Atletiek is ook met je vader meegaan naar de Ter Specke Bokaal. Ja, ook daarheen lopen ze: Berkhoutlaan, langs de Westerdreef, Achterweg, de fietstunnel door, een barrière die ze nauwelijks kennen. Langs de baan ligt hun zaterdagmiddag fraai ingepakt voor ze klaar. De toeschouwers herkennen in Lisse atleten als Lisanne de Witte, Noah Schutte, Marissa Damink, Onyema Adigida en de spectaculaire Maayke Tjin A-Lim, die beter kan worden dan Nadine Visser, zei iemand in het publiek – en dus is dat zo. Op een heerlijke voorjaarsmiddag in mei draven in Lisse atleten op met (potentiële) ervaring op de Spelen, EK’s en WK’s. Worlds apart
Door: Joost Veenstra
Op de vooravond van de Ter Specke Bokaal trokken Churandy Martina, Anouk Vetter, Eva Hovenkamp, Jamile Samuel en Job Geerds zich helaas, maar met goede redenen omkleed, terug. Gerenommeerde atleten – ware helden voor het publiek ook wel –, maar het mocht de pret zeker niet drukken. Het is immers voorjaar, de zon schijnt. De lucht is azuurblauw, waartegen zich slechts een enkel wit wolkje aftekent. Voor menig atleet is deze wedstrijd op het terrein van atletiekvereniging De Spartaan een wedstrijd om stapsgewijs in vorm te geraken, een meeting die misschien wel het fundament moet leggen voor een succesvolle sportzomer. Spartaanse spektakels, zoals ook de naam van het clubblad van de Lissese atletiekclub luidt, kwamen zaterdagmiddag vooral uit de benen van AV Trias-atlete Lisanne de Witte (31). Met zowel de Ter Specke Bokaal voor de vrouwen als de publieksprijs (opgedragen aan de in december plotseling overleden Spartaancoryfee Janny Dofferhof) ging de pupil van Sven Ootjers huiswaarts. Bram Anderiessen (24) nam op zijn beurt de Ter Specke Bokaal voor de mannen in ontvangst.
De Witte (31) is net enkele dagen terug van haar trainingskamp op De Bahama’s. De warme zonnestralen op de Bahama-archipel brengt de atlete, tot ieders tevredenheid, zaterdag mee naar Lisse. In dit bollendorp lijkt de 31-jarige topatleet begiftigd met epitheta die geen superlatief meer nodig hebben (‘legendarisch’, ‘begenadigd’, ‘onverslaanbaar’, etc.) – epitheta, voor alle duidelijkheid en wellicht ten overvloede, zijn adjectieven die het verklarende ver voorbij zijn. Het zijn bloemenslingers en lauwerkransen waarmee kampioenen, de helden, de overwinnaars worden getooid. In een tijd van 1:27,10 wint De Witte op de 600 meter, een tijd waarover bij de atlete gepaste tevredenheid heerst. Toch ging het De Witte, 400 meter-atlete van geboorte, zaterdag meer om wedstrijdritme opdoen: “En ik vind het leuk om ook eens een andere afstand te lopen. Ik merk dat het mentaal ook goed voor me is. Daarnaast is mijn laatste stuk op de 400 meter mijn kracht. Door de 600 meter te lopen, stimuleer en push ik dat. Eigenlijk was dat ook wel de gedachte hierachter”, doelt De Witte op haar deelname aan dit atletieknummer. Om ook haar sprintcapaciteiten wat verder aan te wakkeren, besluit De Witte dan ook om tweeënhalf uur later eveneens mee te doen aan de 300 meter. De Witte doet dat laconiek, haast achteloos. Alsof zij in Lisse wil zeggen: hardlopen kan iedereen. Met een tijd van 37,75 gaat ook hier de Castricumse als eerste over de finish.
‘Slordige’ race
Op de 150 meter sprint voor de mannen trekt Onyema Adigida (24) aan het langste eind in een tijd van 15,43 seconden. Adigida over zijn race: “Ik liep een ‘slordige’ race. Ik verkrampte aan het einde en ik zat half naar de klok te kijken, daar waar ik had moeten doorlopen. Toch was dit meer een soort test.” De atleet met Nigeriaanse roots, die na het behalen van zijn havo-diploma zich fulltime op atletiek stortte, woont en traint nu sinds zeven maanden in het Italiaanse Padova, onder leiding van Marco Airale. “Ik dacht: schijt, ik zie wel hoe het gaat met atletiek, ik kan altijd nog studeren. Nu woon ik in Italië, heb ik daar mijn eigen appartement en na mijn blessures van de laatste jaren, wist ik dat ik iets anders moest proberen. Het is wel even een switch, hoor. Zo zijn de trainingen er heel anders. Voor iedereen met wie ik train, is het ook echt hun werk.” De net van een blessure teruggekeerde Elvis Afrifa loopt de 150 meter sprint in tegenstelling tot Adigida niet uit. “Zonde”, vindt Adigida, goede vriend van Afrifa. “We trainden recent nog samen op Curaçao, daar voelde hij zich echt goed en om hem dan nu weer geblesseerd te zien, ja, dat is heel zonde.”
