoor met een wereldrecord en een wereldtitel, 50.9 gelopen op de horden, alle medailles op de Olympische Spelen gewonnen en nu dan ook weer ongeslagen in de Diamond League. Eigenlijk is het een jaar waarin alles super was, behalve misschien de hordenfinale, waar ik na een dag bij het krijgen van de bronzen medaille ook heel trots op was. Ik kijk wel met heel veel positieve gevoelens terug op het hele seizoen.” Mentaal kan ze na haar val tijdens de WK in Boedapest in 2023 heel sterk met tegenslagen omgaan. Vooruit blikken op 2025 wil ze nog niet. ,,Dat is nog te vroeg. Eerst op vakantie en daarna zonder druk trainen. Ik heb ondertussen geleerd dat ik de eerste maanden mijn hoofd op nul moet zetten en gewoon moet accepteren dat ik toch niet in vorm ben. Ik kan heel goed veel denken, maar nu even niet.” Op de vraag of ze nu dingen kan gaan doen die ze normaal niet mag antwoordt ze vrijuit. ,,Na twaalven gaan slapen, en morgen vieren we een verjaardag en kan ik eindelijk eens een colaatje drinken in plaats van water. Daar kan ik heel erg naar uitkijken.”
Lees ook: Lieke Klaver geeft 2024 een 8, Jorinde van Klinken beleeft teleurstellend jaar
Nadine Visser sluit goed jaar met stunt af
Nadine Visser liep in Brussel een van haar beste races van het seizoen en stuntte met een tweede plaats op de 100 meter horden in 12.54 achter Jasmine Camacho-Quinn (12.38). ,,Na de laatste horde ging ik alle kanten op maar gelukkig wist ik de anderen achter me te houden. Brussel is ook de afsluiting van haar seizoen. ,,Ik voelde wel dat mijn lichaam er een beetje klaar mee was. Ik ben trots dat ik dit er nog uit heb weten te persen. Na Zürich (5 september, red.) ben ik een beetje gaan uitrusten om scherper te worden. Dat uitrusten lukte niet en het scherper worden al helemaal niet. Ik loop nu op hetzelfde niveau als toen en met het koude weer hier nu denk ik dat ik nu een betere race heb gelopen.”
En terugblikkend op het seizoen: ,,Indoor was dramatisch en het begin van outdoor ook (ziek geworden in Doha). Ik was op mijn best tijdens de Spelen en ik ben blij dat ik een goed naseizoen heb kunnen doen. Als dit nu mijn standaard niveau is waarbij er ook nog dingen te verbeteren zijn denk ik dat ik goed verder kan bouwen.” Met name het laatste stuk van haar race kan nog beter denkt ze. ,,De start is echt flink verbeterd dit seizoen, het middelste stuk is mijn sterkste stuk maar op het eind word ik nog voorbij gelopen, ook al is het flink verbeterd.” Vooruitkijkend op volgend jaar wil Visser zeker meedoen aan de EK en WK indoor. ,,Dat staat wel op de planning. De Ek in eigen land is natuurlijk super leuk, daar kijk ik echt naar uit en ga ik voor mijn derde Europese indoortitel. Het wordt in 2025 weer een heel ander seizoen (met de WK pas in september, red.).” Ze kijkt nu uit naar een paar weken echt geen atletiek te doen. ,,Om te zorgen dat ik daarna weer echt helemaal fris ben en er zin in heb.”
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
Ook Tasa Jiya verrast met vierde plaats
Tasa Jiya hoorde zaterdagmiddag pas dat ze door kon schuiven van de extra serie over 200 meter (met Sydney McLaughlin-Levrone) naar de Diamond League Finale op deze afstand, vanwege de afmelding van Sha’carri Richardson. Voor het tweede achtereenvolgende jaar stond Jiya daardoor in de eindstrijd. Daarin sprintte ze met een fabuleus eindschot van plek 7 naar plek 5 in 22.95, om uiteindelijk nog een plaatsje op te schuiven door de diskwalificatie van Marie-Josée Ta Lou. ,,Ja, wie had dat gedacht van tevoren, ik niet”, aldus een blije Jiya die haar dochtertje Amaru had opgehaald voordat ze de pers te woord stond. ,,Na Bellinzona maandag dacht ik dat mijn seizoen klaar was, totdat ik gebeld werd door mijn manager of ik zaterdag wilde starten in Brussel in een speciale serie met Sydney McLaughlin-Levrone. Die paar dagen extra maakten mij niet uit, die doe ik maar gewoon. Dat ik toen doorgeschoven werd naar de finale was helemaal geweldig.”
