In de ring waar ze vorig jaar WK-brons pakte mag Jessica Schilder zaterdagavond aantreden voor de finalewedstrijd van de Diamond League. Met de eindhaven van het seizoen in zicht heeft een pijnlijke val nog steeds zijn nasleep. ‘Ik sta in Eugene toch mooi weer in m’n tweede DL-finale.’
Hoe zou je dit kogeljaar tot nu toe willen omschrijven?
‘Als enorm leerzaam. We hebben dit jaar het één en ander uitgeprobeerd en zijn erachter gekomen wat wel en niet werkt. Een hoogtepunt dit seizoen was denk ik het moment dat ik me in de regen kwalificeerde voor de Olympische Spelen tijdens de Diamond League in Stockholm. Of de 19.64 meter kwalificatiestoot in Boedapest.’
Hoe was het om als Europees kampioen en bronzen WK-medaillewinnaar aan dit outdoorseizoen te beginnen?
‘Het voelde voor mij een beetje als een opluchting. Vorig jaar stond ik tussen die grote namen en had ik het idee dat ik er niet thuis hoorde omdat ze allemaal zo goed zijn. Maar nu heb ik gelukkig meer het vertrouwen dat ik er bij hoor en het ‘recht’ heb om ook tussen de grote meiden te staan.’
Lees ook: Jessica Schilder aan vooravond finale EK Indoor: ‘Hoofddoel is genieten’
Vorig jaar gaf je aan zwaarder te willen worden om de kogel nog verder te stoten. Een stoot over de 20 meter haalde je dit jaar niet, maar is dat eerste naar wens gelukt?
‘Zeker! Ik ben nu rond het gewicht dat ik hoor te wegen. Echter liep de techniek dit jaar niet lekker (door onder andere de val in Madrid). Desondanks ben ik tevreden met wat we hebben weten neer te zetten dit jaar ondanks de enorme deuk dat ik in m’n zelfvertrouwen heb opgelopen.’
Welke nasleep heeft die val tijdens die indoorwedstrijd in Madrid in februari gehad?
‘Na de val heb ik nog heel veel pijn in de elleboog gehad en heb ik niet vrij en pijnloos kunnen stoten dit jaar. Om mentaal over de val heen te komen is er hulp ingeschakeld van een psycholoog. Daar had ik achteraf gezien veel eerder mee moeten beginnen. Maar toch hoop je dat het vanzelf wel overgaat. Dat heb ik zeker onderschat. De impact was mentaal groter dan ik had gehoopt.’
Wat is de hoofdreden van de wisselvallende resultaten dit jaar?
‘Dat komt door de deuk die ik in m’n zelfvertrouwen heb opgelopen na die vervelende val. We hebben er veel aan gedaan om de techniek weer soepel te laten lopen. Maar helaas is dat heel moeilijk als je niet durft te stoten en heel veel angst heb.
Hoe sta je er nu voor qua zelfvertrouwen?
‘Het zelfvertrouwen heb ik vanaf 0 weer moeten opbouwen. Dat kost tijd, maar elke dag gaan we een stapje vooruit.’
Hoe kon het dat je in de WK-finale toch heel blij was met plaats acht en 19.26 meter, een afstand ver onder je kwalificatiestoot van 19.64 meter?
‘Ik was blij met de klassering omdat de kwalificatie en finale op dezelfde dag waren. Ik wist dat ik veel pijn zou krijgen. Tijdens de finale probeerde ik door de pijn heen te stoten. Dat lukte tot op zekere hoogte. Ik wist dat een 20-meterstoot lastig zou worden. Dus ondanks alles mag ik zeker tevreden zijn met een klassering in de top 8!’
Met welke verwachtingen ga je zaterdag om 22:11 uur de kogelring in in Eugene?
‘We zijn nog steeds aan het puzzelen met de techniek. We hopen op een stoot voorbij de 19 meter. Maar als dat niet lukt of niet gaat, dan sta ik toch mooi weer in m’n tweede Diamond League-finale! Fijn dat ik nog een keertje mag stoten in de ring waarin ik vorig jaar derde van de wereld ben geworden. Mijn wedstrijd is geslaagd als ik heb genoten met de meiden en ik alles eruit heb gehaald wat erin zit.’
De finale van de Diamond League is zaterdag (21:00 – 23:05 uur) live te zien op tv op Ziggo Tennis.
Heb je al voor ogen wat komende winter het grootste speerpunt wordt?
‘Meer rust! We zijn het erover eens dat er niet altijd een rem op zit bij me. Rust is net zo belangrijk als trainen. Ik denk dat ik dat vorig jaar ben vergeten.’
Hoe realistisch acht je op dit moment een Olympische medaille in Parijs?
‘Dat zal je aan m’n trainer moeten vragen. Mijn taak is heel duidelijk: hard trainen en dan zien we wel hoever we komen. Ik hoop op een top acht in Parijs. Vanuit daar kan alles gebeuren. Echter denk ik wel dat als ik goud zou winnen in Parijs, ik de werpschoenen in de kogelring laat liggen. Dus we gaan voor zilver, haha. Maar genieten is het doel!’
Maar eerst natuurlijk zo een tijdje vakantie. Wat heb je op de planning staan of heb je juist geen plannen?
‘Het plan is om even drie weken uit te rusten. Ik wil bewust even niet naar het buitenland omdat het vele reizen z’n tol eist op m’n lichaam. Daarom gebruik ik mijn offseason om lekker bij te komen en familie en vrienden op te zoeken. Lekker uiteten, op bezoek bij een alpacaboerderij (uit de hand gelopen grap), veel slapen en nog meer chocola eten. Maar voornamelijk even mentaal en fysiek tot rust komen. Dat is namelijk net zo belangrijk als trainen.’
Foto’s: Erik van Leeuwen
- Churandy Martina: ‘Als alles klopt, kan ik op de EK en Spelen ook de 100 meter lopen’
- Twee keer per dag hardlopen, heeft dat wel zin?
- Vijf belangrijke functies van omega 3-vetzuren voor hardlopers
- Nienke Brinkman valt uit in Hamburg Marathon: geen Olympische Spelen
- Rising Star: Jolie Baerveldt