Voor in je agenda: 18 mei Next Generation Athletics in Nijmegen
Hazenwerk
Ondanks het ‘hazenwerk’ van Benjamin de Haan, kon Noah Schutte (28) niet swingen als vanouds. Hij eindigt, toch min of meer als favoriet op die afstand, op de 3000 meter op een derde plek. In een hectische slotronde is het Bram Anderiessen die finisht in een tijd van 07:55,69. Ruim drie seconden sneller dan Schutte (07:58,81). Na afloop blijkt echter Schutte de populairste atleet. Zo neemt hij na zijn race uitgebreid de tijd om handtekeningen uit te delen op shirtjes en petjes aan een groep jeugdige Spartanen, die Schutte na afloop van de race direct weten te vinden. Over die race is hij eerlijk: “Ik had kunnen winnen vandaag. Maar Bram was gewoon sterker. Ik kon mijn race niet echt ‘doortrekken’, nadat Benjamin was uitgestapt.” Schutte heeft de limiet op de 10 kilometer al binnen voor het EK Atletiek in Rome, dat van 7 juni tot en met 12 juni op het programma staat. De limiet voor de Spelen acht hij echter niet realistisch.
De 26-jarige Maayke Tjin A-Lim (“mensen denken vaak dat ik 19 of 20 ben maar ik ben echt 26”) kwam eigenlijk zonder verwachtingen naar De Spartaan. De hordenatlete kiest zo haar wedstrijden uit, vertelt ze. Vorige zomer liep Tjin A-Lim in Zwitserland 12.66 op de 100 meter horden. Die tijd hoopt zij ook ongeveer te lopen als zij begin juni in het vliegtuig stapt naar Rome. In Lisse klokt de Hoornse atlete een tijd van 13.16. Nuchter: “Wat ik nu laat zien, maakt eigenlijk niet uit. Het kan altijd nog. Nu hoef ik niet te pieken.” En waar de meeste atleten baat hebben bij een ‘hard’ deelnemersveld of juist goed gedijen bij extreme wedstrijdspanning, ligt dat bij Tjin A-Lim toch net iets anders. Zo onthult ze dat zij het lekkerst loopt als er geen concurrentie is. “Dan loop je op eigen gevoel, ben je niet bezig met de rest en loop je echt je eigen race”, verklaart ze. Toch had de hordeloopster, zeker op papier, met de Duitse kampioene Isabel Mayer zaterdagmiddag een sterke tegenstander. Vooral de start van Mayer was sterk, erkent ook Tjin A-Lim, waardoor zij op dat moment flink moest aanzetten en doordrukken.
Tickets naar Rome
Marissa Damink (28) schurkt tegen enkele EK-limieten aan. De atlete loopt op souplesse en wint soepel op de 1000 meter. Damink loopt een tijd van 02:40,90. “Het was er de race even niet naar, dat heb je soms ook”, zegt Damink schouderophalend. “Ik had net niet genoeg tegenstand, er stond best veel wind en ik was net niet scherp genoeg. Het was daarentegen wel een goede trainingsprikkel om mee te nemen naar de 1500 meter, want op die afstand wil ik de EK-limiet lopen”, vervolgt Damink. En de limiet ligt misschien wel binnen handbereik. Damink zit hier nu namelijk nog maar zo’n drie tienden boven, weet ze. “Ik heb nu nog twee of drie kansen om de limiet te lopen, dus ik hoop dat dat er nog uit gaat komen. Maar tegelijkertijd is het lastig om een wedstrijd te vinden met zowel een goede haas als goede tegenstand. Op de IFAM-meeting in Brussel hoop ik eind mei de limiet te lopen, wat ook zo’n beetje de enige wedstrijd is die een sterk deelnemersveld heeft”, klinkt het. Deze IFAM-atletiekmeeting is voor atleten bovendien de laatste kwalificatiedag voor het EK Atletiek in Rome. Damink zal in dat geval haar tickets dus pas op het laatste moment boeken. Soms kan enige druk opvoeren daarin best zinvol zijn: “Mijn ouders hebben hun tickets al geboekt.”
Nieuwsbrief: Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox
Ook speciale vermelding voor Madelief van Leur (17), die vanuit Lisse de Talent Award mee naar huis neemt. Na een lange dopingcontrole – wat nu eenmaal hoort bij presteren in de top – deelde zij als slotstuk van de 41ste editie van de Ter Specke Bokaal een podium met De Witte en Anderiessen. Waarna iedere zijns weegs ging.
- Hoe looptraining het zomerprogramma van schaatsteam IKO versterkt
- Review: ASICS GEL-Kayano 31
- FBK Games: Femke Bol, twee keer Nadine Visser én twee keer Sifan Hassan
- Deze 3 hardloopwedstrijden in de zomer mag je niet missen
- Rising Star: Marijn Kieft