Haar piek lag tijdens de Spelen. ,,Daarna trainde ik wel door maar alles was wel een procentje minder. Mijn mindset toen van veel meer ontspanning en meer tijd met mijn familie kan ook echt wel helpen om de druk er een beetje af te halen. Ik denk dat mij dat alleen maar goed heeft gedaan.” Haar tijd noemde ze ‘best okay’. Vanaf nu is het ‘slapen, eten en chillen’. ,,We hebben vier weken echt vakantie en dan twee weken voor jezelf weer opstarten. Vooruitkijkend naar 2025 wil ze de 60 meter tijdens de EK Indoor in Apeldoorn doen. ,,Ik ga aan mijn start en acceleratie werken en tegelijkertijd ook wel iets langer werk doen.”
Andere disciplines
Mannen: Leonardo Fabbri stunt bij het kogelstoten
Kenneth Bednarek versloeg dan toch eindelijk olympisch kampioen Letsile Tebogo op de 200 meter die maar niet leek te kunnen verliezen. Zijn 19.67 was ook nog eens behoorlijk sneller dan Tebogo’s 19.80. Op de 800 meter zijn de kemphanen Emmanuel Wanyonyi, Djamel Sedjati en Marco Arop er nog niet in geslaagd het wereldrecord van David Rudisha van de Spelen van 2012 (1.40.91) te verbreken, maar dat lijkt een kwestie van tijd. Wanyonyi won zaterdagavond in Brussel. Zonder olympisch kampioen Rai Benjamin en wereldrecordhouder Karsten Warholm had Alison Dos Santos het rijk alleen op de 400 meter horden, die hij dan ook betrekkelijk eenvoudig won in 47.93, voor oudgediende Abderrahman Samba uit Qatar (48.20). Wie anders dan Gianmarco Tamberi won het hoogspringen? Met 2,34 meter was hij andermaal de beste. Portugees Pedro Pichardo won het hinkstapspringen met 17,33 meter. De Italiaan Leonardo Fabbri stuntte bij het kogelstoten met een Italiaans record (22,98 meter) en versloeg daarmee wereldrecordhouder en olympisch kampioen Ryan Crouser. Anderson Peters van Grenada versloeg Neeraj Chopra met één centimeter bij het speerwerpen: 87,87 om 87,86 meter.
Vrouwen: Faith Kipyegon onverslaanbaar
Het is nu echt wel zeker: Faith Kipyegon is onverslaanbaar op de 1500 meter. Voor de vijfde keer won ze de Trophy van de Diamond League. Beatrice Chebet heerste op de 5000 meter. In een solorace liep ze naar 14.09.82. Tweede werd juniore Medina Eisa in een nieuw wereldjuniorenrecord van 14.21.89. Faith Cherotich won de 3000 meter steeplechase in 9.02.36 door olympisch kampioene Winfred Yavi af te troeven. De Italiaanse Larissa Iapichino won het verspringen met 6,80 meter. Nina Kennedy was na de Spelen ook de beste in de Diamond Leaguefinale bij het polsstokhoogspringen (4,88 meter). De Japanse Haruka Kitaguchi pakte in haar allerlaatste poging bij het speerwerpen de overwinning. De olympisch en wereldkampioene kwam tot 66,13 meter. De pas 20-jarige Servische Adriana Vilagos werd afgetroefd (65,23 meter).
Eerbetoon Borléebroers
De winnaars krijgen naast een Diamond Trophy ook een bonus van 30.000 Amerikaanse dollars. En marge van het hoofdprogramma werden ook bijnummers opgevoerd, zoals de extra series over 200 en 400 meter, waarin Sydney McLaughlin-Levrone liep en beide keren won: 22.40 en een indrukwekkende 49.11. Elvis Afrifa liep in een extra 100 meter serie 10.52. Ook werd de tweeling Kevin en Jonathan Borléeuitgezwaaid. Beiden regen handenvol medailles op de 4×400 meter estafettes aaneen en kregen uit handen van Michael Johnson kunstwerken uitgereikt.
Foto’s: Erik van Leeuwen
- Overstap naar Australische coach moet Tony van Diepen dichter bij 800 meter brengen
- Review: Brooks Glycerin Max
- Vierde Diamond Trophy voor Femke Bol, Nadine Visser stunt met tweede plaats
- Lieke Klaver geeft 2024 een 8, Jorinde van Klinken beleeft teleurstellend jaar
- Nadine Visser sluit schommelend baanseizoen af bij Diamond League-finale: ‘Lichaam heeft het wat zwaarder’