Voor de allerlaatste keer blikken we de komende drie dagen terug op Schoorl, op die historisch sterke mannenrace bij het NK 10 kilometer. De 30 minuten doorbreken op de 10 kilometer, het is een magische grens. Veel mannen in de Nederlandse (sub)top hopen het ooit te doen, slechts enkelen lukt het. Zondag liepen er maar liefst 14 mannen* onder, waarvan velen voor de eerste keer, met persoonlijke records van vaak 30 seconden of meer. Euforie alom. De nummers 6 tot en met 13 zaten bovendien binnen slechts 3 seconden van elkaar. Wij spraken met drie sub-30 toppers. In deel 1 Tim van den Broeke. Hij was de allerlaatste loper met een brutotijd onder de 30 minuten.
”Dat was het moment waarop ik dacht, nu ga ik het halen anders vergeef ik het mezelf straks nooit meer.”
1. Wat was je PR voor Schoorl?
Mijn vorige PR op de 10 kilometer heb ik in 2017 tijdens de Groet uit Schoorl Run gelopen. Ik liep destijds 31:10 minuten en was daar toen zeer tevreden mee. Ik liep in Schoorl uiteindelijk 29:53, een PR van 1:17 min.
2. Wat betekent de 30-minuten grens voor jou?
De 30-minuten grens heeft voor mij iets magisch. Sinds klein af aan was het doorbreken van de 30-minuten grens één van mijn grootste dromen. Het is daarom een hele belangrijke motivator voor mij geweest om te blijven trainen. Dat ik nu de 30-minuten grens doorbroken heb betekent voor mij dus heel erg veel en ik zal op zoek moeten gaan naar nieuwe doelen die mij motiveren om harder te trainen.
3. Wist je van te voren dat er een goede kans was dat je de 30 minuten grens zou doorbreken, of kwam je prestatie als een grote verrassing?
Ik liep het weekend voor de Groet uit Schoorl Run de 8 van Apeldoorn. Deze wedstrijden hebben een vergelijkbaar parcours waardoor je de tijden redelijk kan vergelijken. Ik liep tijdens de 8 van Apeldoorn uiteindelijk 23:49 en verraste mezelf compleet, dit was namelijk tempo 29:50. Mijn doel was destijds om in Schoorl + – 30:20 min te lopen, echter, deze uitslag gaf potentie om onder de 30 minuten grens te lopen! Helaas waren de weersverwachtingen voor de wedstrijd op het eerste gezicht niet al te best, daardoor had ik een klein beetje de hoop op een goede tijd laten varen. De dag van te voren bleek dat de wind precies weg zou vallen op het moment dat wij moesten lopen, daardoor besloot ik om op 29:55 weg te gaan. Deze prestatie kwam voor mij dus niet helemaal uit de lucht vallen maar was ook zeker niet vanzelfsprekend.
4. Hoe verliep de race, en wanneer wist je dat het zou gaan lukken?
Vooraf had ik mezelf voorgenomen om heel constant te blijven lopen en behouden te starten. Pas vanaf de heuvel tussen kilometer twee en drie begon ik atleten op te rapen die te hard waren gestart. Op dat moment vormde er een groep met veel lopers die ambitie hadden om onder de 30-minuten grens te lopen. Het tempo in deze groep werd hoog gehouden omdat ik niet alleen het kopwerk hoefde te doen maar kop over kop kon lopen met voornamelijk Jelmer van der Linden. We liepen tussen kilometer vier en zes snel in op een andere groep met o.a. Mahadi Abdi Ali, Ronald Schroer en Edwin de Vries. Na 6,5km smolten deze twee groepen samen tot één grote groep van ongeveer twaalf atleten die allen onder de 30-minuten grens wilde lopen. De samensmelting had als voordeel dat het tempo opeens omhoog schoot. We kwamen op zeven kilometer precies door in 21:00 en zaten dus nog op schema om onder de 30-minuten te lopen. Dat was het moment waarop ik dacht, nu ga ik het halen anders vergeef ik het mezelf straks nooit meer. Ik kwam de laatste kilometer door in 27:07 en wist dat ik deze laatste kilometer nog flink aan de bak moest, gelukkig had ik daar de kracht nog voor. Ik wist pas echt dat het ging lukken toen ik 100m voor de finish de klok zag hangen op 29:35.
5. Heb je het nog gevierd?
Ik moest zondagavond nog bijna drie uur naar huis rijden dus het feesten is vorig weekend nog niet gelukt. Gelukkig heb ik vrijdag een bruiloft, ik denk dat ik dit success daar eens goed ga vieren …
6. Is er nog iets anders dat je kwijt wil?
Ik vind het heel mooi dat van de 14 Nederlanders die afgelopen zondag onder de 30-minuten grens doken, dit voor een stuk of zes atleten de eerste keer was op de weg. Na de finish was er dus ook alleen maar ruimte voor blijdschap!
*Staat daar nou 14? Jawel. Wij hadden in eerste instantie Tim Bolink over het hoofd gezien. Hoe dat precies zit, dat lees je morgen!
Hoofdfoto: Max Kooijmans