Wachten, wachten en nog eens wachten. Bart van Nunen is nog maar 22 jaar, maar toch kijkt hij al jaren vol ongeduld uit naar zijn debuut op de marathon. Op 16 september 2018 mag hij dan eindelijk: 42,2 kilometer lang zo hard mogelijk lopen door de straten van Berlijn.
Door Anne Luijten
De laatste test
Omdat Bart zo jong aan de marathon begint, heeft hij nog jaren om zich verder te ontwikkelen. Hij heeft zichzelf dan ook een ‘bescheiden’ doel gesteld voor deze eerste marathon. Alle testen en trainingen wijzen erop dat hij in staat moet zijn om rond de 3 minuten en 10 seconden per kilometer te lopen, wat moet leiden tot een eindtijd van in de 2 uur en 13 minuten. Zijn zwaarste training liep hij drie weken voor de marathon, en die liet zien dat het met zijn vorm wel goed zit. In Sneek liep hij over een wedstrijd van 20 kilometer naar een mooie tijd van 1:02:16 minuten. Dat was echter slechts een onderdeel van de totale training, want toen hij de wedstrijd startte, had hij er al een uur hardlopen opzitten, en na de finish liep hij nog een half uur door. Totale tijd en afstand: 2 uur en 33 minuten over ruim 44 kilometer. Langer dan de marathon zelf dus. ‘De klappen op je bovenbenen, je pezen en gewrichten, dat is wat een marathon zwaar maakt’, zegt Bart. ‘Daarom is het wel lekker om een keer langer te lopen dan de marathon, dan heeft je lichaam het al een keer ervaren.’ Van tevoren zag hij er wel een beetje tegenop. ‘Dat ik dacht van: ja, dat is toch wel heftig als je het zo op papier ziet…!’ Het goede verloop bevestigt dat die angst nergens voor nodig was, en dat Bart klaar is voor Berlijn.
Soepele voorbereiding
Hij durft het bijna niet te zeggen, maar de marathonvoorbereiding is hem meegevallen. ‘Je weet nooit hoe het zal lopen in Berlijn, maar de trainingen gingen vrij gemakkelijk. Ik denk dat de marathon mij gewoon heel erg ligt. Of dat ook echt zo is, moet in Berlijn blijken.’ Hij heeft stabiele weken gelopen van rond de 160 kilometer – meer zou te risicovol zijn. ‘We kiezen constantheid boven kwantiteit. Liever gewoon constant vrij veel kilometers lopen dan een paar flinke uitschieters met het risico te moe te worden. Veel kilometers maken heeft ook tijd nodig. Ik kan niet in een keer 200-zoveel kilometer in de week gaan lopen.’
Aanleg voor de lange afstand
Het was al jaren duidelijk dat Bart’s aanleg bij de echte lange afstanden ligt. Loopbandtesten, lactaatwaardes en spiervezeltesten bevestigden de vermoedens van atleet en trainer. Bart beschikt bijvoorbeeld over uitzonderlijk veel langzame spiervezels. ‘Ze geinden nog dat ik wel ultraloper had kunnen worden,’ grinnikt Bart. ‘Dat zegt wel genoeg!’ Bart traint in Arnhem in de groep van bondscoach Grete Koens, waar naast hemzelf alleen Jip Vastenburg ook op de langere afstanden uitkomt. Vindt hij dat niet vervelend, al dat alleen trainen? ‘Dat vind ik eigenlijk prima. Dat moet je gewoon kunnen. Ik denk dat het wel van pas komt als je lange afstanden gaat lopen. Je moet mentaal bikkelhard zijn, want je loopt ook in de wedstrijd vaak alleen.’ In totaal duurt zijn voorbereiding 12 weken. Hij zit nu in de laatste twee weken, de zogenaamde taperperiode, waarin vooral uitgerust wordt. ‘Ik heb nu heel veel goede weken achter elkaar gehad, dus even iets minder doen is niet erg. Ik voel me nu al heel erg fit, dus als ik dadelijk helemaal zit te stuiteren dan heeft dat ook wel wat lekkers. Maar,’ voegt hij toe, ’je hebt ook meer tijd om over die marathon na te denken. Maar ik weet wat ik moet doen, ik heb alles goed voorbereid, nu hoef ik alleen nog te zorgen dat de juiste spullen meegaan naar Berlijn.’
Met volle teugen genieten
Hoewel hij van alle trainingen genoten heeft, waren de dinsdagen zijn favoriet. Lange blokken in marathontempo, op de weg in plaats van op de bospaden waar hij normaal veel traint, om ook zijn pezen en gewrichten aan de impact te laten wennen. ‘Je gaat dan gewoon echt wel hard. 3:10 [per kilometer, red.] is gewoon niet langzaam.’ Bart’s ogen beginnen te glimmen als hij probeert uit te leggen hoe dat voelt. ‘Je merkt dan gewoon, dan loop je zo’n tempo en zeker na een paar kilometer zit je er helemaal in, en dan heb je het gevoel dat je door kunt blijven gaan terwijl je wel gewoon voelt dat je hard gaat. Dat vind ik het mooie aan de lange afstanden.’
Advies voor de jeugd
Bart heeft op dit moment geen kleding- en schoenensponsor. ‘Wat op Hardloopnetwerk, in de blog van Jasper, al werd aangekaart; het is eigenlijk een beetje triest. Ik zou wel een kledingpakket kunnen krijgen, maar daar houdt het een beetje mee op. Het is gewoon hoe het werkt’, legt Bart uit. ‘Als ik over een aantal jaar een hoger niveau hebt dan komt er vast wel wat om de hoek kijken. Maar zonder support van mijn ouders was het op dit moment heel, heel lastig geweest. Ik weet zeker dat er daardoor ook talent is dat afhaakt.’ Bart sluit af met wat advies voor jongere mensen die ook naar de lange afstand willen. ‘Het is heel erg belangrijk om geduldig te blijven. Als je geduldig bent, het slim aanpakt, en maar graag genoeg wil, dan is er heel veel te bereiken. Ik hoop dat jonge mensen niet afhaken vanwege de slechte financiële vooruitzichten maar gewoon hun passie volgen. Ik heb die keuze ook moeten maken, ik heb gekozen voor de sport, en ik heb er geen moment spijt van gehad.’