Naam: Aart Bakker
Leeftijd: 55
Werk: Adviseur landgoederen, monumenten en groenprojecten bij EY Belastingadviseurs
Vereniging: AV Triathlon
Aart Bakker geeft al behoorlijk wat jaren training aan atleten in Nederland. Hij heeft ook zijn eigen team genaamd ‘Team A.A.R.T’. Onze eerdere atleten van de week (Veerle en Jasmijn Bakker) zijn de dochters van de succesvolle trainer. Aart kon uiteraard ook niet ontbreken als Trainer van de Maand! Door middel van een aantal vragen willen wij Aart beter leren kennen
Wat leuk dat wij jou mogen interviewen Aart! Wanneer ben jij begonnen met training geven?
‘’Al in mijn eigen juniorentijd (bij RKHAV in Hulst) had ik belangstelling voor het trainersvak. Ik heb toen de Algemene Basisopleiding Sport gevolgd. Alle bijdragen over lopen in ‘De weg naar prestaties’ in de Atletiekwereld heb ik gespeld. Tijdens mijn studie in Wageningen heb ik de cursus Trainer Loopgroepen gevolgd. Door gebrek aan tijd heb ik niet meer trainersopleidingen kunnen volgen. Maar door veel te lezen (en dan niets voor zoete koek te slikken) en te discussiëren met trainers (waaronder mijn eigen trainers Lex van Rie en Bram Wassenaar) en atleten heb ik mijn kennis toch op een aardig peil weten te brengen.”
”Mijn trainerscarrière ben ik begonnen bij Pallas ’67 in Wageningen. Dat was tijdens mijn studietijd in (waar ik zelf lid was van Tartlétos). Toen ik in 1990 uit Wageningen vertrok ben ik als trainer gestopt, al heb ik in de jaren ’90 nog wel enkele bijscholingscursussen gericht op het berglopen voor de Atletiekunie verzorgd. Op het moment dat Veerle 6 jaar werd en bij AV Triathlon lid werd zochten ze daar een trainer voor de bostrainingen voor de junioren op zaterdagochtend. Dat werd (eind 2003) mijn comeback als trainer. Ik kreeg een groep CD-junioren met een enkele A- en B-junior, de meesten waren – zoals gebruikelijk – afgehaakt. In 2008 ben ik ook de mila-baantrainingen voor de junioren gaan verzorgen. Inmiddels heb ik een groep van zo’n 25 A- en B-junioren plus enkele senioren.”
”Het is deze groep die Team A.A.R.T. wereldkundig heeft gemaakt. Dat komt voort uit de poging om van de wedstrijdgroepen van Altis en AV Triathlon één atletiekvereniging te maken: Amersfoort Atletiek (AA). In navolging tot diverse running teams in het land zijn daar de letters RT aan toegevoegd. AA is overigens niet tot stand gekomen.’’
Wat zijn jouw grootste successen als coach tot nu toe?
‘’Het eerste dat bij mij opkomt zijn de medailles van Veerle en Jasmijn op de 2000m steeple tijdens de EYOF (Veerle zilver in 2013, Jasmijn goud in 2015), het Nederlandse juniorenrecord van Veerle op de 3000m steeple (10’20”44 te Oordegem, België op 23 mei 2015) en de beste Nederlandse prestatie bij de B-junioren van Jasmijn op de 2000m steeple (6’40”78 te Kortenberge, België op 27 augustus 2016). En met de inbreng van Veerle en Jasmijn reken ik de bronzen medaille bij het EK cross in Chia (Italië) afgelopen winter ook bij mijn successen, waarbij ik niets af wil doen aan de bijdragen van de (coaches van) Jasmijn Lau en Merel van der Marel en die van Bram Wassenaar (bij wie Veerle inmiddels anderhalf jaar traint).”
”Maar misschien wel mijn allergrootste succes als coach zijn de vele prachtige prestaties van Kalid Amin. En dan niet omdat ik hem tot vorig jaar heb getraind (en het is op mijn advies dat hij anderhalf jaar geleden is overgestapt naar Tonnie Dirks). Veel meer vanwege mij rol als coach in de meest brede uitleg die je daaraan kan geven. Nadat hij net voor Kerst 2012 door Bureau Jeugdzorg bij zijn vader is weggehaald , hebben wij (ons hele gezin!) hem – voor zover dat werd toegestaan – opgevangen. Zonder die interventie zou Kalid verloren zijn geraakt voor de atletiek. ‘’
Wat is jouw grootste eye-opener geweest als trainer?
‘’Dat kinderen hardlopen helemaal niet saai vinden. Niet dat ik dat dacht (integendeel, er is niets leuker dan lekker lopen), maar ik hoorde vaak dat de junioren afhaken als ze veel moeten lopen. Zo kreeg ik voorafgaand aan de eerste training de waarschuwing mee, dat een groot deel van de groep steeds zou afsnijden. Dat leek me geen probleem: bij de eerste gelegenheid sneed ik zelf af, bij de tweede bocht ging ik een andere kant op dan dat ze gewoon waren. In het bos is het nooit saai, daar zijn genoeg leuke en uitdagende plekjes. Dan hoef je de spelletjesdoos niet open te maken, een ‘gewone’ Fartlek is dan voldoende. Ook voor de baantrainingen hoefde ik niet elke keer iets anders te verzinnen, ik kon ze regelmatig hetzelfde programma voorschotelen. Bij de CD-’s deed ik regelmatig in groepjes van 3 de oneindige estafette over 200m. Als ik dat twee weken niet op het programma had gehad, vroegen ze er zelf om. En wat me opviel: de samenstelling van de groepjes was steeds anders, niemand werd buitengesloten!’’
Wat is een essentieel onderdeel van training dat onderschat wordt?
‘’De juiste dosering van de trainingen voor de junioren. Mijn inzet is om de junioren die bij mij komen om te lopen ook blijven lopen. De belangrijkste factor om de kinderen aan het lopen te houden is de kinderen intrinsiek gemotiveerd te krijgen voor het lopen. Laat de kinderen ontdekken dat je kunt genieten van het lopen, dat je juist goed getraind hebt als na de training je tong niet op je schoenen hangt. Het zijn de meest getalenteerde kinderen die vaak te snel willen tijdens de training en daarmee de meeste kans lopen oververmoeid of geblesseerd te raken. En dat betekent in ieder geval een stagnatie in de ontwikkeling en daarmee een grote kans op afhaken. Mij zal je zelden horen roepen dat het sneller moet, wel vaak dat het rustiger, meer ontspannen of mooier moet. En na de training vraag ik de junioren regelmatig of ze nog genoeg energie hebben om huiswerk te maken!’’
Wat kan jou als trainer inspireren?
‘’Mijn antwoord op deze vraag is tweeledig. Ten eerste haal ik inspiratie uit het enthousiasme van mijn atleten voor het lopen en uit een stijgende lijn in hun prestaties. Ontegenzeggelijk blijf ik ook geïnspireerd door de nationaal en internationaal behaalde successen. Dat brengt me bij het tweede inspiratiebron: de gesprekken met ervaren trainers uit binnen- en buitenland. Tijdens het EK landenteams 2015 zat ik in een hotel met een aantal Belgische trainers, waaronder René Didden destijds de trainer van Emiel Puttermans. Zeer leerzaam om met zo iemand een paar uur over training en coachen te praten. ‘’
Foto: AV Triathlon