Karsten Warholm verbrak de het officieuze wereldrecord op de 300 meter horden, Mondo Duplantis won het polsstokhoogspringen en de Ingebritsens maakten er een mooie show van (en versloegen op afstand de Kenianen. Hieronder het verslag en de uitslagen van de Impossible Games in Oslo.
En zo werd het onmogelijke mogelijk. Eindelijk weer een Diamond League wedstrijd, maar in zeer aangepast vorm, maar met veel spektakel: The Impossible Games. In een verlicht, maar leeg, Bislett Stadium.
De meest opvallende prestatie was de solo race van Karsten Warholm over 300 meter horden. Hij liep een mega snelle 33,78. Warholm, de enige deelnemer in zijn race, staat bekend om zijn snelle start. Hoewel zijn opvallende optreden plaatsvond in een bijna leeg stadion, sloeg Warholm nog steeds op zijn borst en brulde op typische wijze (en kwam met één arm vooruit als superman over de finishlijn). Zijn tijd lag ruim onder het vorige record van 34,48 (Chris Rawlinson uit Groot-Brittannië in 2002), en onder Kevin Young’s 400 m wereldrecord doorkomst op 300 meter (34,1).
De 300 meter horden voor vrouwen werd gewonnen door Sara Slott Petersen uit Denemarken, die genoeg in de tank had om Amalie Iuel te verslaan. Lea Sprunger (die 13 passen tussen de horden probeerde!) pakte de leiding, maar verloor als snel terrein. Iuel kwam bij het uitgaan van de bocht op kop, maar Slott Petersen, de Olympische zilveren medaillewinnaar van 2016, dipte net voor haar in 39,42.
Team Ingebrigtsen
Het loopprogramma werd afgetrapt met een Noors record voor Filip Ingebrigtsen op de 1.000 meter. De bronzen WK medaillewinnaar op de 1500 meter (2017) zat in de rug van Andreas Roth en Thomas Arne Roth en kwam op 800 meter door in 1:48.8. Vanaf toen, gehaast door Wavelight, finishte de 27-jarige in 2:16.46. Hij verbrak het record van landgenoot Vebjørn Rodal’s (2:16.78). Rodal liep dit in de weken nadat hij Olympisch goud won op de 800 metre in 1996 (Atlanta).
Zijn jongere broer Jakob verbrak het Europese 2.000 meter record met een tijd van 4:50.01. Filip maakte deel uit van Team Ingebrigtsen samen met oudere broer Henrik. Team Ingebrigtsen streed met het team van Timothy Cheruiyot en Elijah Manangoi, respectievelijk de wereldkampioen 1500m in 2019 en 2017. Die twee werden vergezeld door Rongai Athletics Club-trainingspartners Edwin Melly, Vincent Keter en Timothy Sein, de vijf die op afstand streden in het Nyayo Stadium in Nairobi.
De omstandigheden waren verre van ideaal voor Team Cheruiyot. Ze liepen op ruim 1800 meter hoogte en hadden last van wind en regen. De gebroeders Ingebrigtsen konden schuilen achter hun hazen, die werden geholpen het wavelight aan de binnenkant.
De tijden: Henrik (4:53.72), Filip (4:56.91), Cheruiyot (5:03.55).
Moen loopt 25 km
Later op de avond was er een Europees record voor Sondre Moen op de incourante 25.000 meter. De Noor, die in april de marathon van Londen zou lopen, was goed op schema toen hij de 10.000m in 28:37 passeerde, en hoewel zijn tempo begon te vertragen – hij kwam op 20km door in 57:55 – bleef hij nog op koers voor een record . Zijn tijd van 1u12.46 lag ruim onder het vorige record (1u13.57 uit 1999, Stéphane Franke).
Tot slot liep Therese Johaug solo nog een persoonlijk record van 31:40.67 de 10.000 meter.
Polstokhoogspringen
Mondo Duplantis en Renaud Lavillenie sprongen op afstand tegen elkaar. Duplantis, die in april verloor van Lavillenie in de Ultimate Garden Clash op basis van het aantal foutsprongen, won deze keer vrij gemakkelijk dankzij een sprong over 5.86m. Zijn Franse tegenstander Lavillenie kwam niet hoger dan 5.81m.